مقدمه و هدف پژوهش: حکمروایی خوب شهری به عنوان رویکردی نوین در مدیریت شهری، بر رعایت اصولی چون شفافیت، مشارکت و قانون مداری تاکید دارد تا بتواند بستری فراهم نماید تا تعاملی پویا بین حکومت، بازار و بازیگران اجتماعی برقرار شود. از آنجایی که شورا‌های اسلامی شهر از نهاد‌های مدنی حاکمیتی می‌باشند که وظیفه تحقق حقوق شهروندی را در حوزه شهر‌ها بر عهده دارند از این رو آسیب شناسی فعالیت‌های این نهاد در جهت توانمند سازی و ارتقای کیفیت محیط بسیار با اهمیت می‌باشد. هدف اصلی این پژوهش ارزیابی عملکرد شوراها در مدیریت شهری بانه می‌باشد. روش پژوهش: مقاله حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی - تحلیلی می‌باشد. برای تحلیل داده‌ها و اطلاعات از روش ترکیبی (کمی و کیفی) متناسب با موضوع استفاده شده است. همچنین 400 پرسشنامه به روش تصادفی ساده در میان ساکنین شهر بانه توزیع شده است. سنجش روایی ابزار اندازه‌گیری از روش اعتبار عاملی، ضرایب بارتلت و KMO در نرم‌افزار SPSS استفاده شده است. داده‌های جمع‌آوری‌شده با استفاده از آزمون‌های آماری T-Test و کولموگروف-اسمیرنوف و Chi-Square تحلیل شده و از آزمون رگرسیون نیز جهت رسیدن به پاسخ سوالات پژوهش استفاده شده است یافته‌ها: نتایج حاصل از آزمون‌ها نشان دهنده رضایت نسبتا پایین ساکنین از عملکرد مدیریت شهری می‌باشد بررسی‌های انجام شده نشان داده اند مولفه اقتصادی کمترین سطح رضایت ساکنان را تضمین نموده و اقدامات شورای شهر در مولفه عمرانی، کالبدی، زیست محیطی تا حدودی توانسته است رضایت بالاتری را کسب نماید. نتیجه گیری: ارتقای مشارکت مردم در مدیریت شهری و بهبود نظارت بر عملکرد شهرداری‌ها می‌تواند راهکاری مناسب در جهت بهبود عملکرد مدیریت شهری بانه باشد. در نهایت سیاست‌ها و راهبردهای اجرایی در راستای نقش و اهمیت شورا‌ها در جهت ارتقای کیفیت محیط ارایه گردید. تفاصيل المقالة

Climate change has become a challenge with adverse impacts on the Earth. Reducing the use of fossil fuel is a primary step to solve environmental problems. As the population continues to rise, to meet the growing demand for construction with a large share in energy Consumption, Efforts to make the built environment more energy efficient is crucial. The main objective of this research is to evaluates the relationship between urban form and the energy performance of neighborhoods, focusing on their energy demand, through case studies of Ghatarchyan and Mobarakabad neighborhoods in Sanandaj city. The forms of these neighborhoods were measured using spatial metrics (physical and climatic criteria). For analysis and evaluation, ECOTECT, GIS software and ANP method have been used. The results of research indicate a negative correlation between spatial metrics and building energy performance. Therefore, if spatial metrics amount of each neighborhood increases, neighborhood energy demand will decrease. Moreover, the result can form a basis for urban design recommendations to achieve an energy efficient urban development through spatial design. تفاصيل المقالة

امروزه کیفیت مکان زندگی انسان، یکی از مهمترین حوزه‌های پژوهش‌های برنامه ریزی مکانی – فضایی در کشورهای مختلف است. این اهمیت، به دلیل تاثیرگذاری روز افزون پژوهش‌های کیفیت زندگی در پایش سیاست‌های عمومی و نقش آن به عنوان ابزاری کارآمد در مدیریت و برنامه ریزی است. بنابراین شناخت، اندازه گیری و بهبود کیفیت زندگی از اهداف عمده‌ی محققان، برنامه ریزان و دولت‌ها در چند دهه اخیر بوده است. از این رو شناسایی فاکتورهای موثر در ارزیابی و سنجش کیفیت زندگی، برنامه ریزان را در ارائه راهبرد مناسب جهت توسعه مناطق مختلف، شهرها متناسب با نیازمندی‌ها و امکانات نواحی یاری خواهد کرد. در این راستا پژوهش حاضر بر اساس روش توصیفی – تحلیلی و با استفاده از روش FTOPSIS (فازی- تاپسیس) انجام گرفته است. منطقه مورد مطالعه در این پژوهش، محلات حاشیه نشین شهری (ننله، نایسر، شهرک مولوی و فرجه)، است. جامعه نمونه مورد بررسی، شامل 40 نفر از کارشناسان و متخصصان شهری (شوراها و کارشناسان شهری)، شهر سنندج است، که به شیوه تمام شماری، همگون و هدفمند انتخاب شدند. نتایج مطالعه در ارزیابی و سنجش کیفیت زندگی در میان محلات حاشیه نشین بر اساس شاخص‌های شناسایی شده، نشان داد که بعد اقتصادی با امتیاز 1.979 کمترین وزن و بعد محیطی با امتیاز 2.251 بیشترین وزن را از دیدگاه کارشناسان شهری در وزن‌های حداقل، میانگین و حداکثر فازی(W ̃_i )، به خود اختصاص داده است. شاخص‌های که حائز کمترین وزن شده‌اند بایستی جهت بهبود کیفیت زندگی و رونق اجتماعی و اقتصادی این محلات مورد توجه مدیران، برنامه‌ریزان و سیاستگذاران واقع شوند. تفاصيل المقالة

         امروزه فعالیت های موجود در شهرها نظیر سوخت های خانگی و حمل و نقل، مدیریت نامطلوب پسماندهای شهری همگی به طور مستقیم و غیر مستقیم موجب ازدیاد تولید گازهای گلخانه ای شده و اثرات نامطلوب بسیاری را بر تغییرات اقلیمی گذاشته است، بنابراین لازم است تا عوامل تاثیرگذار بر این مهم مورد بررسی قرار گرفته و به تعدیل اثرات نامطلوب آن پرداخت. هدف از انجام این پژوهش ارائه راهکارهای لازم برای تحقق شهر کم کربن و همچنین بررسی شاخص ها و مولفه های تاثیرگذار بر آن می باشد. به این صورت که ابتدا با ترکیب مدل های سوات و تاپسیس فازی برتری نقاط ضعف در محیط داخلی و تهدیدها در محیط خارجی بر یکدیگر مشخص گردید. سپس با استفاده از مدل کاپراس و استفاده از پرسشنامه ای شامل 6 مولفه و 30 شاخص  به بررسی مهمترین مولفه های موثر بر تحقق توسعه شهری کم کربن پرداخته شد. در مرحله بعدی پژوهش با بررسی کیفیت ساختار ارتباطی و تاثیر استراتژی های برنامه ریزی راهبردی شهر کم کربن بر تحقق مؤلفه های آن در شهر سنندج با استفاده از مدلسازی معادلات ساختاری در قالب نرم افزار ایموس گرافیک، به بررسی" نقش برنامه ریزی راهبردی توسعه شهر کم کربن در تحقق آن در شهر سنندج" پرداخته شد. نتایج نشان داده اند که مولفه توسعه شهری کم کربن بیشترین امتیاز را داشته و بر اساس معماری ساختار ارتباطی، برنامه ریزی راهبردی شهر کم کربن از طریق چهار استراتژی تبیین کننده آن دارای تاثیر مثبت و معناداری در تحقق شهر کم کربن، در قالب 6 مؤلفه آن می باشد که این میزان بر اساس رگرسیون وزن دار به دست آمده برابر با 486/0 می باشد. نتایج به دست آمده بیانگر آنست که تدوین استراتژی های دقیق و راهبردی در راستای شهر کم کربن می تواند در تحقق یک شهر کم کربن پایدار در قالب محیط زیست کم کربن، جامعه کم کربن، اقتصاد کم کربن، حمل ونقل کم کربن، توسعه شهری کم کربن و برنامه ریزی آن راهگشا باشد. تفاصيل المقالة