سیترینین متابولیت نفروتوکسیکی است که در حیوانات به کلیه‌ها آسیب وارد می‌کند. لذا گسترش روش‌های سم‌زدایی طی فرآیند مواد غذایی اهمیت دارد. کوانتوم‌دات‌ها ‍‎ب‍‍ا‍ استفاده از ی‍ک منبع برانگیختگی ‍‍‌‎ب‍ا طول‌موج منفرد تحریک‌شده و پیک‌های نشری متفاوتی را ارائه می دهند. در این تحقیق یک حسگر جدید بر اساس بیوکونژوگه شامل نانو کریستال‌های نیمه‌هادی کوانتوم دات و آنتی‌بادی ضد سیترینین با بکار بردن سیستم FRET(Fluorescence Resonance Energy Transfer)، برای تعیین میزان سموم سیترینین بکار گرفته شد. نانو کریستال‌های نیمه‌هادی یا کوانتوم‌دات‌ها (CdTe,CdTe/CdS)، با استفاده از روش رفلاکس با احیاء پودر تلوریوم و تحت جریان گاز ازت در آزمایشگاه سنتز شد. شدت فلورسانس کوانتوم دات‌ها با استفاده از دستگاه اسپکتروفلوریمتری تعیین گردید. فعالیت آنتی‌بادی در نانوبیوکونژوگه نیز توسط دستگاه اسپکتروفلوریمتری سنجیده شد. سپس کونژوگه سیترینین-آلبومین نیز به ترکیب فلورسانس رودامین123 متصل ‌شد که این واکنش ایمنولوژیکی با میل ترکیبی بالا بین آنتی‌بادی ضدسیترینین-کوانتوم‌دات(دهنده) و لیبل سیترینین-رودامین123(گیرنده) به‌عنوان فلوروفوراستفاده می‌شود. بعد از اضافه کردن محلول نانوبیوکونژوگه به داخل کووت که حاوی مقدار معینی بافر فسفات است، سیترینین با غلظت‌های مختلف به آن اضافه شد و بعد از چند دقیقه تغییرات درشدت فلورسانس کوانتوم دات مشاهده گردید. کاهش منظم شدت فلورسانس با افزایش غلظت سیترینین به دست آمد. با توجه به آثار جمعی که مایکوتوکسین‌ها بر سلامتی انسان و حیوان دارند تعیین میزان آلودگی مواد غذایی به مایکوتوکسین‌ها ازجمله سیترینین با استفاده از نانوبیوسنسورها به‌عنوان یک روش اختصاصی که ناشی از بکار بردن آنتی‌بادی مونوکلونال در آن است، عملکرد بهتری دارد. این نانوبیوسنسور طراحی‌شده برخلاف روش‌های معمولی مثل ELISA و HPLC به‌صورت هموژن، ساده، سریع، و ارزان‌اند و نیاز به مراحل جداسازی یا شستشوی زیاد ندارد. تفاصيل المقالة

شناسایی ترکیب های ضد میکروبی جدید، راهی برای مقابله با گسترش روز افزون مقاومت باکتری ها است که رنگدانه های باکتریایی، یکی از ترکیب های ضد میکروبی می باشند. بیشترین عامل ایجاد عفونتهای مقاوم به درمان در انسان و حیوان، باکتریهایی مثل سودوموناس آئروژینوزا و آسینتوباکتر می باشد. هدف از انجام این تحقیق، مقایسه خاصیت آنتی باکتریایی پیگمان پرودیجیوزین از باکتری سراشیا مارسسنس و پیگمان کاروتنوئیدی رودوترولا گلوتینیس، بر روی سودوموناس آئروژینوزا و آسنیتوباکتر، می باشد. بعد از جداسازی باکتریها و شناسایی با استفاده از تستهای افتراقی، استخراج پیگمان سراشیا مارسسنس(PTCC:1111 ) و رودوترولا (5256PTCC:)، از طریق کروماتوگرافی صورت گرفت. جهت ارزیابی اثر رقت های مختلف پیگمان ها بر روی باکتری ها از میکروپلیت های ۹۶ خانه ای استریل استفاده شد و حداقل غلظت ممانعت کنندگی (MIC) و حداقل غلظت کشندگی(MBC) به روش میکرو دایلوشن براث تعیین شد. چاهک گذاری با حجم های مختلف از رنگدانه ها صورت گرفت. از 50 نمونه گرفته شده، 26 نمونه لحاظ وجود دوباکتری مثبت شدند که همگی آنها نسبت به آنتی بیوتیک کولیستین حساس و نسبت به آنتی بیوتیک های جنتامایسین، ایمی پنم، سفتازیدیم، آمیکاسین و سیپروفلوکساسین مقاوم بودند. پس از تاثیر هر دو رنگدانه برروی سودوموناس آئروژینوزا بیشترین MBC مشاهده شده 25 میکرولیتر ، و پس از تاثیر رنگدانه پرودیجیوزین بر روی باکتری آسنیتوباکتر ، بیشترین MBC، 25/6 میکرولیتر و این مقدار برای رنگدانه کاروتنوئیدی 25 میکرولیتر بوده است. در چاهک گذاری نیز بیشترین میانگین قطر هاله عدم رشد مربوط به دو رنگدانه بر علیه این دو باکتری، در حجم 200 میکرولیتر مشاهده شد. تفاصيل المقالة

کاندیدا آلبیکنس مخمر شایع در بیماری های قارچی فرصت طلب در سراسر دنیا می باشد که به فراوانی روی سطح پوست و غشاهای مخاطی کلونیزه می شود. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی اثر نانوکامپوزیت مس- نقره- کایتوسان روی مخمر مذکور بود. برای سنتز نانوکامپوزیت مورد نظر، ابتدا کایتوسان به کمک دستگاه التراسونیک در آب مقطر انحلال یافته، اتصال کایتوسان و گلوتارآلدئید با تکنیک FT-IR (fourier transform infrared spectrometer) تایید و اندازه و موفولوژی نانوکامپوزیت سنتزشده با میکروسکوپ الکترونی روبشی تعیین شد. در قسمت مطالعه حیوانی، 43 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با وزن 250-200 گرم در 5 گروه 7تایی مورد بررسی قرار گرفت. سیستم ایمنی موش ها با استفاده از داروی سیکلوفسفامید با دوز 30 میلی گرم/کیلوگرم با تزریق داخل صفاقی تضعیف شده و با تلقیح دهانی سوسپانسیون کاندیدایی به کاندیدیازیس مبتلا گشتند. پس از درمان با نانوکامپوزیت مس-نقره-کایتوسان و نیستاتین، مشخص گردید که تعداد سلول های التهابی در سایر گروه های مورد بررسی در مقایسه با گروه درمان شده با نیستاتین، بیشتر بود. همچنین تعداد سلول های التهابی در گروه درمان شده با نانوکامپوزیت نقره-مس-کایتوسان بسیار کمتر از گروه موش های مبتلا به کاندیدیازیس و سیستم ایمنی ضعیف شده که تحت درمان نبودند، بود. یافته های مطالعه حاضر نشان داد که اثر درمانی نانوکامپوزیت مس- نقره – کایتوسان علیه کاندیدیازیس، نسبتاً بالا بوده و تاثیر مثبتی در کاهش التهاب داشتند. گر چه اثر ضدمخمری نانوذرات مس و نانوذرات کایتوسان به طور مجزا اثبات نشد ولی بر اساس نتایج به دست آمده مشخص گردید که ترکیب آن ها اثر هم افزایی اندکی داشته و مقداری هرچند اندک، بر خاصیت ضد قارچی آن ها موثر است. تفاصيل المقالة

سابقه و هدف: رزماری گیاه دارویی مهمی است که تاکنون خاصیت ضد میکروبی آن بر روی قارچ های بیماری زا و توکسین زا کمتر مورد توجه قرار گرفته است. دست یابی به گیاهان دارویی، با توجه به محدود بودن داروهای ضد قارچی و مقاومت حاصل از آنها می تواند حائز اهمیت باشد. این مطالعه با هدف ارزیابی خاصیت ضد قارچی عصاره گیاه رزماری بر روی قارچ های آسپرژیلوس فلاووس، کاندیدا آلبیکنس، اپیدرموفایتون فلوکوزوم، ترایکوفایتون وروکوزوم و تاثیر این عصاره در بیان ژن 1 AFL قارچ آسپرژیلوس فلاووس با استفاده از روش Real -Time PCR انجام شد.مواد و روش ها: در ابتدا قارچ های آسپرژیلوس فلاووس و کاندیدا آلبیکنس بر روی محیط سابرودکستروز آگار و درماتوفیت های ترایکوفایتون وروکوزوم و اپیدرموفایتون فلوکوزوم بر روی محیط مایکوسل آگار با تراکم نیم مک فارلند کشت داده شدند. خاصیت ضد قارچی گیاه رزماری با روش انتشار در دیسک ارزیابی گردید. سپس غلظت موثر عصاره رزماری به کمک ده لوله استاندارد و محیط مایع سابرودکستروز براث محاسبه شد. در نهایت تاثیر عصاره بر بیان ژن 1 AFL با روش RT-PCR مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: عصاره رزماری بر روی انواع گروه های قارچی اثر بازدارندگی داشت. به طوری که متوسط قطر هاله عدم رشد حدود 16 تا 18 میلی متر تعیین گردید. MIC موثر برای قارچ کاندیدا آلبیکنس 4 تا 6 میلی گرم بر میلی لیتر، برای قارچ آسپرژیلوس فلاووس 3 تا 5 میلی گرم بر میلی لیتر و برای درماتوفیت های ترایکوفایتون وروکوزوم و اپیدرموفایتون فلوکوزوم نیز 4 تا 6 میلی گرم بر میلی لیتر تعیین شد. همچنین نتایج Real -Time PCR نیز مهار ژن تولید کننده آفلاتوکسین را در سطح مولکولی به خوبی به اثبات رسانید.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که عصاره رزماری می تواند رشد قارچ ها را مختل نماید و به طور قابل توجهی تاثیر مهارکنندگی بر بیان ژن 1 AFL و تولید آفلاتوکسین در قارچ آسپرژیلوس فلاووس دارد. تفاصيل المقالة