سیترینین متابولیت نفروتوکسیکی است که در حیوانات به کلیه‌ها آسیب وارد می‌کند. لذا گسترش روش‌های سم‌زدایی طی فرآیند مواد غذایی اهمیت دارد. کوانتوم‌دات‌ها ‍‎ب‍‍ا‍ استفاده از ی‍ک منبع برانگیختگی ‍‍‌‎ب‍ا طول‌موج منفرد تحریک‌شده و پیک‌های نشری متفاوتی را ارائه می دهند. در این تحقیق یک حسگر جدید بر اساس بیوکونژوگه شامل نانو کریستال‌های نیمه‌هادی کوانتوم دات و آنتی‌بادی ضد سیترینین با بکار بردن سیستم FRET(Fluorescence Resonance Energy Transfer)، برای تعیین میزان سموم سیترینین بکار گرفته شد. نانو کریستال‌های نیمه‌هادی یا کوانتوم‌دات‌ها (CdTe,CdTe/CdS)، با استفاده از روش رفلاکس با احیاء پودر تلوریوم و تحت جریان گاز ازت در آزمایشگاه سنتز شد. شدت فلورسانس کوانتوم دات‌ها با استفاده از دستگاه اسپکتروفلوریمتری تعیین گردید. فعالیت آنتی‌بادی در نانوبیوکونژوگه نیز توسط دستگاه اسپکتروفلوریمتری سنجیده شد. سپس کونژوگه سیترینین-آلبومین نیز به ترکیب فلورسانس رودامین123 متصل ‌شد که این واکنش ایمنولوژیکی با میل ترکیبی بالا بین آنتی‌بادی ضدسیترینین-کوانتوم‌دات(دهنده) و لیبل سیترینین-رودامین123(گیرنده) به‌عنوان فلوروفوراستفاده می‌شود. بعد از اضافه کردن محلول نانوبیوکونژوگه به داخل کووت که حاوی مقدار معینی بافر فسفات است، سیترینین با غلظت‌های مختلف به آن اضافه شد و بعد از چند دقیقه تغییرات درشدت فلورسانس کوانتوم دات مشاهده گردید. کاهش منظم شدت فلورسانس با افزایش غلظت سیترینین به دست آمد. با توجه به آثار جمعی که مایکوتوکسین‌ها بر سلامتی انسان و حیوان دارند تعیین میزان آلودگی مواد غذایی به مایکوتوکسین‌ها ازجمله سیترینین با استفاده از نانوبیوسنسورها به‌عنوان یک روش اختصاصی که ناشی از بکار بردن آنتی‌بادی مونوکلونال در آن است، عملکرد بهتری دارد. این نانوبیوسنسور طراحی‌شده برخلاف روش‌های معمولی مثل ELISA و HPLC به‌صورت هموژن، ساده، سریع، و ارزان‌اند و نیاز به مراحل جداسازی یا شستشوی زیاد ندارد. تفاصيل المقالة

سابقه و هدف: به دلیل فعالیت ضدمیکروبی نانوذرات و عدم ایجاد مقاومت می توانند گزینه‌های مناسبی به منظور مقابله با تشکیل بیوفیلم باکتریایی باشند. هدف از این مطالعه بیوسنتز نانوذرات اکسید روی با استفاده از عصاره چای سبز و تعیین میزان تأثیر آن بر تشکیل بیوفیلم در جدایه‌های سودوموناس آئروجینوسا جدا شده از عفونت زخم بود.مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی نانوذرات بیوسنتز شده توسط آنالیزهای پراش اشعه ایکس، طیف سنجی پراش انرژی پرتو ایکس، میکروسکوپ الکترونی روبشی و عبوری بررسی شدند. تعیین فعالیت ضدمیکروبی و حداقل غلظت مهارکنندگی نانوذرات با روش میکروبراث دایلوشن انجام شد. فعالیت ضدبیوفیلمی با تشکیل بیوفیلم به روش اُتول بررسی شد.یافته‌ها: بیوسنتز نانوذرات توسط آنالیزها تأیید گردید. اندازه نانوذرات در محدوده 10 تا 90 با متوسط زیر 40 نانومتر تعیین شد. نانوذرات در غلظت‌های 250، 500 و 1000 میکروگرم بر میلی‌لیتر فعالیت ضدمیکروبی داشتند و حداقل غلظت مهارکنندگی 500 میکروگرم بر میلی‌لیتر گزارش شد. غلظت ‌های 500 و 1000 میکروگرم بر میلی‌لیتر 25 تا 90 درصد تشکیل بیوفیلم را مهار کردند. اثرات ضدمیکروبی و ضدبیوفیلمی نانوذرات با افزایش غلظت آن‌ها افزایش یافت.نتیجه گیری: بیوسنتز نانوذرات با عصاره مزایای متعددی مانند سادگی، ثبات مناسب، عدم صرف انرژی، صرف زمان کم‌تر، ضایعات غیرسمی، صرفه اقتصادی و قابلیت سنتز در مقیاس بزرگ را دارد. با توجه به خواص ضدمیکروبی و ضدبیوفیلمی کاربرد این نانوذرات به عنوان پوشش در تجهیزات پزشکی و صنایع غذایی پیشنهاد می‌گردد. تفاصيل المقالة