اهرم مالی به‌عنوان یکی از عوامل اصلی در برخورد با علت آسیب‌پذیری و درماندگی مالی شرکت‌ها پیش‌بینی می‌شود. در این مقاله تأثیر اهرم مالی بر آسیب‌پذیری مالی شرکت‌ها، با به‌کارگیری رهیافت وابسته به وضعیت(رژیم) و از طریق برآورد یک مدل آستانه‌ای موردمطالعه قرارگرفته است. نتایج برآورد یک مدل دو آستانه‌ای در نمونه‌ای شامل داده‌های مربوط به 145 شرکت غیرمالی و غیر بانکی پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره 1399-1390 نشان می‌دهد تأثیر اهرم مالی بر آسیب‌پذیری شرکت‌ها دارای یک اثر وابسته به وضعیت یا وابسته به رژیم آسیب‌پذیری است. علاوه بر این، چنین تأثیری حتی نامتقارن است چراکه تأثیر منفی اهرم مالی بر آسیب‌پذیری شرکت‌ها در رژیم‌های پایین آسیب‌پذیری، بیشتر از اثر مثبت آن‌ها در رژیم‌های بالای آسیب‌پذیری است. بر این اساس، شرکت‌ها در استفاده از ابزار بدهی و برخورداری از مزایای آن در تأمین مالی لازم است وضعیت اولیه خود به لحاظ سطح آسیب‌پذیری مالی را به‌خوبی در نظر بگیرند چراکه سلامت مالی و عملکرد آن‌ها در استفاده از اهرم مالی منوط به توجه به وضعیت یا رژیمی از آسیب‌پذیری است که در آن قرار دارند. تفاصيل المقالة

در چند دهه اخیر، فعالان بازار نظر قابل توجهی به مفهوم نقدشوندگی در بازارهای مالی داشته‌اند. نقدشوندگی اشتراکی و تحرکات مشترک در هزینه‌های معاملاتی مرتبط با چنین پدیده ای، پیامدهای قابل توجهی در ساختار خرد بازار دارد. تجزیه و تحلیل و شناسایی چنین مشترکاتی، سرمایه‌گذار و سیاست‌گذار را قادر می‌سازد تا شواهد مربوط به ریسک موجودی و اطلاعات نامتقارن در افزایش نقدشوندگی بازار سهام را کشف کند. در این تحقیق به تحلیل طرف تقاضای نقدشوندگی اشتراکی در بازار بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از روش غیرخطی خودرگرسیونی با وقفه‌های توزیعی NARDL بین دوره‌های فصلی 1387:01 تا 1399:12 پرداخته شده است. نتایج بلند مدت نامتقارن نشان دهنده یک رابطه منفی و معنی‌دار بین شوک مثبت نرخ بازده با نقدشوندگی اشتراکی و یک رابطه مثبت و معنی‌دار بین شوک منفی بازده بازار و نقدشوندگی اشتراکی می‌باشد. متغیر‌های سرمایه‌گذاری ماهانه توسط سرمایه‌گذاران نهادی، عدم نقد‌شوندگی سهام و نرخ بازده ارز با ‌نقدشوندگی اشتراکی یک رابطه مثبت و معنی‌داری دارند. لگاریتم صادرات یک رابطه منفی و معنی‌دار با عدم نقد‌شوندگی اشتراکی دارد. تفاصيل المقالة