اسپیرولینا، سیانوفیت فتوسنتز کننده ای است که قادر به رشد در شدت بالای نور خورشید و شرایط بسیار قلیایی و دمای بالا است. این جلبک دارای مکملهای ویتامینی در رژیم غذایی است. اسپیرولینا، در آینده ای نزدیک به عنوان منبع غذایی کامل معرفی خواهد شد. در واقع یکی از مهمترین مشکلاتی که در صنعت غذا وجود دارد، استفاده از نگهدارندههای سنتزی و افزودنیهای سنتزی غذایی میباشد که خطر ابتلا به سرطان را افزایش میدهد. بنابر این امروزه در سراسر جهان کوشش میشود تا آنتی اکسیدانهای جدید و ایمن را از منابع طبیعی جداسازی کنند. در این میان فرآوردههای طبیعی (متابولیت‌های ثانویه) سیانوباکترها، منبع مهمی از ترکیبهای جدید دارویی هستند. فرآوردههای طبیعی نه تنها خود دارای ارزش دارویی هستند، بلکه به عنوان مدلهای ساختمانی برای ایجاد آنالوگهای سنتزی نیز به کار میروند. ترکیب شیمیایی اسپیرولینا شامل پروتین (70-55 درصد)، کربوهیدرات (25-15 درصد)، اسیدهای چرب ضروری (18 درصد) ویتامین‌ها، مواد معدنی و رنگدانه‌هایی مانند کاروتن، کلروفیل a و فیکوسیانین است. از آنجا که پتانسیل زیادی برای بهره برداری از این جلبک و تبدیل آن به یک مکمل غذایی در تولید انواع محصولات خوراکی مانند کلوچه و بیسکوئیت، بستنی و پنیر خامه‌ای وجود دارد، می‌تواند به عنوان شاه کلیدی طلائی در تغذیه مورد استفاده قرار گیرد. در این مقاله سعی شده است تا با توجه به پتانسیل بالقوه سیانوباکتر اسپیرولینا، به بررسی ساختار، چرخه زندگی، ترکیبات تغذیه‌ای، فعالیت ضد ویروسی، اثرات ضد سرطانی، ضد التهابی، ایمنی، خواص ضد نفروتوکسیسیتی، افزایش قدرت بینایی، کاهش وزن و چربی خون پرداخته شود. بدیهی است که خواص ارزشمند اسپیرولینا می‌تواند جانشینی مناسب برای بسیاری از ترکیبات ضد میکروبی و آنتی اکسیدان های سنتزی باشد که نه تنها هیچ خطری برای مصرف کننده ندارد، بلکه می‌تواند سلامت مصرف کنندگان را نیز بهبود بخشد. از طرف دیگر، از آنجایی که در مقاله حاضر، آخرین دست آوردهای انجام شده بر سیانوباکتر اسپیرولینا مرور شده است، امید است این تحقیق بتواند زمینه ساز معرفی ریزجلبک‌های خوراکی با ویژگی‌های شفابخشی با قابلیت استفاده در صنایع غذایی تلقی گردد. تفاصيل المقالة