پایین بودن درصد جوانه‌زنی و استقرار گیاهچه از مشکلات اساسی در مناظق خشک می‌باشند. امروزه تکنیک پیش‌تیمار بذر به‌عنوان یکی از عامل‌های بهبود دهنده‌ جوانه‌زنی و استقرار تحت تنش‌های محیطی معرفی شده است. به‌منظور بررسی اثر تنش خشکی بر روی رشد و تغییرات بیوشیمیایی در بذر پیش تیمار شده کلزا با جیبرلین، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی و با سه تکرار در آزمایشگاه بذر دانشگاه تهران و در سال 1391 انجام شد. فاکتور اول شامل تیمار بذر با غلظت‌های صفر، 50 و 100 پی‌پی‌ام جیبرلین و بذر بدون پیش تیمار و فاکتور دوم شامل سه سطح خشکی (صفر، 6- و 12- بار) بود. نتایج نشان داد که تنش خشکی سبب کاهش درصد جوانه‌زنی، سرعت جوانه‌زنی، درصد گیاهچه نرمال، وزن خشک گیاهچه، طول گیاهچه و افزایش متوسط مدت زمان جوانه‌زنی شد. تیمار بذر با جیبرلین سبب بهبود در صفات اندازه‌گیری شد. همچنین، با استفاده از تیمار بذر با جیبرلین 50 پی‌پی‌ام میزان پروتئین و فعالیت آنزیم‌های کاتالاز و آسکوربات پروکسیداز افزایش یافت. تفاصيل المقالة

پیش تیمار بذرها موجب بهبود خصوصیات گیاهچه‌ای و گیاهان بعدی می‌شود. به‌منظور بررسی اثر آسکوربیک اسید بر رشد گیاهچه و تغییرات آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانتی بذر سورگوم تحت شرایط تنش شوری آزمایشی بصورت فاکتوریل، در قالب طرح کاملاً تصافی و با 3 تکرار انجام شد. فاکتور اول شامل تیمار بذر با غلظت‌های صفر (هیدروپرایم) و 100 پی‌پی‌ام آسکوربیک اسید و بذر بدون پرایم و فاکتور دوم شامل سه سطح شوری (صفر، 7- و 14- بار) بود. نتایج نشان داد که اثر آسکوربیک اسید و تنش شوری بر روی درصد جوانه‌زنی، سرعت جوانه‌زنی، درصد گیاهچه نرمال، وزن خشک گیاهچه، متوسط مدت زمان جوانه‌زنی، انرژی جوانه‌زنی، کاتالاز و آسکوربات پروکسیداز معنی‌دار بود. نتایج نشان داد که بالاترین درصد جوانه‌زنی، سرعت سرعت جوانه‌زنی، درصد گیاهچه نرمال و وزن خشک گیاهچه مربوط به غلظت 100 پی‌پی‌ام آسکوربیک اسید بود. همچنین تیمار بذر سبب افزایش در میزان فعالیت سوپراکیسید دیسموتاز، کاتالاز و آسکوربات پروکسیداز شد. تفاصيل المقالة

پرایمینگ بذور سبب بهبود شاخص‌های جوانه‌زنی می‌شود. یکی از مشکلات عمدۀ پرایم بذور، کاهش سریع‌تر قدرت این بذرها نسبت به بذور خشک است. به همین منظور برای بررسی اثر کاهش تدریجی رطوبت بر جوانه‌زنی و برخی شاخص‌های مرتبط با ویگور بذور پرایم شده چاودار کوهی (Secale montanum) تحت شرایط پیری تسریع شده آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی به اجرا درآمد. فاکتورهای آزمایشی شامل دوره پیری (صفر، 1، 2 و 3 روز)، تیمار پرایمینگ (سالیسیلیک، جیبرلین و آسکوربیک) و کاهش رطوبت (کاهش تدریجی رطوبت و خشک کردن معمولی بذور بعد از پرایمینگ) بود. نتایج نشان داد که اثرات سه گانه دوره پیری، تیمار پرایمینگ و کاهش رطوبت برای همه صفات به جز درصد گیاهچه‌های نرمال در سطح یک درصد معنی‌دار بود اما برای درصد گیاهچه نرمال در سطح 5 درصد معنی‌دار بود. با افزایش دوره پیری صفات اندازه‌گیری شده به طور معنی‌داری کاهش یافتند و تیمار کاهش تدریجی رطوبت به بهبود شاخص‌های جوانه‌زنی در طی پیری کمک کرد. بالاترین درصد جوانه‌زنی مربوط به بذور پرایم شده با سالیسیلیک و جیبرلین بدون تیمار پیری بود (96 درصد). تفاصيل المقالة

شرایط نامساعد انبارداری،‌ به‌خصوص رطوبت نسبی بالای محیط انبار و دمای بالا،‌ به‌شدت بر کیفیت بذر اثر می‌گذارد. به‌منظور کمی‌سازی تأثیر دما و رطوبت بر زوال بذر و تعیین ضرایب حیات، آزمایشی به‌صورت تجزیه مرکب زمانی با دو عامل دما و رطوبت در آزمایشگاه بذر پردیس کشاورزی دانشگاه تهران در سال 1391-1390 انجام شد. به‌این منظور تیمار دمایی شامل چهار سطح 15، 25، 35 و 45 درجه سلسیوس و تیمار رطوبتی شامل سه سطح 10، 12 و 14 درصد به‌ترتیب به‌عنوان عامل‌های اول و دوم انتخاب شدند. نتایج نشان داد که با افزایش در رطوبت و دمای محیط انبارداری درصد جوانه‌زنی به‌طور معنی‌داری کاهش یافت. کمترین سطح زوال در دمای 15 درجه سلسیوس با رطوبت 10 درصد مشاهده شد، که بعد از 360 روز، جوانه‌زنی از 94 به 92 درصد کاهش یافت و در دمای 45 درجه سلسیوس و رطوبت 14 درصد بعد از 40 روز از 94 درصد به 2 درصد رسید. برای معادله قابلیت حیات بذر چاودار کوهی ضرایب تعیین شد که مقدار KE، CW، CH و CQ به‌ترتیب 64944/6، 67922/2، 06185/0 و 00017154/0 به‌دست آمد. تفاصيل المقالة

پایین بودن درصد جوانه‌زنی و استقرار گیاهچه از مشکلات اساسی در مناظق خشک می‌باشند. امروزه تکنیک پیش‌تیمار بذر به‌عنوان یکی از عامل‌های بهبود دهنده‌ جوانه‌زنی و استقرار تحت تنش‌های محیطی معرفی شده است. به‌منظور بررسی اثر تنش خشکی بر روی رشد و تغییرات بیوشیمیایی در بذر پیش تیمار شده کلزا با جیبرلین، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی و با سه تکرار در آزمایشگاه بذر دانشگاه تهران و در سال 1391 انجام شد. فاکتور اول شامل تیمار بذر با غلظت‌های صفر، 50 و 100 پی‌پی‌ام جیبرلین و بذر بدون پیش تیمار و فاکتور دوم شامل سه سطح خشکی (صفر، 6- و 12- بار) بود. نتایج نشان داد که تنش خشکی سبب کاهش درصد جوانه‌زنی، سرعت جوانه‌زنی، درصد گیاهچه نرمال، وزن خشک گیاهچه، طول گیاهچه و افزایش متوسط مدت زمان جوانه‌زنی شد. تیمار بذر با جیبرلین سبب بهبود در صفات اندازه‌گیری شد. همچنین، با استفاده از تیمار بذر با جیبرلین 50 پی‌پی‌ام میزان پروتئین و فعالیت آنزیم‌های کاتالاز و آسکوربات پروکسیداز افزایش یافت. تفاصيل المقالة

پیش تیمار بذرها موجب بهبود خصوصیات گیاهچه‌ای و گیاهان بعدی می‌شود. به‌منظور بررسی اثر آسکوربیک اسید بر رشد گیاهچه و تغییرات آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانتی بذر سورگوم تحت شرایط تنش شوری آزمایشی بصورت فاکتوریل، در قالب طرح کاملاً تصافی و با 3 تکرار انجام شد. فاکتور اول شامل تیمار بذر با غلظت‌های صفر (هیدروپرایم) و 100 پی‌پی‌ام آسکوربیک اسید و بذر بدون پرایم و فاکتور دوم شامل سه سطح شوری (صفر، 7- و 14- بار) بود. نتایج نشان داد که اثر آسکوربیک اسید و تنش شوری بر روی درصد جوانه‌زنی، سرعت جوانه‌زنی، درصد گیاهچه نرمال، وزن خشک گیاهچه، متوسط مدت زمان جوانه‌زنی، انرژی جوانه‌زنی، کاتالاز و آسکوربات پروکسیداز معنی‌دار بود. نتایج نشان داد که بالاترین درصد جوانه‌زنی، سرعت سرعت جوانه‌زنی، درصد گیاهچه نرمال و وزن خشک گیاهچه مربوط به غلظت 100 پی‌پی‌ام آسکوربیک اسید بود. همچنین تیمار بذر سبب افزایش در میزان فعالیت سوپراکیسید دیسموتاز، کاتالاز و آسکوربات پروکسیداز شد. تفاصيل المقالة

پرایمینگ بذور سبب بهبود شاخص‌های جوانه‌زنی می‌شود. یکی از مشکلات عمدۀ پرایم بذور، کاهش سریع‌تر قدرت این بذرها نسبت به بذور خشک است. به همین منظور برای بررسی اثر کاهش تدریجی رطوبت بر جوانه‌زنی و برخی شاخص‌های مرتبط با ویگور بذور پرایم شده چاودار کوهی (Secale montanum) تحت شرایط پیری تسریع شده آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی به اجرا درآمد. فاکتورهای آزمایشی شامل دوره پیری (صفر، 1، 2 و 3 روز)، تیمار پرایمینگ (سالیسیلیک، جیبرلین و آسکوربیک) و کاهش رطوبت (کاهش تدریجی رطوبت و خشک کردن معمولی بذور بعد از پرایمینگ) بود. نتایج نشان داد که اثرات سه گانه دوره پیری، تیمار پرایمینگ و کاهش رطوبت برای همه صفات به جز درصد گیاهچه‌های نرمال در سطح یک درصد معنی‌دار بود اما برای درصد گیاهچه نرمال در سطح 5 درصد معنی‌دار بود. با افزایش دوره پیری صفات اندازه‌گیری شده به طور معنی‌داری کاهش یافتند و تیمار کاهش تدریجی رطوبت به بهبود شاخص‌های جوانه‌زنی در طی پیری کمک کرد. بالاترین درصد جوانه‌زنی مربوط به بذور پرایم شده با سالیسیلیک و جیبرلین بدون تیمار پیری بود (96 درصد). تفاصيل المقالة

شرایط نامساعد انبارداری،‌ به‌خصوص رطوبت نسبی بالای محیط انبار و دمای بالا،‌ به‌شدت بر کیفیت بذر اثر می‌گذارد. به‌منظور کمی‌سازی تأثیر دما و رطوبت بر زوال بذر و تعیین ضرایب حیات، آزمایشی به‌صورت تجزیه مرکب زمانی با دو عامل دما و رطوبت در آزمایشگاه بذر پردیس کشاورزی دانشگاه تهران در سال 1391-1390 انجام شد. به‌این منظور تیمار دمایی شامل چهار سطح 15، 25، 35 و 45 درجه سلسیوس و تیمار رطوبتی شامل سه سطح 10، 12 و 14 درصد به‌ترتیب به‌عنوان عامل‌های اول و دوم انتخاب شدند. نتایج نشان داد که با افزایش در رطوبت و دمای محیط انبارداری درصد جوانه‌زنی به‌طور معنی‌داری کاهش یافت. کمترین سطح زوال در دمای 15 درجه سلسیوس با رطوبت 10 درصد مشاهده شد، که بعد از 360 روز، جوانه‌زنی از 94 به 92 درصد کاهش یافت و در دمای 45 درجه سلسیوس و رطوبت 14 درصد بعد از 40 روز از 94 درصد به 2 درصد رسید. برای معادله قابلیت حیات بذر چاودار کوهی ضرایب تعیین شد که مقدار KE، CW، CH و CQ به‌ترتیب 64944/6، 67922/2، 06185/0 و 00017154/0 به‌دست آمد. تفاصيل المقالة