فن مفاخره که از فروع نوع ادبی حماسه به حساب می‌آید، یکی از بن‌مایه‌های مضمونی شعر فارسی، بلکه ادبیات جهان به شمار می‌رود. البته در این میان برخی شاعران به فراوانی از آن سود می‌برند که خاقانی شروانی یکی از این چهره‌هاست. خاقانی با نازش به خود و شیفتگی به شعر خویش، در خودستایی و برتری‌جویی مبالغه کرده است. در این مقاله، گونه‌های مختلف فخر وی در بیش از ده تقسیم بررسی و دلایل مفاخرۀ شاعر نیز به تمامی بیان شده است و این نکته چشم‌انداز تازه‌ای برای مقالۀ حاضر رقم زده است. همچنین سخن در واسوخت از فخر مبحث کاملاً جدیدی است که در این نوشته و با توجه به شواهد متعدد آن در شعر خاقانی، مورد توجه قرار گرفته است. روش تحقیق ما در این مقاله کتابخانه‌ای است و به‌شیوۀ منبع‌پژوهی، پس از تدوین یافته‌ها به تحلیل داده‌ها پرداخته‌ایم. سخن‌ستایی، برتری‌جویی و فخر به فضایل اخلاقی از برترین مفاخرات این شاعر است. تفاصيل المقالة

بر پایه مستندات و اشعار شاهنامه می توان ساختار کلی انواع حکومتهای باستانی و چگونگی آیین کشور داری آنها را مورد بررسی قرار داد . فردوسی، روایات مربوط به ساختارهای کلی حکومتهای پادشاهی پیش از اسلام و معیارهای مقبولیت، حکومت وفرمانروایی آنها را، در پنجاه روایت وبه صورت داستان آورده است .مهم ترین این مطالب، اغلب در ابتدای هر روایت یا داستان و نیز در خلال داستانهای متعدد که به لحاظ سیاسی حائز اهمیت می باشند، ایراد گردیده است. فردوسی ضمن نقل داستان ، آن بخش هایی را که از یک جهت، آشکار کننده ساختار حکومت های ایرانی و حتی غیر ایرانی ،قبل از اسلام و از جهت دیگر، مربوط به ضوابط هر یک از آنهاست، از دیدگاه خود مورد ارزیابی قرار داده است. فردوسی دربوته ی آزمایش تاریخ، پنجاه دوره پادشاهی را سخته وسنجیده وبه امتحان کشیده واعمال ،اقوال وکردار آنان را ازتنزل تاترقی مورد بررسی و ارزیابی قرار داده است. بنابراین می توان بر پایه متون و روایات شاهنامه ساختار انواع حکومتهای باستانی و چگونگی رسمیت ومقبول داشتن آنها را دریافت ، ضمن این که از دیدگاه خود فردوسی در شاهنامه هم می توان آگاه شد. در شاهنامه نمونه های دیگری نیز وجود دارد که با مقایسه آنها ، تشخیص وجوه تمایز واوصاف انها در داد،عدل یا بیداد پادشاهان ، میسر می گردد. کلید واژه: شاهنامه، فردوسی، آیین کشور داری ،حکومت های پادشاهی قبل و بعد از اسلام، مقبولیت حکومتهای پادشاهی. تفاصيل المقالة