افسردگی هنوز هم یکی از اختلالات چالش برانگیز است و به طور گسترده با عوامل پیچیده روبرو است. نقش رژیم غذایی سالم و اولئوروپین در بهبود افسردگی ادعا شده است. این مطالعه به منظور بررسی اثرات اولئوروپین بر افسردگی ناشی از اسکوپولامین طراحی شده است. در تحقیق حاضر، تعداد سی و پنج سر موش سوری نر به طور تصادفی به پنج گروه 7 تایی تقسیم شدند. گروه کنترل نرمال سالین دریافت کرد. گروه تجربی Sco به مدت سه هفته اسکوپولامین با دوز 1 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت داخل صفاقی دریافت کرد. گروه های درمانی اولئوروپین را با سه دوز 5، 10 و 20 میلی گرم بر کیلوگرم دریافت کردند. در پایان تست های رفتاری، نمونه خون و بافت مغز حیوانات برای تعیین معیارهای بیوشیمیایی برداشته شد. نتایج بدست آمده نشان داد که، در گروههای دریافت کننده ی اولئوروپین با دوزهای 10 و 20 میلی گرم بر کیلوگرم به طور معنی داری مدت زمان بی حرکتی در مقایسه با گروه اسکوپولامین کاهش یافت. تجویز اولئوروپین با دوز 10 میلی گرم بر کیلوگرم باعث کاهش معنی دار یتریک اکسید (NO) سرم و بافت مغز شد. اولئوروپین اثرات ضدافسردگی معنی‌داری در موش سوری دریافت کننده ی اسکوپولامین نشان می‌دهد که احتمالا به دلیل فعالیت آنتی‌اکسیدانی آن است. تفاصيل المقالة

صرع یک ​​اختلال عصبی است که در هر دو جنس زن و مرد رخ می دهد ولی احتمال وقوع در مردان بیشتر از زنان است. صرع و بسیاری از داروهای ضد صرع موجب اختلالات تولیدمثلی و کاهش کیفیت منی در مردان شده و احتمال ناباروری در مردان مبتلا به صرع را افزایش می دهد. برخی از گیاهان دارویی از پیشرفت بیماری و بروز حملات صرعی جلوگیری می کند. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی تاثیر مرزه پروئی بر میزان هورمون های هیپوفیزی- گنادی در موش های سالم و صرعی شده توسط پنتیلن تترازول بود. در این مطالعه از ۴۸ راس موش صحرایی یا رت نژاد ویستار استفاده شد. موش ها به دو گروه سالم و کیندلیگ با پنتیلن تترازول و هر گروه به سه زیر گروه، کنترل و تحت درمان با دوزهای ۱۵۰ و ۳۰۰ ppm اسانس مرزه پروئی تقسیم گشتند. بعد از چهار هفته موش ها جهت بررسی میزان هورمون های هیپوفیزی-گنادی مورد بررسی قرار گرفتند. آنالیز داده‌ها با روش One‐way ANOVA و تست تعقیبی توکی انجام شد. بر اساس نتایج به دست آمده در این مطالعه هورمون های هیپوفیزی- گنادی در موش های مبتلا به صرع تغییر کرده و به طور معنی داری نسبت به موش های سالم کاهش یافت (001/0 ≥ p). هورمون های تستوسترون و هورمون لوتئینی با افزایش دوز اسانس مرزه پروئی در گروه های مورد مطالعه افزایش می یابند و این افزایش در دوز بالا معنی دار بود (001/0≥ p). هورمون محرک فولیکولی با افزایش دوز اسانس در گروه های موش های سالم و مبتلا به صرع افزایش ناچیزی یافت. مرزه پروئیبه عنوان یک آنتی اکسیدان طبیعی رادیکال های آزاد حاصل از بیماری صرع را از بین برده و تاثیر مخرب ناشی از صرع را در فرآیند باروری و پتانسیل تولیدمثلی را کاهش می دهد. تفاصيل المقالة

استرس مزمن با پاتوفیزیولوژی اختلالات روانپزشکی مختلف، از جمله اختلالات اضطرابی و افسردگی مرتبط است. هدف مطالعه حاضر ارزیابی اثربخشی اولئوروپین بر اضطراب در موش‌های سوری تحت استرس مزمن بود. جهت القاء استرس مزمن (CRS) موش‌ها به مدت دو هفته روزانه 2 ساعت در معرض استرس بی حرکتی در دستگاه Restrainer و سپس دو دقیقه شوک الکتریکی با قدرت نیم میلی آمپر قرار گرفتند. موش‌های تحت استرس مزمن در پنج گروه، شامل کنترل (دریافت کننده حلال دارو)، درمان (اولئوروپین در دوزهای 5/7، 15، 30 میلی‌گرم بر کیلوگرم) و کنترل مثبت (دیازپام) قرار گرفتند. در موش‌های CRS اولئوروپین در دوز 30 میلی‌گرم بر کیلوگرم سبب افزایش دفعات ورود و زمان سپری شده در بازوهای باز EPM شد (05/0p <). تجویز اولئوروپین در موش‌های CRS دوز 5/7 میلی‌گرم بر کیلوگرم آن دفعات در حاشیه بودن را در تست صحفه باز کاهش داد (05/0p <). تجویز دوزهای مختلف اولئوروپین سبب کاهش پراکسیداسیون لیپیدها و افزایش ظرفیت آنتی‌اکسیدانی مغز و سرم در موش‌های CRS شد (05/0p <). اولئوروپین همچنین سبب کاهش کورتیکواسترون سرم در موش‌های CRS شد. اثربخشی اولئوروپین بر رفتارهای اضطراب در موش‌های تحت استرس مزمن از طریق کاهش استرس اکسیداتیو می باشد. تفاصيل المقالة