توسعه ی کارآفرینی در ایران بعنوان اجرایی ترین استراتژی برای برون رفت از بحران های اقتصادی و اجتماعی می باشد که این موضوع بویژه در جوامع روستایی نیازمند شناسایی موانع و مشکلات و رفع آنهاست. هدف پژوهش حاضر نیز شناسایی و ارزیابی مهمترین موانع کارآفرینی روستایی در ایران بود. به این منظور با بهره گیری از فرآیند دلفی فازی با بهره گیری از نظرات کارشناسی 10 نفر از خبرگان امر کارآفرینی که بطور هدفمند انتخاب گردیدند، به شناسایی و ارزیابی موانع پرداخته شد. نتایج حاکی از آن بود که از میان پنج گروه اصلی موانع شامل موانع فردی-شخصیتی، نهادی-سیاسی، اقتصادی، فرهنگی- اجتماعی و آموزشی و زیرساختی، گروه موانع اقتصادی حائز رتبه بیشتری بود. در این گروه موانعی از قبیل عدم امکان تغییر شغل در محیط روستا و پایین بودن دسترسی به عوامل تولید (با اوزان 130/0) در رتبه ی اول، پایین بودن آشنایی با نیازهای جدید بازار کار و تسهیلات اعتباری و وام های با بهره زیاد مشترکاً (با وزن استاندارد 125/0) در رتبه دوم و عدم شناخت کافی چگونگی ورود به بازار و توسعه حضور در بازار، دشواری کسب سرمایه اولیه و تأمین نقدینگی و ضعف امکانات برای عرضه و فروش محصولات بدون واسطه مشترکاً (با اوزان 122/0) در رتبه های سوم قرار گرفتند. در نهایت پیشنهادها و راهکارهایی نیز ارائه گردید. تفاصيل المقالة

به طور کلی نبود توسعه متوازن در بخش کشاورزی گریبان­گیر بسیاری از کشورهای در حال توسعه از جمله ایران می­باشد. از همین رو، بررسی زمینه­های عدم توازن و نابرابری توسعه این بخش اجتناب ناپذیر است. با مطالعه نقاط ضعف و قوت تک­تک استان­ها می­توان برنامه­ریزی متناسب را انجام داد. هدف پژوهش حاضر، شناسایی میزان توسعه یافتگی کشاورزی استان­های کشور ایران بود. سؤال پژوهش این بود که سطح توسعه کشاورزی به تفکیک استان­های کشور ایران به چه میزان است؟ پژوهش حاضر به لحاظ ماهیت کاربردی و از منظر روش­شناسی در زمره پژوهش­های توصیفی- تحلیل قرار می­گیرد. شیوه جمع­آوری اطلاعات اسنادی و کتابخانه­ای و ابزارهای استاندارد شده در قالب فرم­ها و جداول رسمی نتایج سرشماری کشاورزی 1393 بود. جامعه آماری پژوهش نیز کل استان­های کشور ایران برابر با 31 استان بود. در ادامه 73 زیرشاخص در قالب 5 شاخص اصلی توسعه کشاورزی از نتایج سرشماری استخراج و پس از وزن­دهی شاخص­ها، با روش شبکه عصبی مصنوعی توسعه کشاورزی استان­ها مورد بررسی قرار گرفت. محاسبات پژوهش با استفاده از نرم­افزارهای Excel وMATLABانجام شد.یافته­های سنجش سطح توسعه کشاورزی استان­ها نشان داد، استان­های اصفهان، تهران، مازندران به ترتیب رتبه‌های اول، دوم و سوم و استان­های خراسان جنوبی، سیستان و بلوچستان و بوشهر رتبه­های 29، 30 و 31 را به دست آوردند. گفتنی است که شاخص بهره برداری کشاورزی در دو خوشه­ی 2 و 3 و شاخص خدمات زیربنایی و سایر خدمات کشاورزی در خوشه 1 بیشترین اهمیت را به خود اختصاص دادند. با توجه به نتایج، نابرابری نسبی توسعه کشاورزی در بین استان­های مورد مطالعه وجود داشت. تفاصيل المقالة