سرمایه‌گذاران در شرایط تورمی همواره به دنبال سرمایه‌گذاری بر روی دارایی‌هایی هستند که ضمن حفظ ارزش پول، دارای بازده مناسبی نیز باشند. فیشر برای اولین بار مطرح کرد که بازده اسمی برابر با جمع بازده واقعی و تورم است. در این تحقیق فرضیه فیشر برای دارایی‌هایی از قبیل سهام، طلا و ارزهای خارجی(دلار) در ایران طی دوره 1393-1379 آزمون شده است. اما برخلاف مطالعات پیشین که بر مبنای دوره‌های زمانی کوتاه مدت و بلندمدت بنا نهاده شدند، مطالعه حاضر با استفاده از تحلیل چندمقیاسی موجک به آزمون فرضیه مذکور طی هشت دوره زمانی مختلف پرداخته است. در این راستا ابتدا سری‌های زمانی تورم، نرخ رشد بازده سهام، نرخ رشد قیمت طلا و نرخ رشد ارزش دلار با بکارگیری روش موجک تجزیه شده که حاصل این تجزیه ۸ سری زمانی جدید برای هر متغیر میباشد که هر سری زمانی نماینده یک دوره زمانی است. سپس با استفاده از تحلیل تابع رگرسیون معمولی، فرضیه فیشر برای دوره‌های زمانی همسان تورم و دارایی مورد آزمون قرار گرفته است.نتایج حاکی از این است که سرمایه‌گذاری بر روی سهام و دلار در دوره‌های بسیار کوتاه مدت و بسیار بلندمدت پوشش مناسبی در مقابل تورم می‌باشد و‍‍‍‍‍‍‍ سرمایه‌گذاری روی طلا در دوره‌های میان‌مدت پوشش مناسبی در مقابل تورم است. طبقه بندیJEL: F65,E31,C6 تفاصيل المقالة