متخصصین اقلیم‌شناسی برای بسیاری از مناطق دنیا، کاهش بارندگی و افزایش دما را پیش‌بینی کرده‌اند. بنابراین، شناخت تغییرات اقلیم منطقه‌ای لازمة دستیابی به کشاورزی پایدار می‌باشد. در این مطالعه، تغییرات میانگین و انحراف معیار میانگین‌های ماهانه‌ی متغیرهای کمینه و بیشینه‌ی دما، رطوبت نسبی، سرعت باد، تابش خورشیدی و بارندگی در 5 ایستگاه در محدوده‌ی شبکه‌ی آبیاری و زهکشی قزوین برای دوره‌ی 2069-2040 نسبت به دوره‌ی مبنا (1999-1980) مطالعه شدند. به منظور تعیین دامنه‌ی این تغییرات، از 5 گروه نمایشنامه‌ی تغییر اقلیم استفاده شد. در گروه اول، کلیه‌ی نمایشنامه‌های تغییر اقلیم در کنار یکدیگر مورد بررسی قرار گرفتند. چهار گروه دیگر هریک شامل یک خانواده از نمایشنامه‌هایی تغییر اقلیم SRES بودند، که شامل نمایشنامه‌های Commit، A1B، A2 و B1 می‌باشند. با استفاده از روش وزن‌دهی عکس فاصله (IDW)، مقادیر تغییرات هریک از متغیرها تحت نمایشنامه‌های مختلف و برای هریک از ایستگاههای مطالعاتی تعیین شدند. نتایج نشان از افزایش متوسط کمینه‌ی دما به میزان 61/1 درجه، افزایش میانگین بیشینه‌ی دما به میزان 93/1 درجه، کاهش متوسط رطوبت نسبی به میزان 2%، کاهش متوسط سرعت باد به میزان 1% و کاهش متوسط بارندگی به میزان 2% داشتند. تغییر قابل توجهی در متوسط تابش خورشیدی مورد انتظار نیست، ضمن این‌که روند منظم و مشخصی در دگرگونی این متغیرها در ماههای مختلف سال قابل تشخیص نبود. همچنین، مشاهده گردید که انحراف معیار میانگین‌های ماهانه‌ی کلیه‌ی متغیرها بطور متوسط دچار افزایش خواهد گردید، و این افزایش برای دو متغیر بیشینه‌ی دما و بارندگی بیشتر از سایر متغیرها برآورد گردید.   تفاصيل المقالة