ادبیات کلاسیک فارسی چنان که می‌دانیم برای سالیان دور چه به صورت خود زبان چه در زبان های دیگر، بر ادبیات سرزمین های هم جوار تاثیر گذاشته است. یکی از این زبان ها، زبان و ادبیات اردو در شبه قاره هند (اعم از هند و پاکستان) است. در مقاله حاضر، پس از معرفی زبان اردو و چگونگی تاثیر ادبیات فارسی و نفوذ آن در شبه قاره پرداخته شده است. سپس معرفی صنعت ادبی ریخته گویِی ارایه می‌شود. در جامعه آماری 94 شاعر ریخته‌ی گوی اردو نام برده شده است.در بخش دیگر مقاله، الگوی شعر ریخته در موارد: 1) مصراع اول و دوم فارسی؛ 2) مصراع اول فارسی، مصراع دوم اردو؛ 3) مختلط معرفی و تحلیل شده است. در بخش بعد، به بررسی و تحلیل اوزان ریخته پرداخته شده است و نمودار آماری اوزان عروضی ریخته – که به طور عمده، متأثیر از ادبیات فارسی – در پی آن آمده است. شگردهای ادبی و صور خیال از بخش های دیگر مقاله به شمار می‌رود. در این بخش به صورت تحلیلی، تاثیر صور خیال و ترکیب های بیانی ادبیات فارسی بر شاعران ریخته ارائه شده است. در پایان نتیجه گیری نقل می‌شود. تفاصيل المقالة

با توجه به نقش ترکمن ها در تغییر و تحولات سیاسی و اجتماعی ایران و مرکزیت فرهنگی شهر مرو ترکمنستان در دوران اسلامی، تأثیر و تأثر متقابلی بین ادبیات ترکمن و ادبیات فارسی به وجود آمده است. این نوشتار، با روش توصیف و تحلیل محتوا و کتابخانه ای، تأثیرپذیری ادبیات ترکمن را (در محدوده قرن نوزدهم و بیستم) از ادبیات کلاسیک فارسی، با تأکید بر آثار پنج شاعر نامی ترکمن مختومقلی فراغی، غایب نظر غایبی، قربانعالی معروفی، مسکین قلیچ و نورمحمد عندلیب بررسی می‌کند. نتایج پژوهش بیانگر آن است که شاعران ترکمن با ادبیات فارسی آشنایی داشته و به وفور از عبارات، مضامین، اصطلاحات و صور خیال ادبیات فارسی در اشعارشان استفاده کرده اند، حتی برخی از شاعران ترکمن اشعاری به زبان فارسی نیز دارند. این مسئله به ویژه در بخش زیبایی شناسی ادبیات فارسی چشمگیر است؛ همچنین اغلب تأثیرپذیری آن ها در حیطه سبکی از شاعرانی چون عطار، مولانا، حافظ و... مورد توجه آنان بوده است. در این مقاله در بخش سبکی به تأثیرات سبک زیبایی شناسانه (صور خیال: تشبیه، استعاره و کنایه) ادبیات فارسی بر پنج شاعرِ ترکمنِ یاد شده پرداخته شده است. تفاصيل المقالة