گشنیز یکی از مهمترین گیاهان دارویی می‌باشد که هم به‌صورت تازه‌خوری و هم خشک مورد استفاده قرار می‌گیرد و دارای خواص دارویی فراوان می‌باشد. یکی از منابع عظیم زیستی جلبک‌های دریایی هستند که سرشار از مواد مورد نیاز برای رشد گیاه است، از این رو این آزمایش با هدف بررسی اثر پر أکثر
گشنیز یکی از مهمترین گیاهان دارویی می‌باشد که هم به‌صورت تازه‌خوری و هم خشک مورد استفاده قرار می‌گیرد و دارای خواص دارویی فراوان می‌باشد. یکی از منابع عظیم زیستی جلبک‌های دریایی هستند که سرشار از مواد مورد نیاز برای رشد گیاه است، از این رو این آزمایش با هدف بررسی اثر پرایمینگ با عصاره جلبک دریایی بر مولفه‌های جوانه‌زنی و صفات رشدی گیاهچه گشنیز (.Coriandrum sativum L) در زمان‌های مختلف انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار، در آزمایشگاه گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی بیرجند در سال 1399 انجام شد. فاکتورهای آزمایش عبارت بودند از زمان پرایمینگ در دو سطح (12 و 24 ساعت) و غلظت عصاره جلبک دریایی در 6 سطح بود، در این آزمایش ابتدا محلول عصاره جلبک دریایی در چهار غلظت 1،2،3،4 میلی‌لیتر بر لیتر استفاده شد، علاوه بر این در این آزمایش دو نوع تیمار شاهد مورد بررسی قرار گرفت، تیمار پرایم آب مقطر و تیمار بذر خشک یعنی بدون پرایم . به‌طوری که با پرایمینگ بذر‌ها با عصاره جلبک سرعت و درصد جوانه‌زنی به طور معنی‌داری افزایش پیدا کرد. به طور کلی بر اساس نتایج این آزمایش پرایمینگ بذر گشنیز با عصاره جلبک دریایی باعث بهبود ویژگی‌های جوانه‌زنی و گیاهچه گشنیز می‌شود اما برای رسیدن به حداکثر جوانه‌زنی باید غلظت پرایمینگ و زمان مناسب آن رعایت شود، که بر اساس نتایج این آزمایش 12 ساعت پرایمینگ با 2 میلی‌لیتر عصاره جلبک دریایی بهترین تیمار می‌باشد.
تفاصيل المقالة
تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر ایلیسیتور های شوری و سالیسیلیک اسید در محیط کشت جامد و مایع بر برخی از پارامترهای رشدی و بیوشیمیایی کالوس گیاه استویا، از جمله وزن تر، خشک و رنگدانه های درونی با استفاده از روش پیشنهادی بارنس، میزان مهار رادیکال آزاد با استفاده از DPPH، ق أکثر
تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر ایلیسیتور های شوری و سالیسیلیک اسید در محیط کشت جامد و مایع بر برخی از پارامترهای رشدی و بیوشیمیایی کالوس گیاه استویا، از جمله وزن تر، خشک و رنگدانه های درونی با استفاده از روش پیشنهادی بارنس، میزان مهار رادیکال آزاد با استفاده از DPPH، قند کل با استفاده از آنترون و قند احیاء به روش مایلر انجام شد. آزمایش به‌صورت فاکتوریل بر پایه کاملا تصادفی با دو غلظت سالیسیلیک اسید (صفر و 100 میکرومولار) و دو غلظت شوری (صفر و 50 میلی‌مولار) در محیط های کشت جامد و مایع حاوی 5/0 میلی گرم در لیتر BA و 1 میلی گرم در لیتر NAA در 4 تکرار انجام شد. آنالیز نتایج با استفاده از نرم‌افزار SAS, V 9.2صورت گرفت. ایلیسیتور های مورد استفاده و محیط کشت و اثر متقابل این تیمار ها اثر معنی داری بر صفات کمی و کیفی داشتند. وزن تر کالوس تحت تاثیر شوری و سالیسیلیک اسید نسبت به شاهد کاهش یافت. در مقابل وزن خشک در تیمار توأم شوری و سالیسیلیک اسید نسبت به شوری افزایش معنی داری نشان داد. رنگدانه های درونی در تیمار ها به نسبت شاهد افزایش یافت. بیشترین توانمندی مهار رادیکال آزاد در تیمار سالیسیلیک اسید با غلظت 100 میکرومولار و محیط کشت مایع دیده شد. تغییرات قند کل در محیط کشت مایع حاوی 50 میلی مولار شوری در مقایسه با سایر تیمار ها افزایشی بود. در مقابل مقدار قند احیاء در تیمار سالیسیلیک اسید و محیط کشت جامد افزایش معنی‌داری نسبت به سایر تیمارها داشت. با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می رسد در کشت استویا، در صورت تمایل به تولید متابولیت در شرایط درون شیشه‌ای، بهتر است که از سیستم کشت مایع استفاده گردد و این در حالی است که کشت کالوس با هدف تولید بیومس در سیستم کشت جامد توصیه می‌گردد.
تفاصيل المقالة
گشنیز یکی از مهمترین گیاهان دارویی می‌باشد که هم به‌صورت تازه‌خوری و هم خشک مورد استفاده قرار می‌گیرد و دارای خواص دارویی فراوان می‌باشد. یکی از منابع عظیم زیستی جلبک‌های دریایی هستند که سرشار از مواد مورد نیاز برای رشد گیاه است، از این رو این آزمایش با هدف بررسی اثر پر أکثر
گشنیز یکی از مهمترین گیاهان دارویی می‌باشد که هم به‌صورت تازه‌خوری و هم خشک مورد استفاده قرار می‌گیرد و دارای خواص دارویی فراوان می‌باشد. یکی از منابع عظیم زیستی جلبک‌های دریایی هستند که سرشار از مواد مورد نیاز برای رشد گیاه است، از این رو این آزمایش با هدف بررسی اثر پرایمینگ با عصاره جلبک دریایی بر مولفه‌های جوانه‌زنی و صفات رشدی گیاهچه گشنیز (.Coriandrum sativum L) در زمان‌های مختلف انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار، در آزمایشگاه گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی بیرجند در سال 1399 انجام شد. فاکتورهای آزمایش عبارت بودند از زمان پرایمینگ در دو سطح (12 و 24 ساعت) و غلظت عصاره جلبک دریایی در 6 سطح بود، در این آزمایش ابتدا محلول عصاره جلبک دریایی در چهار غلظت 1،2،3،4 میلی‌لیتر بر لیتر استفاده شد، علاوه بر این در این آزمایش دو نوع تیمار شاهد مورد بررسی قرار گرفت، تیمار پرایم آب مقطر و تیمار بذر خشک یعنی بدون پرایم . به‌طوری که با پرایمینگ بذر‌ها با عصاره جلبک سرعت و درصد جوانه‌زنی به طور معنی‌داری افزایش پیدا کرد. به طور کلی بر اساس نتایج این آزمایش پرایمینگ بذر گشنیز با عصاره جلبک دریایی باعث بهبود ویژگی‌های جوانه‌زنی و گیاهچه گشنیز می‌شود اما برای رسیدن به حداکثر جوانه‌زنی باید غلظت پرایمینگ و زمان مناسب آن رعایت شود، که بر اساس نتایج این آزمایش 12 ساعت پرایمینگ با 2 میلی‌لیتر عصاره جلبک دریایی بهترین تیمار می‌باشد.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications
