The energy gap of greenhouse cucumbers in this research was investigated due to Iran's large greenhouse cultivation area and the high input energy entrance into these agroecosystems. Accordingly, single-flower, double-flower, middle-flower, and multi-flower cucumber varieties were cultivated at distances of 37, 42, and 47 cm. The important achievement of this research is making it possible to calculate the energy gap by the yield gap calculations. The turning point is breaking the yield gap into its constituent units, which are caused by management and arrangement, and determining the role of each one in their share of the yield gap. The results showed that up to 104 tons/ha of yield gap was created in the worst case by choosing the wrong variety and inappropriate planting distance, which is equivalent to 83,000 MJ/ha (104 tons/ha) of lost energy in multi-flower varieties. This amount reduced up to 62 tons/ha in middle flower varieties, which is equivalent to 49,000 MJ/ha of lost energy. Indeed, agroecosystems achieved higher output energy by spending specific input energy, which is the basis for sustainable agriculture and reducing the resources lost on a large scale. Accordingly, in this research, it was found that by reducing the loss of yield due to the incorrect choice of planting distance and cucumber variety, we will achieve higher output energy by consuming the same amount of input energy. تفاصيل المقالة

خشکسالی در حال تبدیل شدن به یک تهدید بزرگ برای تولید محصولات زراعی در جهان است. حبوبات به تنش خشکی حساس بوده و آثار منفی آن در عملکرد، پروتئین و روغن دانه نمایان می‌شود. فاکتورهای آزمایش شامل تنش خشکی در سه سطح (60، 100 و 140 میلی‌متر تبخیر از تشتک کلاس A) به عنوان عامل اصلی و عامل فرعی شامل تلقیح تلفیقی باکتری همزیست سویا و گونه‌های قارچ میکوریزا در هشت سطح (Bradyrhizobium japonicum، Funneliformis mosseae، Rhizophagus irregularis، Glomus fasciculatum، B. japonicum + F. mosseae، B. japonicum + R. irregularis، و B. japonicum + G. fasciculatum به همراه یک تیمار شاهد)، می‌باشد. نتایج نشان داد که افزایش شدت تنش خشکی در هر دو سال وزن خشک بوته، تعداد غلاف، تعداد دانه در بوته، عملکرد دانه و روغن را در همه تیمارها کاهش داد اما این کاهش در برخی از تیمارها، به‌ویژه در تیمارهای تلقیح دوگانه B. japonicum + R. irregularis و B. japonicum + G. fasciculatum کمتر بود، اما برعکس، در همه تیمارها افزایش غلظت کلروفیل a، پرولین، مالون‌دی‌آلدئید (MDA) و فعالیت آنزیم سوپراکسیددیسموتاز (SOD) تحت تنش خشکی (100 و 140 میلی‌متر) در مقایسه با شرایط آبیاری نرمال (I60)، مشاهده شد. البته غلظت آهن و فسفر دانه تحت تاثیر برهمکنش تنش خشکی و میکروارگانیسم‌ها قرار نگرفت و نیز بیشترین مقدار فسفر دانه در سطح 100 درصد تحلیه رطوبتی مشاهده شد. در بین تیمارها نیز، تیمارهای تلقیح دوگانه B. japonicum + R. irregularis و B. japonicum + G. fasciculatum نسبت به دیگر تیمارها، بر بهبود تحمل گیاه سویا به خشکی، اثر بیشتری داشتند. بر اساس نتایج به دست آمده می‌توان تلقیح توام گیاه سویا با باکتری ریزوبیومی و گونه R. irregularis میکوریزا، را برای بهبود تحمل گیاه در برابر تنش خشکی و افزایش عملکرد دانه و روغن، پیشنهاد داد. تفاصيل المقالة