چکیده ویروس برونشیت عفونی (IBV) عامل بیماری ویروسی حاد تنفسی در طیور همراه با رال‌های تنفسی و سرفه و عطسه می‌باشد. کرونا ویروس‌ها طیف گسترده‌ای از بیماری‌های تنفسی، روده‌ای، کبدی، عصبی با حدت‌های مختلف در گربه‌ها، سگ‌ها، خوک‌ها، جوندگان، گاو، پرندگان و انسان ایجاد می‌کنند. ویروس برونشیت عفونی عامل بسیار واگیردار بیماری برونشیت عفونی در طیور می‌باشد. کرونا ویروس‌ها توانایی نوترکیبی و جهش زیادی دارند. توالی‌یابی ژنS1 برای مطالعات اپیدمیولوژی مولکولی و مشخصات ژنوتیپی ویروس برونشیت عفونی کاربرد دارد. به منظور فراهم شدن درک بهتری از اپیدمیولوژی مولکولی ویروس برونشیت عفونی در ایران جدایه‌های ژن S1 ویروس برونشیت عفونی طیور که در مزارع گوشتی در استان اردبیل جمع‌آوری شده بود، در این مطالعه توالی یابی شد. در سال 1395 در محدوده استان اردبیل 30 عدد سواب نای از گله‌های گوشتی به صورت تصادفی برای ردیابی و تعیین ژنوتیپ ویروس جمع‌آوری گردید. سپس RNA آنها با استفاده از کیت تخلیص RNA استخراج گردید. ساخت cDNA با روش RT-PCR صورت گرفت و محصول RT-PCR با روش Nested- PCR با پرایمرهای کد کننده5'UTR، تکثیر شد. این کار جهت شناسایی ویروس برونشیت عفونی صورت گرفت.برای تعیین ژنوتیپ نمونه‌های مثبت (توالی یابی ژن گلیکوپروتئین S) با ارسال به شرکت کره‌ای انجام شد. 70 درصد نمونه‌های نایی مثبت بودند که در ادامه شناسایی سروتیپ‌ها بر اساس پروتکل‌های موجود انجام شد. در این مطالعه مراحل استخراج و RT-PCR بر روی نمونه‌های مشکوک مثبت چندین بار تکرار شد. می‌توان نتیجه گرفت که کرونا ویروس در بین گله‌های گوشتی کشور در حال چرخش است. در طول مراحل آزمایش از دو کنترل منفی شامل کنترل منفی استخراج و کنترل منفی واکنش RT-PCR استفاده گردید. آنالیز ژنتیکی بر اساس توالی نوکلئوتیدی بخش بسیار تغییر پذیر ژن S1 نشان داد که میزان کلی عفونت 65-70% بود و این ژنوتیپ‌ها با این درصد مشخص شد: (واریانت2 (IS/1494), 52.3%، 793/B 33.5% , MASS 9.5%، QX 4.7% ) تفاصيل المقالة

استفاده فراوان از اکسی‌آنیون های تلوریوم مانندتلوریت در صنایع مختلف مانند نساجی، دباغی وآبکاری آلودگی محیطی را افزایش داده است که برای میکروارگانیسم‌ها و همچنین یوکاریوت‌ها بسیارسمی هستند. بررسی احیاء زیستی اکسی‌آنیون‌های متالوئیدتلوریت در باکتری‌های مقاوم در طبیعت می‌تواند ابزار باارزشی در بیوتکنولوژی جهت تشخیص میکروارگانیسم‌ها برای پاکسازی زیستی مناطق آلوده باشد .تعداد 84 سویه باکتری مقاوم به تلوریت از پساب صنایع جدا شد. تعیین MIC باکتریها ازغلظت1/0 تا 26میلی مولار تلوریت پتاسیم در دمای 34درجه سانتیگراد بمدت 7روز با روش رقت در آگار انجام شد وسویه QWTmb9 جداشد که قادر به تحمل غلظت بسیار بالای 22 میلی‌مولار بود که تحمل این غلظت در مقایسه با آستانه تحمل باکتری‌ها نسبت به تلوریت قابل توجه است. به منظور بررسی میزان حذف تلوریت در سویه های برتر، روش کالریمتریک با استفاده از اسپکتروفتومتر و معرف DDTC (سدیم دی اتیل‌دی‌تیوکاربامات‌تری‌هیدرات، جذب340نانومتر) استفاده شد.اثر فاکتورهای مختلف بر رشد بهینه این سویه و حذف بیشتر اکسی‌آنیون مانند غلظت تلوریت، pH، دما، میزان هوادهی و غلظت-های مختلف نمک سدیم کلراید بررسی شد.به علت ارتباط مستقیم مقاومت به اکسی‌آنیون و مقاومت به آنتی بیوتیک در سویه‌های مقاوم،تست مقاومت به آنتی‌بیوتیک‌های مختلف انجام شد.باسیل گرم منفی QWTmb9 جداشده از پساب نساجی پتو، در غلظت 4/0 تلوریت، دمای35درجه، 5/7pH= و دورشیک100RPM ومیزان 170میلی‌مولار نمک سدیم کلراید بیشترین میزان حذف را در 24ساعت نشان داده است. این سویه مقاوم به آنتی‌بیوتیک‌های پنی‌سیلین، آمپی‌سیلین، ریفامپیسین، تتراسیکلین، کلرآمفنیکل، نئومایسین، کانامایسین و اریترومایسین بود.سویه گرم منفی QWTmb9 می‌تواند کاندیدای مناسبی جهت حذف اکسی‌آنیون سمی تلوریت در بیوتکنولوژی صنعتی مطرح گردد. تفاصيل المقالة

سابقه و هدف: سورفکتانت ها با منشا زیستی، ترکیبات آلی تولیدی توسط میکروارگانیسم ها از جمله کپک ها، مخمرها و باکتری ها هستند که با قرار گرفتن در بین سطوح، باعث کاهش کشش سطحی و بین سحطی می شوند. در این تحقیق به جداسازى سویه های اکتینوباکتریا تولید کننده بیوسورفکتانت از خاک دریاچه نمک قم پرداخته شد.مواد و روش ها: 110سویه اکتینوباکتریا از خاک جداسازی و برای تولید بیوسورفکتانت مورد سنجش قرار گرفتند. آزمون هاى رایج تولید بیوسورفکتانت(همولیز گلبول قرمز، آزمون پخش نفت، سنجش کشش سطح و غیره) صورت گرفت و در نهایت آنالیز 16S rRNA روى جدایه برتر مولد بیوسورفکتانت انجام شد. آزمون هاى کروماتوگرافى لایه نازک، طیف سنجى مادون قرمز و آنالیز ساختاری روى بیوسورفکتانت صورت گرفت. بهینه سازى تولید بیوسورفکتانت در حضور منابع کربن و نیتروژن مختلف و عوامل دما، pH و دور همزن انجام شد.نتایج: از بین ١١٠ سویه اکتینوباکتریا، ١٥ سویه قادر به تحمل نمک تا ١٠% بودند. با توجه به آزمون هاى سنجش تولید بیوسورفکتانت، ٨ سویه قادر به تولید بیوسورفکتانت بودند که از این میان سویه شماره 9 به عنوان بهترین سویه انتخاب شد و با آنالیز 16S rRNA در جنس میکروباکتریوم قرار گرفت. آنالیز هاى ساختارى گلیکولیپیدى بودن بیوسورفکتانت را مشخص نمودند. ساکارز و عصاره مخمر به عنوان بهترین منع کربن و نیتروژن و دمای 27 درجه سلسیوس، pH ، ١١ و دور همزن ١٧٠ rpm به عنوان شرایط بهینه انتخاب شدند.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش پتانسیل سویه میکروباکتریوم تولیدکننده بیوسورفکتانت به منظور استفاده کاربردی در پاکسازی زیستی آب و اکوسیستم خاک را نشان می دهد. تفاصيل المقالة