زمینه و هدف: مقاله حاضر با هدف بررسی برنامه¬ریزی شهری و ارتباط آن با زیست¬پذیری شهری سه شهر خرم آباد، الشتر، کوهدشت واقع در استان لرستان ارائه شده است. رویکرد اکتشافی تحقیق، به سوال تحقیق اکتفا کرده و به دنبال پاسخگویی به این سوال اصلی است که آیا شهر خرم آباد نسبت به شهرهای کوهدشت و الشتر در آینده به اهداف توسعه پایدار دست پیدا می¬¬کند؟ روش بررسی: روش تحقیق در پژوهش حاضر، توصیفی – تحلیلی واکتشافی است و ¬تکنیک گردآوری آمار و اطلاعات، با استفاده از روش¬های کتابخانه¬ایی¬، استفاده از جداول آماری نتایج سرشماری¬ها¬ی نفوس و مسکن و طرح جامع شهری و مطالعات میدانی انجام گرفته است. تجزیه و تحلیل داده¬ها با استفاده از مدل سلسله مراتبیAHP) )، مدل TOPSIS)¬ ) و سیستم اطلاعات جغرافیای (Arc GIS)¬ و آزمون آماری t انجام شده است. یافته¬ها: تجزیه و تحلیل داده¬های این پژوهش و یا همان یافته¬های تحقیق شامل دو بخش است: بخش اول، مربوط به مطالعه تطبیقی سطح زیست پذیری شهرها در راستای توسعه پایدار شهری که مورد مطالعه، شهرهای خرم آباد، کوهدشت و الشتر استان لرستان، از منظر کارشناسان است. بخش دوم، زیست پذیری اقتصادی، اجتماعی و محیطی سه شهر را از منظر شهروندان بررسی می کند. به عنوان نتیجه پژوهش می¬توان گفت زیست پذیری اقتصادی، اجتماعی و محیطی، سه شهر خرم آباد، کوهدشت و الشتر با میانگین جامعه، تفاوت معنی¬داری دارد. همچنین مقدار میانگین نمونه های مورد مطالعه از مقدار استاندارد بیشتر است. به ترتیب مقدار ارزشی یا مقدار استاندارد برای شهر های خرم آباد 456/0، کوهدشت 638/0و الشتر 181/0، با مقدار میانگین تفاوت دارد. بحث و نتیجه¬گیری: بنابراين سطح زیست پذیری شهر خرم آباد، کوهدشت و الشتر برای دسترسی به اهداف توسعه پایدار در آینده بر اساس روش ارزیابی متوازن ( B S C) در سطح بالایی استقرار یافته است. تفاصيل المقالة

The aging process starts from birth. According to the American Nutrition Association, old age refers to natural, progressive, and irreversible physiological changes. One of the criteria for assessing the quality of space is the presence of special social groups. The elderly are also part of this group that, with their presence, can contribute to the sustainability and vitality of urban spaces and thereby improve their quality. The city and the permanent neighborhoods are a place where the organization and refurbishment of all services are tailored to the needs of the elderly and it provide sustainable environment for the next elderly generation. The purpose of this study was evaluation of sustainable neighborhood development for the elderly with emphasis on physical and social sustainability of District 8 of Tehran. The research method is descriptive-analytical and of a practical type. Through the library method, 384 questionnaires have been completed based on the formula for determining the sample size by elderly people through field studies. The data was analyzed by SPSS software and related assumptions were analyzed through single-variable t-test. The results obtained from the viewpoint of the elderly are related to physical criteria only to meet their basic needs and social indicators below the standard considered in the research (2.5). Therefore, both dimensions are far from reaching the standard status. Finally, in line with the shortcomings and weaknesses of the region, suggestions are presented. تفاصيل المقالة

امروزه مقوله توسعه دغدغه ی خاطر بسیاری از کشورهاست، و توسعه نیز چیزی جز رضایت بخش تر کردن وضعیت زندگی مردم نیست. مطالعه شبکه شهری به انسانها این آگاهی را می دهد که چگونه در فضای جغرافیایی معین بر موانع ارتباطی و مبادلاتی خود فائق آمده و ماشین اقتصادی نواحی و مناطق خود را چگونه و به اتکا کدام داده ها بکار بیاندازند و با توجه به تعدد نقش شهرهای موجود در شبکه ،روابط پیچیده بین آنها در سطح ناحیه را چگونه برقرار کرده و نظم دهند ، تا این سیستم موجب رضایت بخش شدن زندگی شان شود. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی-تحلیلی است ، بنابراین از مدل نقطه جدایی برای تعیین شکل شبکه شهری استان مازندران براساس آستانه های اقتصادی یا مرز های تجاری شهرهای اصلی نواحی استان استفاده شده است و سپس با استفاده از شاخص ترکیبی توسعه، توسعه پایدار شهری استان در نواحی ( شهرستان های) استان تحت حاکمیت شهرهای اصلی شبکه تعیین شده است . در این پژوهش از روشهای کتابخانه ایی وکارتوگرافی برای گردآوری اطلاعات استفاده شده است . جامعه آماری این تحقیق 51 شهر استان مازندران و بویژه 21 شهر مرکز نواحی این استان بوده است. برخی از نتایج بدست آمده در این پژوهش عبارت است از ؛ استان مازندران دارای شبکه شهری واحدی نیست( در شرق شبکه ایی قطاعی و در غرب شبکه ایی خطی ) ، نابرابری در میزان توسعه پایدار شهری در استان مازندران حکمفرما است ، تقریبا" شهرهای شبکه شهری خطی در سطح توسعه یافتگی بالا و شهرهای موجود در شبکه شهری قطاعی در طبقه فرو توسعه یافته و محروم قرار گرفتند ، نواحی (شهرستان های) محروم و فرو توسعه یافته استان دارای درصد شهرنشینی بالایی هستند ، با توجه به نقاط جدایی شهرهای مراکز نواحی( شهرستان) از شهر ساری ، شبکه شهری استان از طریق انتقال بموقع و عادلانه جریان ( در شبکه خطی) موجب توسعه و با مکش بی موقع و استعمارگونه جریان ( در شبکه قطاعی) موجب عدم توسعه و محرومیت شهرها شده است و ... تفاصيل المقالة