پایتخت سیاسی، پایتخت های ملی بزرگترین مرکز تجمع قدرت سیاسی، در کشور و مکانی برای حکمرانان ملی و اجرایی کشور هستند. با این حال با توجه به ساز و کارهای هماهنگی که از طرف دولت هر کشور به کار گرفته می شود، معمولا عوامل تأثیرگذار در گزینش مکان پایتخت، به جای آنکه اقتصادی باشند، سیاسی یا استراتژیک اند. شهر تهران براساس سطح توسعه یافتگی و تلفیق هفت معیار به 4 سطح توسعه یافتگی تقسیم شده است. بر این اساس شهر تهران را به 4 منطقه ژئوپلیتیکی تقسیم نمودم که تأکید نگارندگان در این مقاله بر روی منطقه ژئوپلیتیکی شمال-مرکز (1-3-6) می باشد که جایگاه استراتژیکی در شهر تهران به عهده دارد و با پیشرفت این منطقه از ایعاد اقتصادی و اجتماعی و زیست محیطی تمامی مناطق شهر تهران پیشرفت خواهند کرد، زیرا، شهر یک سیستم است آن هم از نوع سیستم باز که با پیشرفت هر یک از مناطق ژئوپلیتیکی باعث پیشرفت سایر مناطق و انتشار آن نیزخواهد شد ودر نهایت باعث پیشرفت و دست یابی کشور به قدرت سیاسی که همان جوهره ژئوپلیتیک است، دست پیدا خواهد کرد. عامل اساسی در پیشرفت مناطق ژئوپلیتیکی تاکید بر کارکرد اصلی مناطق و رقابت هرچه بیشتر این مناطق، که با رقابت مناطق هریک از مناطق سعی در بهترین بودن خواهند کرد، در نتیجه شهر استراتژیک تهران به یکی از بهترین پایتخت های جنوب غرب آسیا تبدیل و در نهایت باعث قدرت بیشتر اقتصادی در سطح ملی خواهد شد. تفاصيل المقالة

بسیاری از حوضه‌های رودخانه‌های مرزی در جهان به‌طور همزمان به‌عنوان موتورهای مهم توسعه اقتصادی منطقه، پایگاه‌های مهم منابع امرار معاش و همچنین مکان‌های بحرانی حفاظت از تنوع زیستی شناخته شده‌اند. این مزایا اغلب نقش رقابتی را برای حکومت‌ها ایجاد می‌کند و آن‌ها را به چالش می‌کشد. با توجه به موقعیت جغرافیایی، استراتژیک ایران و قرارگیری در حوضه‌های آبی مشترک، بکارگیری دیپلماسی آب‌های مرزی و فرامرزی، به‌عنوان ابزاری ضروری برای مدیریت بحران آب و سازگاری با مشکلات ناشی از کم آبی در کشور تلقی می‌شود. بر این مبنا، جهت نگارش پژوهش حاضر از روش توصیفی-تحلیلی بهره گرفته شده است. یافته‌های تحقیق نشان از آن دارد که تنها ابزار جهت به‌سامان کردن اوضاع در شرایط کنونی شهر مرزی زابل استفاده درست از دیپلماسی آب است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد تدوین دیپلماسی آب از سوی جمهوری اسلامی ایران با کشور افغانستان، یکی از الزاماتی است که باید با جدیت در آینده با استفاده از ظرفیت‌های ایجابی و با بهره‌گیری از اصول حقوق بین‌الملل دنبال شود تا وضعیت سکونتگاه شهر مرزی زابل قبل از رسیدن به مرحله بحران با سناریوهای ساده تر و کم هزینه تر حل شود. تفاصيل المقالة