مقدمه: فرآیند کارآفرین شدن دانشگاه‌ها به منظور تضمین توسعه دانشگاه و جامعه اجتناب‌ناپذیر است. پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل موثر در کارآفرین شدن دانشگاه‌های علوم پزشکی در نظام آموزش عالی ایران انجام شد. روش پژوهش: این پژوهش از نوع توصیفی - پیمایشی بود. جامعه آماری شامل صاحبان فرآیند کارآفرینی در دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور در سال‌های 94-1393 بود (497=N). نمونه آماری، بر اساس جدول مورگان 217 نفر بود که به شیوه نمونه‌گیری طبقه‌ای انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده‌ها از پرسشنامه پژوهش‌گر ساخته با ضریب آلفای کرونباخ 93/0 استفاده شد. داده‌های آماری پس از گردآوری با روش تحلیل عاملی اکتشافی تحلیل گردید. یافته‌ها: از دیدگاه صاحبان فرآیند 9 عامل در کارآفرین شدن دانشگاه‌ها موثرند که در مجموع 658/54 درصد از کل واریانس داده‌ها را تبیین می‌نمود. بیشترین قدرت تبیین معادل 08/12 درصد از کل واریانس داده‌ها مربوط به عامل اول (مد نظر قرار دادن کارآفرینی به عنوان اولویت استراتژیک دانشگاه) و کمترین قدرت تبیین معادل 934/1درصد از کل واریانس داده‌ها مربوط به عامل نهم (برنامه‌ریزی درسی دانشگاهی) بود. نتیجه‌گیری:کارآفرین شدن دانشگاه‌های علوم پزشکی نیاز به برنامه‌ریزی و مدیریت عوامل شناسایی شده به خصوص در زمینه اولویت‌های استراتژیک دارد.مقدمه: فرآیند کارآفرین شدن دانشگاهها به منظور تضمین توسعه دانشگاه و جامعه اجتناب ناپذیر است. پژوهش حاضربا هدف شناسایی عوامل‌ موثر در کارآفرین شدن دانشگاه‌های علوم پزشکی در نظام آموزش عالی ایران انجام شد. روش پژوهش: این پژوهش از نوع توصیفی_ پیمایشی بود. جامعه آماری شامل صاحبان فرآیند کارآفرینی در دانشگاههای علوم پزشکی کشور در سالهای 94-1393 بود(497=N). نمونه آماری، بر اساس جدول مورگان 217 نفر بود که به شیوه نمونه‌گیری طبقه‌ای انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده‌ها از پرسشنامه پژوهشگرساخته با ضریب آلفای کرونباخ 93/0 استفاده شد. داده‌های آماری پس از گردآوری با روش تحلیل‌عاملی‌اکتشافی تحلیل گردید. یافته ها: از دیدگاه صاحبان فرآیند 9 عامل در کارآفرین شدن دانشگاه‌ها موثرند که در مجموع 658/54 درصد از کل واریانس داده‌ها را تبیین می‌نمود. بیشترین قدرت تبیین معادل 08/12 درصد از کل واریانس داده‌ها مربوط به عامل اول (مدنظر قرار دادن کارآفرینی به عنوان اولویت استراتژیک دانشگاه)و کمترین قدرت تبیین معادل 934/1درصد از کل واریانس داده‌ها مربوط به عامل نهم (برنامه‌ریزی درسی دانشگاهی) بود. نتیجه گیری:کارآفرین شدن دانشگاه های علوم پزشکی نیاز به برنامه ریزی و مدیریت عوامل شناسایی شده به خصوص در زمینه اولویت های استراتژیک دارد. تفاصيل المقالة

آموزش عالی برای برخورداری از کیفیت بهتر، ساختارهای کارآمدتر و قابلیت‌های بیشتر در جهت گسترش یادگیری، ترویج دانش، توسعه پژوهش و ارتباطات مؤثر با جامعه نیازمند برنامه‌های مداوم بهسازی کارکنان است. پژوهش حاضر با هدف مقایسه وضعیت موجود و مطلوب ابعاد و مولفه های بهسازی کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی ، مورد منطقه 8 انجام شده است. این پژوهش از لحاظ ماهیت و اهداف، کاربردی؛ از نظرنوع داده‌ها کمی و کیفی؛ از لحاظ روش گردآوری داده‌ها، توصیفی و از جهت شیوه اجرا، پیمایشی است. جامعه آماری، کلیه کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی استان تهران در سال 1395 بوده اند که تعداد آنها 5997 نفر و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران تعداد361 نفر برآورد شده است. شیوه نمونه‌گیری، نمونه گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای بوده که با رعایت نسبت کارکنان در حوزه های مختلف و در هریک از واحدهای دانشگاهی و دانشکده‌های تابعه انتخاب شده اند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بوده و جهت تعیین روایی ابزار، پرسشنامه در اختیار 10 نفر از صاحب نظران حوزه مدیریت منابع انسانی و مدیریت آموزش عالی قرار گرفته و تایید شده است. پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ 96/0 برآورد شده است. برای شناسایی ابعاد و مولفه ها و همچنین تجزیه و تحلیل داده ها در بخش توصیفی، از شاخص‌های فراوانی و درصد و در بخش آمار استنباطی از آزمون t تک نمونه ای استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد: بین میانگین همه ابعاد بهسازی کارکنان (شامل دانش، نگرش و مهارت) در وضعیت موجود و مطلوب تفاوت معناداری وجود دارد و بطور کلی وضعیت کنونی ابعاد بهسازی کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی منطقه 8، نامطلوب است. تفاصيل المقالة