جمهوري اسلامي ايران از جمله کشورهايي است که به طور پيوسته با معضل مهاجرت روبرو بوده است. هرچند بحث مهاجرت از اوايل انقلاب اسلامي پيوسته گريبانگير کشور بوده است اما اين امر در سال‏هاي اخير ابعاد تازه و جدي تري يافته است. خروج آمریکا از برجام و بازگشت تحریم‌ها علیه ایران، موجب ترس از دست دادن آرامش زندگی در بخش اقتصادی و افزایش نارضایتی‏ها و انتقادها به حکومت گردیدکه سبب افزایش موج جدیدی از مهاجرت از داخل به خارج گردیده است. بر این اساس مسئله اصلی در این پزوهش بررسی وضعیت مهاجرت طی سال‏های پس از انقلاب و عوامل موثر بر تشدید آن است. یافته‏های پژوهش نشان می‏دهدکه خروج یکجانبه آمریکا از برجام، و افزایش تحریم‏ها باعث، باعث افزایش مهاجرت به مکان‌های دیگر گردیده است. در چند سال اخیر، آمارها از ورود ایران به موج جدید مهاجرت‌ها خبر می‌دهد که با تحریم‌ها، تشدید شده است. تفاصيل المقالة

Man was created with problems and he overcame them with the cooperation of humans. The complexity of the problems caused people to establish social institutions such as government. But not only did it not solve the crises, but also added to their complexity. In this article, we tried to show with the help of the "chaos" model of "James Rosena" that the crises in the age of communication and globalization, which have disturbed the world order; It is the same as order, and it is the result of a series of actions with the variables of tyranny, monopoly, corruption, lack of efficient institutions, rent, weak and dependent governments, which is the reaction of chaos. Nations elect government leaders with collective participation to establish stability, prosperity, comfort, justice, security, distribution of resources, transparency, progress, democracy and stable human dignity; Otherwise, cooperation, participation, trust, legitimacy, initiative and creativity will decrease and cost, multipolarity and corruption will increase in the society. Can leaders earn trust? In a word, yes! With the hypothesis that bilateral cooperation and legitimacy should increase. The solution in honesty is to keep promises and be accountable; So that social trust and the relationship between the government and the nation return to the society. Citizens' trust in government and institutions is dynamic, changeable and cause and effect. The governments of the Middle East, such as Iran, are regulated in the framework of command and obedience, and demand and demand have no place in it. Therefore, the formation of a modern government is in an aura of uncertainty. تفاصيل المقالة

The position and relationship between the government and the civil society has always occupied the minds of political thinkers, especially in the modern period. In general, governments assume different roles depending on the application of different approaches. From the point of view of the relationship and the type of influence of the government on the society, there have always been two competing views, which are rooted in the thoughts of two prominent political philosophers: John Locke and Karl Marx. In John Locke's view, the government is a mediating entity, limited and conditional, based on the principle of consent and with the aim of creating peace and public welfare based on the social contract and the right of public rebellion in times of inefficiency and disobedience to the law, and ultimately independent of civil society. And in the view of Karl Marx, the concept of government is based on three different opinions. The government as a means of suppressing the working class, the government as an arbiter or mediator, and finally the government as a function of the changing economic infrastructure, and ultimately relying on classes of society. تفاصيل المقالة

تفاصيل المقالة

One of the most important issues in the economy is the role of government in the process of economic growth and development. Production is a complex and social activity that requires all its contexts and resources to achieve proper production for society. Therefore, the issue of importance is the manner and quality of government intervention in matters related to the economy and the welfare of the people, not the extent of this intervention. In Iran, there is always disagreement among thinkers on which institution is responsible for development. For some, the government has a duty to take the lead in development and move it forward, but for others, the government is not a good institution to promote development. These groups play a minimal role for the government. This study, by comprehensively examining these two different approaches, examines the views and ideas of three prominent scientists and experts in the field of political economy and focuses on the role of government in development. Azimi introduced development in a more general way and believed that complete development is not possible without the development of all structures. According to him, in the developed world, structural guidance (structuring in the presence of technical dominance) is unnecessary and short-term guidance is necessary. The importance of the government in the development process is so great in the idea that the main and most important institution of development is the "government based on democracy"; And he puts the judiciary and the media in the next ranks. Reiis Dana considers the state to be class in nature and does not examine the state separately from the global relations of capitalism. This lack of attention has always caused development in a fragmented, unbalanced and unsuccessful country. According to Reiis Dana, development in Iran is due to the development of capitalism, because capitalist development in the world is growing unevenly. Nili believes that government intervention in development, in addition to inefficiency, deprives people of their freedoms. Therefore, Nili looks at the issue from another angle and defends government restrictions on the economy and development by prioritizing freedom over social justice. تفاصيل المقالة

آزادی یکی از ارزشمندترین کلماتی است که تا به امروز در اذهان بشر نقش بسته است. آزادی مهم ترین شاخص کرامت انسانی و جایگاه والای انسانی است. بسیاری از متفکران سیاسی بر این باورند که بهره مندی از ارزش و هویتی به نام آزادی بزرگترین شاخص کرامت و هویت انسان و عدم دسترسی به آزادی جانمایه اصلی هویت حیوانی انسان است. از همین روست که روسو اندیشمند فرانسوی بردگی و استعمار را مخالف طبع انسان دانسته و ترک آزادی را مساوی با ترک انسانیت دانسته است. نام روسو اغلب به آرمان گریِ خردگریز از طبیعتِ خالص، وحشی و انسان طبیعی ابتدایی ارتباط دارد. اما فراتر از همه اینها او فیلسوف سیاسی پیچیده ای است که شکل معینی از دولت را مطرح می کند که پیش شرط آزادی انسان در چارچوب یک جامعه مدرن است. وی تاکید دارد که انسان در صورتی انسان است که آزاد باشد و این آزادی است که زمینه کمال وی را فراهم می سازد. جان استوارت میل از دیگر اندیشمندان غربی اذعان می دارد که عدم آزادی به مثابه نبود عقل است و از این لحاظ میان آزادی و عقلانیت رابطه تنگاتنگی ترسیم می نماید و غیبت آزادی را به مثابه رهایی از عقل می داند. تفاصيل المقالة

هدف اصلی مقاله حاضرتبیین عملکرد دوره سازندگی ومقایسه آن باعملکرد دوره عدالت محوروتاثیرآنها بر فاصله طبقاتی می باشد. عد ازشکل‌گیری انقلاب‌اسلامی دولت‌های متفاوت سکان اجرایی کشور را به دست گرفتند وتاکنون برنامه‌های کلان ومتغیری به کارگرفته شده که تأثیرآن شکاف طبقات درجامعه درنوسان بوده است.اقتصاددانان جمعیت هرجامعه رابه لحاظ درآمدومصرف به ده رتبه تقسیم‌بندی‌ می‌کنند وهریک ازاین رتبه‌ها رادهک می‌نامند،دهک اول کمترین درآمد ومصرف را دارند ودرنقطه مقابل دهک دهم بیشترین درآمد ومصرف سالانه رادارند.میزان درآمد بین هردهک رافاصله‌طبقاتی می‌گویند.فاصله‌طبقاتی یکی ازمعضل‌های اصلی جامعه است که می‌تواندکشور را با بحران مواجه سازد.دراین راستا این سوال مطرح است که عملکرد اجرایی دولت هاشمی ودولت احمدی نژاد چه تاثیری برفاصله طبقاتی داشته است.درپاسخ این فرضیه مطرح می‌شود که دردولت سازندگی وعدالت محوربا رویکردهای متفاوت واعمال تفکرات شخصی وجناحی درمسیر توسعه وبرنامه‌های توسعه‌ای به عدالت اجتماعی ورفع محرومیت به‌صورت متفاوت نگریسته شده است که بهبود این روند را با معضلاتی مواجه ساخته است. تفاصيل المقالة

کشورها با رویکرد مزیتسازی حداکثری از فرصتها و تقلیل آسیبها به سمت ترسیم نقشه راه دیپلماسی پارلمانی متناسب با ظرفیتهای داخلی و الزامات منطقهای و جهانی گام برمیدارند. دیپلماسی پارلمانی از طریق همافزایی ظرفیتهای فکری و فیزیکی نقش قابل توجهی در تحقق اولویتهای سیاست خارجی ایفا میکند. با هدف بررسی این مهم چنین پرسشی مطرح میشود که مهمترین ابزار و روشهای پارلمان برای تأمین منافع ملی و دستیابی به اولویت-های سیاست خارجی کدامند؟ با استفاده از روش اسنادی و کتابخانهای بیان شد که گروههای دوستی پارلمانی و سازمانهای بینالمجالس پارلمانی ابزاری کارآمد در دیپلماسی پارلمانی بوده و مهمترین شاخصهای یک دیپلماسی پارلمانی موفق و موانع و خلاءهای فراروی مدیریت استراتژیک دیپلماسی پارلمانی برای دستیابی به منافع ملی بررسی شد. نتایج بیانگر آن است که جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک نظام مبتنی بر مردمسالاری دینی با تجربه گرانسنگ پارلمانی در یک محیط امنیتی بیثبات قرار گرفته و بخشی از ظرفیتهای تهاجمی آمریکا و اتحادیه اروپا با تمرکز بر نهادهای پارلمانی ملی و منطقهای سازماندهی میشود که این امر ضرورت همافزایی ظرفیتهای دیپلماتیک مجلس شورای اسلامی با نهادهای اجرایی مرتبط با عرصه سیاستگذاری خارجی و بهره گیری از ظرفیتهای دیپلماسی عمومی و پارلمانی را افزایش میدهد. تفاصيل المقالة