فهرس المقالات حسن آهار


  • المقاله

    1 - Modeling for Seismic Vulnerability Prediction Based on Physical-Spatial Indicators of Cities.( Case Study: Tabriz Region 8)
    Journal of Radar and Optical Remote Sensing and GIS , العدد 1 , السنة 3 , زمستان 2020
    Nowadays, given the growing trend of population and population density in urban areas especially in densely populated cities and in terms of seismicity, the need for a comprehensive and comprehensive approach to natural and catastrophic events resulting from their occur أکثر
    Nowadays, given the growing trend of population and population density in urban areas especially in densely populated cities and in terms of seismicity, the need for a comprehensive and comprehensive approach to natural and catastrophic events resulting from their occurrence has become more apparent. In this study, District 8 of Tabriz was selected as a case study. The research method is descriptive-analytical, The purpose of this study is to evaluate and model for predicting seismic vulnerability based on physical-spatial indices of Tabriz Considering the quality criteria and providing a suitable model and model for construction in Tabriz, For this purpose, out of 9 criteria, building density, population density, quality of buildings (accessibility), access to pedestrian networks, access to essentials, access to open and green spaces, land use, size of fragments, and distance. Dangerous centers have been used. Necessary statistical data is collected, then layers are prepared for seismic zoning and weighting to layers is done according to zoning standards, the final analysis was performed using the combination of AHP and Fuzzy TOPSIS methods in GIS (proposed method). Finally, the risk level of the study area was obtained from Tabriz city. The results show that the northern areas have the highest risk areas and the southern areas have the least rate, and finally it is concluded that the proposed model for risk zoning is applicable. تفاصيل المقالة

  • المقاله

    2 - تحلیل اثرات رشد پراکنده رویی شهری بر زیست پذیری محلات شهری مورد: شهر مراغه
    فصلنامه علمی و پژوهشی پژوهش و برنامه ریزی شهری , العدد 5 , السنة 8 , زمستان 1396
    اهداف: هدف اصلی این مطالعه تحلیل و تأثیر پراکنده رویی شهری بر زیست پذیری محلات شهر مراغه می باشد، آن از سه هدف فرعی تشکیل شده است: بررسی پراکنده رویی شهری، بررسی زیست پذیری محلات و در نهایت سنجش میزان تأثیر گذاری شاخص های پراکنده رویی بر میزان زیست پذیر أکثر
    اهداف: هدف اصلی این مطالعه تحلیل و تأثیر پراکنده رویی شهری بر زیست پذیری محلات شهر مراغه می باشد، آن از سه هدف فرعی تشکیل شده است: بررسی پراکنده رویی شهری، بررسی زیست پذیری محلات و در نهایت سنجش میزان تأثیر گذاری شاخص های پراکنده رویی بر میزان زیست پذیری محلات شهر می باشد. تعداد شاخص های پراکنده رویی شهری  6 مورد و تعداد شاخص های زیست پذیری15 شاخص بوده است. روش: روش تحقیق توصیفی- تحلیلی بوده که از روش های پیمایشی نیز استفاده شده است.جمع آوری اطلاعات شاخص های پراکنده رویی از طریق مطالعه طرح جامع وتفضیلی شهر که از طریق نرم افزار GIS استخراج شده است. گردآوری اطلاعات زیست پذیری محلات شهر از طریق پرسشنامه به تعداد 383 انجام شده است. برای تحلیل داده ها از رگرسیون چند متغیره و رگرسیون وزنی جغرافیایی استفاده شده است. یافته : داده های فضایی باید از طریق مدل ها و روش های فضایی موردتجزیه و تحلیل قرار گیرند.نتایج رگرسیون چند متغیره نشان داد که تعدادی از شاخص ها در محلات شهر ضریب مثبت و تعدادی ضریب منفی دارند. ولی اینکه در کدام محلات ضریب مثبت و منفی بوده است، مشخص نبود، برای این منظور از رگرسیون وزنی جغرافیایی استفاده شد، در نهایت نتایج آن به صورت فضایی در سطح محلات نشان داده شد. نتایج : نتایج تحقیق نشان می دهد که شاخص دسترسی در رگرسیون چند متغیره و وزنی جغرافیایی بیشترین ضریب مثبت را در پیش بینی زیست پذیری محلات داشته است. همچنین نتایج رگرسیون چند متغیره با رگرسیون وزنی جغرافیایی تفاوت داشتند. تفاصيل المقالة

  • المقاله

    3 - تحلیلی بر عدالت فضایی و تأثیر آن بر بوم‌شناسی سیاسی شهرها نمونه موردی: کلانشهر تهران
    فصلنامه علمی و پژوهشی پژوهش و برنامه ریزی شهری , العدد 4 , السنة 10 , پاییز 1398
    مفهوم بوم­شناسی سیاسی شهر بامعادل سازی مفاهیم زیستی در ارتباط با شهر، به مطالعه و بررسی روابط متقابل فرآیندهای سیاسی، زیست محیطی و اقتصادی و نقش کمبود منابع در فضای داخلی شهر می­پردازد و در قالب آن می­توان اثر ساختار اجتماعی بر محیط زیست شهری را درک کرد. هدف أکثر
    مفهوم بوم­شناسی سیاسی شهر بامعادل سازی مفاهیم زیستی در ارتباط با شهر، به مطالعه و بررسی روابط متقابل فرآیندهای سیاسی، زیست محیطی و اقتصادی و نقش کمبود منابع در فضای داخلی شهر می­پردازد و در قالب آن می­توان اثر ساختار اجتماعی بر محیط زیست شهری را درک کرد. هدف این تحقیق  بررسی و تحلیل توسعه فضایی مناطق 22 گانه شهر تهران و تأثیر آن بر شرایط زیست محیطی مناطق می­باشد. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی بوده است که برای جمع­آوری اطلاعات مورد نیاز از روش اسنادی (کتابخانه ای) استفاده شده است. تعداد شاخص­ها برای بررسی توسعه فضایی 42 مورد بوده است. این شاخص­ها در 6 بعد اصلی اقتصادی، اجتماعی، کالبدی، زیربنایی، امنیتی، فرهنگی گنجانده شده است و 4 شاخص نیز برای ارزیابی شرایط زیست محیطی در سطح مناطق مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته­اند. برای تحلیل داده­ها و ارزیابی شرایط توسعه فضایی و زیست محیطی کلانشهر تهران از  مدل AHP و تحلیل عاملی استفاده شده است. در سنجش میزان تأثیرگذاری توسعه فضایی بر شرایط زیست محیطی از رگرسیون چند متغیره استفاده شده است. برای مدلسازی فضایی از رگرسیون وزنی جغرافیایی (GWR) و رگرسیون حداقل مربعات معمولی (OLS) استفاده شده است. نتایج نشان می­دهد که بین مناطق شهر تهران شکاف فضایی شدیدی وجود دارد، همچنین شرایط زیستی محیطی با شاخص­های کالبدی، اقتصادی و اجتماعی همبستگی فضایی بالایی دارد. به طوری­که متغیر اجتماعی با مقدار 0.63 و متغیرهای کالبدی و فرهنگی با مقدار 0.37 و 0.36  بیشترین تأثیرگذاری را در کیفیت زیست محیطی مناطق دارند. تفاصيل المقالة