جداسازی لرزه ای یک روش طراحی مقاوم در برابر زلزله است که بر اساس کاهش تقاضای لرزه ای به جای افزایش ظرفیت سازه ای می باشد. با توجه به کثرت مطالعات انجام‌شده در زمینه ی بررسی رفتار لرزه ای جداساز ها تحت اثر زلزله، در این تحقیق، نقش جداساز پایه در بهبود رفتار ساختمان های فولادی تحت تأثیر اعمال زلزله هایی با زوایای مختلف با در نظر گرفتن اثر ارتفاع سازه و شکل پلان موردبررسی قرارگرفته است. در تحقیق حاضر، ساختمان‎های فولادی با و بدون جداساز پایه لاستیکی- سربی (LRB) به‌صورت سه‌بعدی با تعداد طبقات 8 و 12 و پلان های منظم مربعی و مستطیلی مدل‌سازی شده اند و عملکرد لرزه‎ای آن‌ها با توجه به زاویه ی اعمال 4 زوج رکورد زلزله (8 رکورد زلزله) نزدیک به گسل (0، 30، 60 و 90 درجه) بر اساس دستورالعمل FEMA P695 تحت تحلیل‎های دینامیکی غیرخطی تاریخچه زمانی در نرم‌افزار SAP2000 موردبررسی و مقایسه قرارگرفته اند. نتایج بررسی ها نشان داد که ساختمان های فولادی تحت زوایای 60 و 90 درجه دارای پاسخ های لرزه ای بزرگ‌تر و بحرانی تری بوده اند و تأثیر جداساز بر کاهش پاسخ های لرزه ای ساختمان ها در زوایای 0 و 30 درجه اندک و در زوایای 60 و 90 درجه چشم گیرتر بوده است. استفاده از جداساز، تأثیر بسیار زیادی بر بهبود عملکرد و پاسخ های لرزه ای سازه ها داشته است. همچنین نتایج نشان داد که در اکثر رکوردها، ارتفاع بیش از شکل پلان بر پاسخ های لرزه ای ساختمان‌های جداسازی شده تأثیرگذار بوده است. تفاصيل المقالة