جایگاه زیست پذیری شهری در برنامه¬ریزی شهری (مورد مطالعه:¬ شهر¬های خرم¬آباد، الشتر،کوهدشت در استان لرستان)
الموضوعات :محسن رضایی 1 , علی شیخ اعظمی 2 , مجید ولی شریعت پناهی 3 , نصرالله فلاح تبار 4
1 - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2 - استادیارگروه جغرافیا، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. *(مسوول مکاتبات)
3 - دانشیارگروه جغرافیا، واحد یادگار امام خمینی (ره) شهرری، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
4 - دانشیارگروه جغرافیا، واحد یادگار امام خمینی (ره) شهرری، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
الکلمات المفتاحية: توسعه پایدار شهری, ¬زیست¬پذیری شهری, استان لرستان, خرم¬آباد, کوهدشت, الشتر.,
ملخص المقالة :
زمینه و هدف: مقاله حاضر با هدف بررسی برنامه¬ریزی شهری و ارتباط آن با زیست¬پذیری شهری سه شهر خرم آباد، الشتر، کوهدشت واقع در استان لرستان ارائه شده است. رویکرد اکتشافی تحقیق، به سوال تحقیق اکتفا کرده و به دنبال پاسخگویی به این سوال اصلی است که آیا شهر خرم آباد نسبت به شهرهای کوهدشت و الشتر در آینده به اهداف توسعه پایدار دست پیدا می¬¬کند؟ روش بررسی: روش تحقیق در پژوهش حاضر، توصیفی – تحلیلی واکتشافی است و ¬تکنیک گردآوری آمار و اطلاعات، با استفاده از روش¬های کتابخانه¬ایی¬، استفاده از جداول آماری نتایج سرشماری¬ها¬ی نفوس و مسکن و طرح جامع شهری و مطالعات میدانی انجام گرفته است. تجزیه و تحلیل داده¬ها با استفاده از مدل سلسله مراتبیAHP) )، مدل TOPSIS)¬ ) و سیستم اطلاعات جغرافیای (Arc GIS)¬ و آزمون آماری t انجام شده است. یافته¬ها: تجزیه و تحلیل داده¬های این پژوهش و یا همان یافته¬های تحقیق شامل دو بخش است: بخش اول، مربوط به مطالعه تطبیقی سطح زیست پذیری شهرها در راستای توسعه پایدار شهری که مورد مطالعه، شهرهای خرم آباد، کوهدشت و الشتر استان لرستان، از منظر کارشناسان است. بخش دوم، زیست پذیری اقتصادی، اجتماعی و محیطی سه شهر را از منظر شهروندان بررسی می کند. به عنوان نتیجه پژوهش می¬توان گفت زیست پذیری اقتصادی، اجتماعی و محیطی، سه شهر خرم آباد، کوهدشت و الشتر با میانگین جامعه، تفاوت معنی¬داری دارد. همچنین مقدار میانگین نمونه های مورد مطالعه از مقدار استاندارد بیشتر است. به ترتیب مقدار ارزشی یا مقدار استاندارد برای شهر های خرم آباد 456/0، کوهدشت 638/0و الشتر 181/0، با مقدار میانگین تفاوت دارد. بحث و نتیجه¬گیری: بنابراين سطح زیست پذیری شهر خرم آباد، کوهدشت و الشتر برای دسترسی به اهداف توسعه پایدار در آینده بر اساس روش ارزیابی متوازن ( B S C) در سطح بالایی استقرار یافته است.
1. Appleyard B. Creating Shared and Livable Streets in the US: An International Case Study for Creating Equitable Streets in an Auto-Dominated Context, 2015. Journal of Transport & Health. 2(2):571-577.
2. Ruth M. & Franklin R. S. Livability for all? Conceptual limits and practical implications. 2014. Applied Geography, Vol.49, pp.18-23.
3. Steuteville, R. (2016). What is a livable Community, Anyway? Pubic Square, Congress for New Urbanism (www.cnu.org). at www.cnu.org/publicsquare/2016/10/25/what- livablecommunityanyway.
4. Saraei, M.H., Yarahmadi, M, 2022. Identification and Evaluation of Livability Components in Urban Areas (A Case Study: Esfarayen City), Geography and Environmental Sustainability, Vol. 12, No.4, 23-35. (In Persian)
5. Sasanpour F., Tawalai S., Jafari Asadabadi H.2015, Measurement and evaluation of urban livability in the twenty-two districts of Tehran metropolis, Regional Planning Quarterly, Volume 5, Number 18, 27-42. (In Persian)
6. Bandarabad, A., Ahamadinezhad, F, 2014. Assessment of quality of life with emphasis on the principles of habitable cities in the region 22 of Tehran. Journal of Research and Urban Planning, Vol. 5, No.16, 55-74. (In Persian)
7. Allison. E., Peters, L., 2011. Historic Preservation and the Livable City. John Wiley & Sons, Architecture, 272 pages.
8. Leby, J.L., Hashim, A.H., 2012. Livability Dimensions and Attributes: Their Relative Importance in the Eyes of Neighborhood Residents. Journal of Construction in Developing Countries, 12(1), 76–31.