بررسی تنوع ژنتیکی بر اساس شاخص های مولکولی و بیوشیمیایی نقش مهمی در تحقیقات به نژادی دارد. الگوهای پروتئینی در راستای تعیین تنوع ژنتیکی کاربرد فراوانی پیداکرده است. به‌منظور بررسی تنوع ژنتیکی و الگوی پروتئینی در ارقام گندم نان قبل و بعد از مرحله خوشه‌دهی، این تحقیق در مزرعه پژوهشی دانشگاه پیام نور اسدآباد اجرا گردید. در این پژوهش 13 رقم گندم نان برای تهیه الگوهای پروتئینی بر اساس الکتروفورز SDS-PAGE مورداستفاده قرار گرفت. الکتروفورز به روش ژل پلی اکریل آمید به‌صورت ژل پایینی (12%) و ژل بالایی یا متراکم کننده (4%) انجام شد. نوارهای پروتئینی با استفاده از کوماسی بلو رنگ‌آمیزی شدند. تجزیه نوارها بر اساس اعداد صفر و یک با نرم افزار SPSS انجام گرفت. فاصله بر اساس روش اقلیدسی و ضریب شباهت بر اساس Dice انجام گرفت. بیشترین فاصله ژنتیکی در قبل از خوشه‌دهی بین ارقام زارع و گاسکوژن (8 واحد) است. بین رقم پیشگام و سایسون (یک یعنی صد درصد شباهت) است. کمترین میزان شباهت با عدد0.2 بین ارقام زارع و گاسکوژن بود. بر اساس تجزیه کلاستر تعداد 13 رقم گندم نان به سه گروه تقسیم ‌شدند. نتایج بعد از خوشه‌دهی تا حدود زیادی شبیه الگوی پروتئینی قبل از خوشه‌دهی بود. بین رقم پیشگام و سایسون (یک یعنی صد درصد شباهت) و یا پیشگام و بزوستایا (یک) است. کمترین میزان شباهت با عدد صفر بین ارقام زارع و گاسکوژن و عدد 0.205 بین رقم زارع و بقیه ارقام است. بر اساس تجزیه کلاستر بعد از خوشه‌دهی، تعداد 13 رقم گندم به چهار گروه تقسیم شدند. ارقام زارع، گاسکوژن و امید در کلاسترهای جدا گانه و بقیه ارقام در یک گروه طبقه بندی شدند. افزایش یک گروه بیانگر اثر بعضی از پروتئین ها است که در مراحل رشد و نمو قبل و بعد از خوشه دهی گندم مؤثر هستند. تفاصيل المقالة

غربال و شناسایی ژنوتیپ های متحمل خشکی گندم های بومی با اجرای پژوهشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در دو محیط تنش و بدون تنش با 25 ژنوتیپ گندم نان در سال زراعی 1396-1395 در پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی کرمانشاه انجام شد. تجزیه واریانس و مقایسه میانگین های صفات مورفولوژی، فیزیولوژی و بیوشیمیایی نشان دادند که اثر ژنوتیپ برای بیشتر صفات معنی دار بود. با توجه به ضرایب همبستگی، بین عملکرد با وزن هزار دانه و عملکرد بیولوژیک در هر دو شرایط تنش و بدون تنش همبستگی مثبت و معنی داری وجود داشت. مقایسه میانگین ها نشان داد که ژنوتیپ شماره 10 (WC-4987) از نظر عملکرد، در هر دو شرایط تنش و بدون تنش برتر شناخته شد. همبستگی بین شاخص های مقاومت به خشکی نشان داد که شاخص‌‌های تحمل خشکی (STI)، میانگین نسبی عملکرد (MRP) و صفت عملکرد بیولوژیک با عملکرد دانه در هر دو شرایط تنش و بدون تنش همبستگی مثبت و معنی‌داری داشتند. در رتبه‌بندی بر اساس مجموع رتبه ها، میانگین رتبه‌ها و انحراف معیار رتبه‌ها، ژنوتیپ های شماره10(WC-4987)، 15(WC-47638) و 18(WC-47569) دارای بهترین رتبه بودند و به عنوان ژنوتیپ‌های‌ مقاوم به خشکی و ژنوتیپ‌های 4(WC-47341)، 16(WC-47583) و 22(WC-47467)، ژنوتیپ‌های حساس شناخته شدند. در تجزیه به عامل ها در محیط تنش، 55/80 درصد از واریانس داده‌ها توسط چهار عامل اصلی توجیه ‌شد. تجزیه خوشه‌ای به روش Ward در شرایط تنش ژنوتیپ‌های مورد بررسی را به چهار گروه تقسیم کرد. روند گروه‌بندی ژنوتیپ ها تا حدودی متفاوت می‌باشد که ناشی از واکنش متفاوت ژنوتیپ های گندم نان به تنش کمبود آب و تفاوت در حساسیت یا مقاومت نسبی آنها به تنش است. تفاصيل المقالة

به‌منظور بررسی تحمل خشکی هیبریدهای ذرت، آزمایشی در به‌صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه پیام نور مرکز کرمانشاه در سال ۱۳۹۲ انجام گرفت. فاکتور اصلی شامل تنش خشکی (شرایط تنش و شرایط نرمال) و فاکتور فرعی شامل نه هیبرید ذرت بود. نتایج تجزیه واریانس نشان‌دهندۀ واکنش متفاوت هیبرید های موردمطالعه برای عملکرد دانه و امکان انتخاب هیبرید‌ها بر اساس عملکرد است. مقایسه مقادیر عددی و رتبه هر هیبرید بر اساس شاخص های تحمل خشکی مبتنی بر عملکرد دانه نشان داد که هیبریدهای شماره یک، سه، هفت و هشت به‌عنوان هیبرید‌های متحمل خشکی شناسایی گردیدند. نتایج همبستگی میان شاخص‌های تحمل خشکی و عملکرد در شرایط تنش و بدون تنش نشان داد که شاخص‌های STI، MP، GMP، HAR، SSPI، K1STI، K2STI و YI دارای همبستگی مثبت معنی دار با Yp و Ys بوده و برای انتخاب هیبریدهای با عملکرد بالا در هر دو شرایط مناسب هستند. ترسیم بای پلات گابریل بر اساس تجزیه به مؤلفه های اصلی انجام گرفت. بر اساس این تجزیه دو مؤلفه اول حدود 98 درصد از تغییرات داده ها را توجیه نمودند. نتایج نشان داد که هیبریدهای موردمطالعه در دو ناحیه پتانسیل عملکرد بالا و ناحیه پتانسیل عملکرد ضعیف قرار گرفتند، به‌طوری‌که هیبریدهای شماره یک، سه، هفت و هشت با قرارگرفتن در مجاورت بردارهای تحمل به تنش خشکی به‌عنوان هیبریدهای برتر شناسایی شدند. تجزیه خوشه ای بر اساس شاخص های برتر هیبریدهای مورد مطالعه را در دو گروه کلی تفکیک کرد که این نتایج با نتایج حاصل از ترسیم بای پلات گابریل مطابقت کامل نشان داد. تفاصيل المقالة

Cocksfoot (Dactylis glomerata L.) is an important cool season grass species in the moderate climate of Iran. In order to evaluate the yield and quality traits, an experiment was conducted in irrigation conditions using 36 accessions of Dactylis glomerata using a randomized complete block design with three replications in Islamabad, Kermanshah province, Iran in 2010. Characters such as forage dry matter (DM) yield and quality traits were measured. There were significant differences between genotypes for yield and all of quality traits. Results of correlations between traits showed that Crude protein (CP) was positively correlated with total ash and negatively correlated with both water soluble carbohydrates (WSC) and the crude fiber (CF). There were strong negative correlations between digestibility dry matter (DDM) and both acid detergent fiber (ADF). Using Cluster analysis (Ward method), the accessions were classified into five groups. Factor analysis after Varimax rotation revealed that three factors explained 83.63% of total variance. The first and the second factors were related to the forage quality. The third factor was correlated with DM yield. Based on factor analysis and means comparisons, it was concluded that the accessions Karaj197, Zanjan499 and Ghazvin783 were more efficient for both forage yield and quality traits than other accessions of the D. glomerata. However, accession Karaj10112, Russia1551, USA1715 had higher values of the quality traits but lower production. In spite of high forage yield, accessions Marand 255, and Karaj 10113 had a poor quality. Therefore, the accessions with higher forge yield and quality indices were introduced for improving the synthetic varieties. تفاصيل المقالة

Alfalfa (Medicago sativa L.) is one of the most important forage crops, the so-called queen of forage plants, duo to its good quality, high digestibility, and its adaptability to different climates. In this study, 51 alfalfa populations were provided from the Research Institute of the Forests and Rangelands Gene Bank, Tehran, Iran. Seeds were sown based on an augmented design using six control genotypes in the agriculture and natural resources research center, Kermanshah, Iran in 2017. In the flowering stage, plants were cut and forage yield and chemical, quantitative and morphological traits were measured in all of 51 entries. Data were analyzed for descriptive statistics, correlation, factor analysis and cluster analysis. The Result of analysis of variance revealed no significant differences among replications (for replicated genotypes) for all traits except shoot height, leaves/stems, calcium, potassium, and total ash. The results of means comparison showed a significant variation between genotypes for the most studied traits. The highest and lowest forage yield with average values of 10089 and 1824 kg/h was obtained in Sharab-Urmia (Es-053) and Torbati1 (Es-032), respectively. The high protein content with average values of 19.46% was obtained in Sirjan1 (Es-026). Forage yield was positively correlated with stem number (r=0.50**), leaf weight (r=0.95**) and shoot weight (r=0.92**). Cluster analysis Ward method classified all alfalfa based on the all traits into four clusters. Populations in cluster 4 had higher overall mean values for both yield and quality traits. According to the Principle component analysis (PCA), the four components, namely the quality, yield, plant height and Mg+Zn components account for 40, 20, 10 and 7% (In total 77%) of data variance, respectively. The 5 top genotypes as FAO 1 (KR-3003), Cody 2 (Es-058), Italy 2 (Es-75), Kazagi2 (KR-615) and Mashhad 2 (Es-067) were recommended for improved breeding synthetic variety. تفاصيل المقالة