فهرس المقالات کامران میرزایی


  • المقاله

    1 - اثربخشی رویکرد پذیرش و تعهد بر باورهای غیرمنطقی و تصویر بدنی در مبتلایان به سندرم روده تحریک‏پذیر
    نشريه روانشناسی اجتماعی , العدد 1 , السنة 9 , بهار 1400
    چکیدههدف: یکی از بیماری هایی که همه ابعاد وجود انسان را تحت تأثیر قرار می دهد و علاوه بر ناتوانی های جسمانی، پیامدهای اجتماعی و روان شناختی به دنبال دارد، سندرم روده تحریک پذیر است. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی رویکرد پذیرش و تعهد بر باورهای غیرمنطقی و تصویر بدنی در أکثر
    چکیدههدف: یکی از بیماری هایی که همه ابعاد وجود انسان را تحت تأثیر قرار می دهد و علاوه بر ناتوانی های جسمانی، پیامدهای اجتماعی و روان شناختی به دنبال دارد، سندرم روده تحریک پذیر است. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی رویکرد پذیرش و تعهد بر باورهای غیرمنطقی و تصویر بدنی در بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر انجام شد.روش پژوهش: پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی بیماران مرد مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر مراجعه کننده به بیمارستان میلاد شهر تهران در سال 98-1397 تشکیل داد. با روش نمونه گیری در دسترس و مبتنی بر هدف تعداد 30 نفر انتخاب و به شیوه تصادفی سازی در دو گروه مساوی 30 نفری جایگزین شدند. گردآوری داده ها با کمک پرسشنامه باور غیرمنطقی (جونز، 1968) و پرسشنامه روابط چند بعدی بدن-خود (کش، 1997) انجام شد. داده ها با کمک روش های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار)، آزمون های مربوط به رعایت پیش فرض های آماری و واریانس با اندازه گیری مکرر با نرم افزار آماری SPSS نسخه 26 تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که در مرحله پس آزمون بین میانگین نمره کل باور غیرمنطقی و ابعاد آن و نمره کل تصویر بدنی و ابعاد آن در افراد سه گروه از نظر آماری تفاوت معناداری وجود دارد (05/0>P). این تفاوت در مرحله پیگیری سه ماهه نیز پابرجا بود (05/0>P). نتیجه گیری: یافته های این مطالعه می تواند چشم انداز امیدوارکننده ای از اثربخشی درمان های موج سوم درمان شناختی-رفتاری بر سازه های روان شناختی مبتلایان به بیماری مزمن طبی به ویژه سندرم روده تحریک پذیر ترسیم نماید. تفاصيل المقالة

  • المقاله

    2 - مقایسه اثربخشی درمان گروهی فعال‌سازی رفتاری، شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی و کیفیت زندگی افراد مبتلا به سرطان
    زن و مطالعات خانواده , العدد 500 , السنة 1 , بهار 2050
    این پژوهش از حیث هدف از نوع کاربردی و از حیث روش یک مطالعه مقطعی از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون- پیگیری بود. جامعه‌ی آماری شامل کلیه‌ی افراد مبتلا به سرطان شهر بوشهر در آبان 1399 تا فروردین 1400 بود. از این جامعه 40 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب أکثر
    این پژوهش از حیث هدف از نوع کاربردی و از حیث روش یک مطالعه مقطعی از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون- پیگیری بود. جامعه‌ی آماری شامل کلیه‌ی افراد مبتلا به سرطان شهر بوشهر در آبان 1399 تا فروردین 1400 بود. از این جامعه 40 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در چهار گروه 10 نفری (سه گروه آزمایشی و یک گروه کنترل)، گمارده شدند. پرسشنامه‌های کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی(1996) و افسردگی بک(1998) به عنوان پیش‌آزمون بر روی کلیه‌ی شرکت‌کنندگان اجرا گردید. سپس افراد گروه آزمایش اول درمان گروهی فعال‌سازی رفتاری، گروه آزمایش دوم درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و گروه آزمایش سوم نیز شناخت‌درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی را در ده جلسه‌ی 90 دقیقه‌ای دریافت کردند. اما افراد گروه کنترل، مداخله‌ی دریافت نکردند. به دلیل شرایط کرونایی مداخلات درمانی، به صورت ویدیوکال برگزار گردید. در نهایت پرسشنامه‌های مذکور به عنوان پس آزمون بر رو کلیه‌ی شرکت‌کنندگان اجرا شد. به منظور پیگیری اثربخشی، پس از یک ماه، کلیه‌ی شرکت‌کنندگان مجدداً به پرسشنامه‌ها پاسخ دادند. یافته‌ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر و آزمون‌های تعقیبی توکی و بونفرونی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بر اساس نتایج، میانگین نمرات پس‌آزمون بیماران هر سه گروه آزمایش در متغیر‌های افسردگی و کیفیت‌زندگی به ترتیب کاهش و افزایش معناداری نسبت به گروه کنترل داشت(05/0P<). این تفاوت‌ها در مرحله‌ی پیگیری نیز معنادار بود(05/0P<). با این حال تفاوت میزان اثربخشی سه درمان مذکور بر کاهش افسردگی و افزایش کیفیت زندگی، در سطح معناداری نبود(05/0P>). تفاصيل المقالة