این پژوهش به بررسی و تجزیه و تحلیل نتایج حاصل از به کارگیری سه روش هزینه یابی سنتی، هزینه یابی برمبنای فعالیت زمان گرا و هزینه یابی برمبنای فعالیت زمان گرای فازی برای محاسبه بهای تمام شده محصولات در شرکت تولیدی لعاب یاس فارس می پردازد. سه فرضیه برای این تحقیق تبیین شده اند، که هر یک به مقایسه دو به دو روش های محاسبه بهای تمام شده محصولات پرداخته اند. به منظور بررسی فرضیه های پژوهش، از روش های میدانی و کتابخانه ای برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز استفاده شده است. اطلاعات جمع آوری شده مربوط به سال 1391 بوده و در هر سه روش سیستم هزینه یابی پیاده سازی شد و با استفاده از آزمون های آماری ناپارامتریک و پارامتریک مورد آزمون قرار گرفت. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که تفاوت معنی داری بین بهای تمام شده محصولات به روش هزینه یابی سنتی و روش هزینه یابی برمبنای فعالیت زمان گرا وجود دارد. همچنین بین بهای تمام شده محصولات به روش هزینه یابی برمبنای فعالیت زمان گرا و هزینه یابی برمبنای فعالیت زمان گرای فازی تفاوت معنی داری وجود دارد. اما نتایج حاکی از آن بود که تفاوت معنی داری بین بهای تمام شده محصولات به روش هزینه یابی سنتی و هزینه یابی برمبنای فعالیت زمان گرای فازی به دلیل دقیق بودن داده های زمانی در صنعت لعاب وجود ندارد. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که سیستم هزینه یابی برمبنای فعالیت زمان گرا با استفاده از معادلات و محرک های زمانی می تواند بهای تمام شده محصولات را به صورت دقیق تر و صحیح تری بدست آورد. تفاصيل المقالة

در عصر فرا رقابتی امروز، سازمانها با محیطی روبرو هستند که مشخصه آن افزایش پیچیدگی، جهانی شدن وپویایی است. از آنجا که سازمانها برای استمرار و استقرار خود با چالشهای نوینی مواجه هستند، برون رفت ازاین چالشها مستلزم توجه بیشتر به توسعه و تقویت مهارتها و تواناییهای درونی است که این کار از طریق مبانیدانش سازمانی و سرمایه فکری صورت میگیرد و سازمانها از آنها برای رسیدن به عملکرد بهتر در دنیای کسب وکار استفاده میکنند. دانش و سرمایه فکری نیز به عنوان استراتژیهای پایدار برای حصول و نگهداری مزیت رقابتیسازمانها تشخیص داده شده است. با این وجود بررسیهای اخیر حاکی از وجود پتانسیلهای مخربی در درونسرمایههای فکری سازمان و ارزش ایجاد شده توسط آن به نام "بدهیهای فکری" است. هدف از انجام اینپژوهش بررسی مفهومی نوین به نام بدهیهای فکری ) ILs ( در نقطه مقابل سرمایههای فکری است. بنابر این، اینپژوهش از نوع توصیفی بوده و به دنبال ارائه چارچوبی نظاممند درباره مبحث بدهیهای فکری است. در اینچارچوب به تعریف، نحوه شناسایی و اندازهگیری مفهوم بدهیهای فکری پرداخته شده است. نتایج پژوهش حاضرنشان میدهد که بدهیهای فکری پتانسیلهای بالقوه درون سرمایههای فکری است که موجب تخریب ارزش ایجادشده توسط سرمایههای فکری میشود. همچنین وجود این نوع از بدهیها در درون سازمان، کاهش ارزش شرکتو افزایش احتمال بروز ورشکستگی مالی شرکت ها را به دنبال دارد. تفاصيل المقالة

این مقاله به بررسی تاثیر یادگیری بر مبنای روش های "مدل میانگین زمان انباشته" و مدل" نهایی هزینه تجمعی" بر سیستم هزینه یابی بر مبنای فعالیت عملگرا(PFABC) می پردازد. با استفاده از 40 عدد بتای( ) متفاوت، انواع انحرافات مربوط به هزینه های قابل انعطاف و تعهد شده محاسبه شد. سپس با استفاده از آزمون t استیودنت میانگین های بدست آمده انحرافات مورد آزمون قرارگرفتند. نتایج حاصل از آزمون سه فرضیه اصلی نشان داد که بین انحرافات حاصل از دو مدل میانیگن زمان انباشته و مدل نهایی تولید انباشته و هم چنین بین انحرافات حاصل از این دو مدل با انحرافات محاسبه شده قبل از در نظر گرفتن اثر منحنی یادگیری تفاوت معناداری وجود دارد. این انحرافات شامل چهار انحراف مقدار، اثربخشی، کارایی و بهره وری مربوط به هزینه های قابل انعطاف و سه انحراف بودجه، ظرفیت و کارایی مربوط به هزینه های تعهد شده است. این یافته ها نشان می دهد که منحنی یادگیری و روش محاسبه آن تاثیر بااهمیتی روی قیمت تمام شده و انحرافات هزینه و بودجه حاصل از PFABC دارد. تفاصيل المقالة

هدف این پژوهشتعیین نقش میانجی فن های حسابداری مدیریت بر رابطه بین کنشگران اقتصادی کلیدی و عملکرد مالی شرکت های تولیدی است. اطلاعات مورد نیاز پژوهش به وسیله پرسشنامه از مدیران سطوح میانی و سطوح بالای 194شرکت تولیدی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در سال 1398 جمع آوری شده و برای تحلیل داده ها از نرم افزار Smart PLS استفاده شده است. جهت بررسی پایایی از آلفای کرونباخ استفاده شد که به علت بزرگتر بودن میزان آلفای کرونباخ از 7/0 نتایج دارای پایایی مطلوبی هستند. به منظور بررسی نقش میانجی فن های حسابداری مدیریت در رابطه کنشگران اقتصادی و عملکرد مالی نیز از آزمون سوبل استفاده شد. نتایج نشان داد، کنشگران اقتصادی کلیدی، تاثیر مثبت و معناداری بر روی عملکرد مالی شرکت های تولیدی دارند و تقریباَ 47 درصد از اثر کل کنشگران اقتصادی بر عملکرد مالی از طریق غیر مستقیم توسط متغیر میانجی فن های حسابداری مدیریت تبیین می شود. تفاصيل المقالة