توت فرنگی میوه مورد پسند مشتری در سراسر دنیاست و عوامل مختلفی سبب از بین رفتن زود هنگام و کاهش عمر انباری آن می گردد. در این پژوهش اثر غلظت های 0، 100، 200 و 300 میکرولیتر بر لیتر اسانس آویشن باغی و کوهی و نیز محلول کلریدکلسیم بر برخی خصوصیات پس از برداشت میوه توت فرنگی بررسی شد. صفات مورد ارزیابی شامل میزان مواد جامد محلول، آسکوربیک اسید، آنتوسیانین، قندهای محلول و فعالیت آنزیم پلی فنول اکسیداز و آنزیم گلوتاتیون ردوکتاز مورد بررسی قرار گرفت. غلظت 300 میکرولیتر بر لیتر آویشن باغی نسبت به سایر تیمارهای آزمایش، برمیزان مواد جامد محلول، آسکوربیک اسید، میزان آنتوسیانین و مقدار قندهای محلول اثرات معنی داری در سطح 5% داشته و غلظت 200 میکرولیتر بر لیتر آویشن کوهی نسبت به سایر تیمارها میزان فعالیت آنزیم پلی فنول اکسیداز را کاهش داده و میزان فعالیت آنزیم گلوتاتیون ردوکتاز را افزایش داد و اثر معنی داری در سطح 5% داشت. غلظت 300 میکرولیتر بر لیتر آویشن باغی در مقایسه با سایر غلظت ها صفات مورد اندازه گیری را بیشتر بهبود بخشید و ازآنجایی که اسانس های گیاهی به دلیل دارابودن مواد مؤثره مختلف و خاصیت ضدقارچی خود موجب کاهش فساد و افزایش عمر انباری محصول توت فرنگی می گردد، در نتیجه می تواند ماندگاری میوه ها را نسبت به میوه های شاهد افزایش دهد. تفاصيل المقالة