زمینه و هدف : مصرف انرژی در ساختمان های کشور در حدود دو تا چهار برابر متوسط مصرف انرژی در سایرکشورهای جهان می باشد . در بخش ساختمان، ساختمان های عمومی و دولتی هفتاد درصد مصرف این بخش از انرژی را به خود اختصاص می دهند. محدود بودن منابع انرژی وآثار زیان آور بر مصرف بی رویه آن، طرحی مناسب و بهینه را از دیدگاه مصرف انرژی ضروری می سازد. هدف از انجام این پژوهش بررسی و تغییر الگوی مصرف انرژی در ساختمان های اداری در راستای کاهش گازهای گلخانه ای می باشد.روش بررسی: جهت انجام بهینه سازی در ساختمان مورد مطالعه میزان انرژی مصرفی و جزئیات مربوط به سیستم های گرمایشی، سرمایشی و روشنایی ساختمان منتخب از طریق بازدید های میدانی و به کمک لوکس متر اندازه گیری، برداشت و سنجیده شد. با استفاده از نرم افزار انرژی پلاس مصرف انرژی برای ساختمان مورد نظر که با توجه به بررسی های انجام شده درگروه ساختمان های با مصرف انرژی زیاد قرار دارد، شیبه سازی شد. مقادیر مربوط به میزان هدررفت انرژی، سطح آسایش و شاخص های مصرف انرژی در ساختمان منتخب نیز محاسبه گردید.یافته ها: نتایج نشان می دهد که با اقدامات بهینه سازی موثر در ساختمان مورد نظر میتوان به کاهش کربن دی اکسید تولیدی و کاهش مصرف انرژی بین 14تا 20درصد بصورت سالیانه دست یافت.نتیجه گیری: بر طبق محاسبات انجام شده بطور میانگین 50 درصد از مصرف انرژی سالیانه هدر می رود که میتوان این میزان را با انجام اقدامات ممیزی تا 30 درصد کاهش داد و آسایش حرارتی که در برخی فصول خاص در ساختمان تا بیش از 60 درصد محاسبه شده است را افزایش داد. تفاصيل المقالة

با توجه به افزایش تقاضا برای ساخت ساختمان‌های با نیاز انرژی بالا، راه‌حل‌های فنی موردنیاز است تا با استفاده از آن‌ها بتوان به‌صورت بهینه و با حداقل نمودن مصرف انرژی، از آن استفاده نمود. لذا بررسی راه‌حل‌هایی که بتواند کاهش مصرف انرژی فسیلی و درنتیجه انتشار گازهای گل خانه‌ای را به دنبال داشته باشد، موردنیاز است. یکی از این راه‌حل ها، عبارت است از ذخیره‌سازی انرژی در منابع زیرزمینی که عمدتاً بر اساس استفاده 24 ساعته در نظر گرفته می‌شود. گرما در طول روز ذخیره می‌شود و در طول شب استخراج می‌گردد. تقاضا از گرما و سرما برای ساختمان کاهش نمی‌یابد، اما با استفاده از یک ذخیره‌سازی زیرزمینی می‌توان مقدار انرژی خریداری‌شده و آسیب‌های زیست‌محیطی آن‌ را کاهش داد. در تحقیق حاضر یک بیمارستان در شهر تهران به نمایندگی از ساختمانی با نیاز انرژی حرارتی بالا موردمطالعه قرار گرفت و محاسبات حرارتی و سیالاتی برای ذخیره سرما و گرما توسط لوله‌های زیرزمینی در آن، توسط نرم‌افزار متلب شبیه‌سازی گردید و بارهای حرارتی و برودتی ساختمان نیز توسط نرم‌افزارHAP4.5 محاسبه و در نرم‌افزار متلب وارد شد و اندازه و نحوه پاسخ سیستم ذخیره‌ساز و کاهش انتشار دی‌اکسید کربن مطالعه گردید. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد، با به‌کارگیری سیستم ذخیره‌سازی 24 ساعته در طی سال، که دارای 15 خط لوله فولادی به قطر نامی 3 اینچ و به طول 600 متر که در عمق 3 متری سطح زمین قرار می‌گیرند، 67% از نیاز سالیانه گرمایشی و 34% از نیاز سالیانه سرمایشی تأمین و از انتشار سالیانه 127 تن دی‌اکسید کربن جلوگیری می‌شود. تفاصيل المقالة