چکیده مقاومت ضدمیکروبی ایجاد شده به واسطه تولید آنزیم های بتالاکتاماز وسیع الطیف (ESBLs) در اشریشیا کلی یک تهدید اساسی در کلی باسیلوزیس ماکیان محسوب می شود. مطالعه حاضر به شناسایی ژن های blaTEM، blaSHVو blaOXAدر جدایه های اشریشیا کلی به دست آمده از کلی باسیلوزیس طیور با استفاده از روش MPCR می پردازد. در مجموع، 60 جدایه اشریشیا کلیاز طیور استان کرمان به دست آمد. DNA سلولی با استفاده از کیت DNA-سیناژن (Cell culture, Tissues, Gram negative Bacteria and CSF) استخراج و PCR چندگانه به منظور شناسایی ژن های OXA،SHVو TEMانجام شد. نتایج تست CDT نشان داد که 45 جدایه (75 درصد) مولد ESBLs بودند. تعداد 19 و 13 جدایه (6/31 درصد و 6/21 درصد) به ترتیب برای ژن هایbla OXA و bla aada مثبت بودند. تعداد 7 جدایه (6/11 درصد) به طور هم زمان ژن های OXA و aada را حمل می کردند. تمام ایزوله ها برای ژن های TEM و SHV منفی بودند. نتایج نشان داد، با اینکه روشدیسکدیفیوژنبرایشناسایی ESBLs روشیبسیارکاربردیو مقرونبهصرفهمی باشد، ولی روش جدید طراحی شده Multiplex-PCR در این مطالعه می تواند به صورت روزمره در آزمایشگاه تشخیصی دامپزشکی برای شناسایی انتروباکتریاسه مولد بتالاکتاماز وسیع الطیف (ESBLs) به کار رود. تفاصيل المقالة

سابقه و هدف: اسینتوباکتر بامانی یک کوکوباسیل گرم منفی می‌باشد که به طور فزاینده‌ای به عنوان یکی از عوامل مهم عفونت‌های بیمارستانی گزارش می شود. این مطالعه با هدف تعیین فراوانی اینتگرون کلاس 1 و ژن های کد کننده آنزیم های تغییر دهنده آمینوگلیکوزید ها تیپ های aadA2 وaadB در میان سویه‌های اسینتوباکتر بامانی انجام شد. مواد و روش‌ها: این مطالعه به صورت مقطعی-توصیفی بر روی 33 نمونه از اسینتوباکتر بامانی جدا شده از بیماران مراجعه کننده به دو بیمارستان بقیه الله الاعظم (عج) و شهید مدرس تهران انجام گردید. مقاومت آنتی‌بیوتیکی سویه‌ها با استفاده از روش دیسک دیفیوژن و مطابق با دستورالعمل CLSI تعیین شد. حضور ژن‌های int-1، sul1، aadA2 وaadB در سویه‌های بالینی با استفاده از روش PCR مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: فراوانی ژن‌های intI1، sul1، aadA2 و aadB در سویه‌های اسینتوباکتر بامانی به ترتیب معادل 51.5، 51.5، 24.2 و 36.4 درصد گزارش شد. در این مطالعه تمامی سویه‌ها دارای مقاومت چندگانه آنتی‌بیوتیکی بودند و بیشترین میزان مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های آمپی‌سیلین، پنی‌سیلین، سفیکسیم، سفالوتین، سفتیزوکسیم، نالیدیکسیک‌اسید، کلیندامایسین، کلرامفنیکل، سولفومتاکسازول-تری‌متوپریم و استرپتومایسین (100%) وجود داشت. همچنین کمترین میزان مقاومت در آنتی بیوتیک های جنتامایسین (66.7 درصد) و تتراسایکلین (69.7 درصد) مشاهده گردید. نتیجه گیری: ارتباط معنی‌داری بین حضور اینتگرون کلاس 1 و مقاومت به یک آنتی بیوتیک وجود داشت. با این حال، این ارتباط در بسیاری از سویه‌ها که مقاومت به بقیه آنتی‌بیوتیک‌ها نشان می‌دادند قابل توجه نیست. این یافته حاکی از این است که علاوه بر اینتگرون‌ها، دیگر عوامل ایجاد کننده مقاومت مانند ترانسپوزون و پلاسمید نیز ممکن است در ایجاد مقاومت نقش داشته باشند. تفاصيل المقالة

سابقه و هدف : اگزوتوکسین A یکی از توکسین هایی است که توسط استرپتوکوکوس های گروه A تولید می شود. این توکسین ماده محلول پروتئینی است که سبب ایجاد راش در تب مخملک شده و به عنوان سوپر آنتی ژن موجب بروز عفونت های منتشر می گردد. این توکسین خاصیت آنتی ژنیک داشته و آنتی توکسین اختصاصی علیه آن تولید می شود که قادر به خنثی کردن توکسین است. هدف از این تحقیق کلون و بررسی تولید پروتئین نوترکیب اگزوتوکسین A استرپتوکوکوس پایوژنز در E.Coli بود. مواد و روش ها : ابتدا ژنوم باکتری تخلیص شد و پس از انجام PCR به منظور بررسی اندازه و کیفیت قطعه تکثیر یافته الکتروفورز روی ژل آگارز صورت گرفت. طبق پروتوکل کیت TA کلونینگ، ژن مورد نظر وارد وکتور PTG19 گردید و پلاسمید نوترکیب حاصل به باکتری E.coli XL1-Blue داخل گردید. در نهایت بررسی داده های حاصل از توالی یابی قطعه کلون شده در وکتور و مقیاسه آن با توالی مرجع در بانک اطلاعاتی NCBI ، صحت کلون این ژن با توالی صحیح تایید شد. یافته ها : محصول PCR یک قطعه با طول 708 جفت باز بود. ژن اولین بار با استفاده از تکنیک TA کلونینگ در وکتور PTG19 و سلول میزبان E.coli XL1Blue کلون گردید. نتایج تعیین توالی قطعه کلون شده نشان دهنده شباهت کامل به ژن speA ، کد کننده اگزوتوکسین A بود. بحث : ژن speA از باکتری استرپتوکوکوس پایوژنز تکثیر شد و با انجام تکنیک TA کلونینگ در وکتور PTG19 و سلول میزبان E.coli XL1Blue، صحت کلونینگ مورد تایید قرار گرفت. تفاصيل المقالة

سابقه وهدف- استرپتوکیناز به عنوان یک آنزیم ضد لخته خون درون عروق می باشد و از آن در درمان گرفتگی رگ های خونی در پیامدهای همچون سکته های قلبی، مغزی، ریوی و تشکیل لخته خون درون عروق استفاده می شود. اخیرا اهمیت استرپتوکیناز نوترکیب در درمان مشخص شده است. هدف از این تحقیق کلونینگ ژن استرپتوکیناز استرپتوکوکوس پایوژنز در E.coli بود. مواد و روش ها - ابتدا ژنوم باکتری استرپتوکوکوس پایوژنز استخراج شد و PCR برای ژن ska انجام شد. برای بررسی اندازه و کیفیت قطعه تکثیر یافته، الکتروفورز روی ژل آگارز صورت گرفت. سپس با کیت TA کلونینگ ژن مورد نظر وارد وکتور PTG19 گردید و پلاسمید نوترکیب حاصل به باکتری E.coli XL1-Blue داخل شد. بررسی داده های حاصل از توالی یابی قطعه کلون شده در وکتور و مقیاسه آن با توالی مرجع در بانک اطلاعاتی NCBI ، برای صحت کلونینگ این ژن انجام شد. یافته ها- نتایج نشان داد که محصول PCR ژن ska با طول bp 513 بود. این ژن اولین بار با استفاده از تکنیک TA کلونینگ در وکتور PTG19 و سلول میزبان E.coli XL1Blue کلون گردید. نتایج تعیین توالی قطعه کلون شده نشان دهنده حضور ژن ska کد کننده استرپتوکیناز بود. بحث – ژن skaتکثیر شد و با انجام تکنیک TA کلونینگ در وکتور PTG19 و سلول میزبان E.coli XL1Blue ، صحت کلونینگ مورد تایید قرار گرفت. تفاصيل المقالة