این تحقیق به منظور بررسی اثرات استفاده از روغن سویا، آفتابگردان و پیه گاوی بر عملکرد، کیفیت تخم‌مرغ و فراسنجه‌های خونی مرغ‌های تخم‌گذار انجام گرفت. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با تعداد 288 قطعه مرغ تخم‌گذار سویه‌ی‌های‌لاین (36-‌W )از سن 50 تا 62 هفتگی به مدت 12 هفته در 8 تیمار و 3 تکرار با تعداد 12 قطعه مرغ در هر تکرار انجام گردید. جیره‌های آزمایشی شامل: جیره شاهد (فاقد روغن و چربی)، 4 درصد روغن سویا،4 درصد پیه، 4 درصد روغن آفتابگردان، 2 درصد روغن سویا و 2 درصد پیه گاوی، 2 درصد روغن سویا و2 درصد روغن آفتابگردان، 2 درصد پیه‌ و 2 درصد روغن آفتابگردان، 33/1 درصد روغن سویا و 33/1 درصد روغن آفتابگردان و 33/1 درصد پیه‌ گاوی بودند. وزن تخم مرغ، تولید توده‌ای، تولید تخم مرغ، ضریب تبدیل غذائی، وزن مخصوص تخم مــرغ، وزن پــوستــه تخــم مرغ، شاخص زرده، وزن آلبومین واحد‌ها مابین گروه‌های حاوی چربی در مقایسه با گروه شاهد تفاوت معنی‌داری نداشت. مصرف خوراک در گروه حاوی پیه نسبت به شاهد افزایش معنی‌دار داشت (5%>p) گروه‌های مختلف آزمایشی تاثیر معنی‌داری بر گلوکز، کلسترول، تری گلیسرید، هتروفیل، لنفوسیت و نسبت هتروفیل به لنفوسیت نداشت. داده‌ها نشان داد که مکمل چربی و ترکیب مختلف روغن‌های گیاهی و پیه بر عملکرد و بعضی صفات کیفی تخم مرغ تاثیری ندارد. تفاصيل المقالة

این تحقیق به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف پروتئین و پروبیوتیک در جیره‌‌های‌ غذایی جوجه‌‌های‌ گوشتی تحت تنش گرمائی به روش فاکتوریل 3×2 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار برای هر تیمار (360 قطعه جوجه‌گوشتی سویه راس-308) به مدت 42 روز بر عملکرد و وزن اندام‌های داخلی و فراسنجه‌های بیوشیمیائی خون انجام گردید. برای این منظور شش جیره بر اساس احتیاجات گزارش شده توسط راهنمای پرورش سویه تهیه شد که حاوی دو سطح پروتئین 95% و 100% توصیه راهنمای پرورش سویه راس و سه سطح پروبیوتیک (0،20 و400 ppm حاوی 109×2 واحد باکتری) بودند. نتایج نشان داد که کاهش 5% پروتئین خام جیره اختلاف معنی‌داری در افزایش وزن، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل خوراک ایجاد نکرد. سطوح مختلف پروبیوتیک میزان افزایش وزن را در دوره آغازین، رشد و کل دوره به طور معنی‌داری بهبود داد (05/0P<). تغذیه‌ی جوجه‌های گوشتی با سطوح مختلف پروبیوتیک ضریب تبدیل غذائی را در دوره رشد، پایانی و کل دوره کاهش داد (05/0P<). اثر سطوح مختلف پروبیوتیک در هیچ یک از دوره‌ها بر خوراک مصرفی معنی‌دار نبود. سطوح مختلف پروتئین و پروبیوتیک تاثیری بر صفات لاشه (بازده لاشه، درصد سینه، ران، چربی محوطه بطنی، وزن نسبی سنگدان، طحال، قلب، کبد و لوزالمعده) نداشت. فراسنجه‌های بیوشیمیائی خون (پروتئین تام، آلبومین، گلوبولین، کلسترول، تری‌گلیسرید، گلوکز، لیپوپروتئین‌های با دانسیته بالا (HDL) و پائین (LDL) و خیلی پائین (VLDL)) تحت تاثیر سطوح پروتئین و پروبیوتیک قرار نگرفت. ولی سطوح پروتئین تام سرم در جیره حاوی 200 ppm پروبیوتیک در 42 روزگی افزایش یافت (05/0P<). نتایج پیشنهاد می‌‌کند که می‌توان پروبیوتیک را در سطوح پائین‌تر پروتئین پیشنهادی سویه راس مورد استفاده قرار داد. تفاصيل المقالة

آزمایشی جهت بررسی همبستگی سطوح مختلف تراکم مواد مغذی جیره در دوره رشد بر عملکرد و صفات لاشه جوجه های گوشتی انجام شد. جوجه ها در دوره آغازین جیره یکسانی مصرف کردند سپس در دوره رشد، توسط 4 جیره با سطوح مختلف مواد مغذی تغذیه شدند. سطح انرژی در جیره های آزمایشی به ترتیب 3000، 3100، 3200 و 3300 کیلوکالری بر کیلوگرم بود. جیره های مورد استفاده در این تحقیق بر اساس جداول احتیاجات غذایی طیور (1994) تنظیم شدند که نسبت تمام انرژی به پروتئین در آنها ثابت در نظر گرفته شد. در این تحقیق افزایش وزن، خوراک مصرفی، ضریب تبدیل غذایی و ترکیبات لاشه جوجه های تحت آزمایش مورد اندازه گیری قرار گرفت. افزایش وزن (01/0p<)، خوراک مصرفی (01/0p<)، ضریب تبدیل غذایی (01/0p<) و ترکیبات لاشه (05/0p<)، تحت تأثیر سطوح مختلف مواد مغذی قرار گرفتند. افزایش تراکم مواد مغذی جیره با افزایش وزن رابطه ای مستقیم و با خوراک مصرفی و راندمان لاشه رابطه عکس داشت. تحلیل همبستگی بین ترکیبات لاشه و تراکم مواد مغذی جیره نشان داد که بین تغییرات تراکم مواد مغذی جیره و ترکیبات لاشه همبستگی وجود دارد به طوری که درصد لاشه (97%r=)، لاشه قابل طبخ (95%r=)، درصد ران (92%r=) وزن نسبی سنگدان (91%r=) به ترتیب دارای بالاترین همبستگی ها بودند. هزینه خوراک به ازای هر کیلو گوشت با کمترین سطح انرژی کاهش یافت. در نتیجه استفاده از جیره هایی با تراکم مواد مغذی کم نسبت به جیره هایی با تراکم مواد مغذی زیاد، می تواند مفیدتر واقع گردد. تفاصيل المقالة

This experiment was designed to evaluate the effects of different levels of tomato pomace (DTP) with different multi enzymes on the performance and egg quality of laying hens at the first phase of production. In this experiment 432 hens were used in a completely randomized design in a factorial arrangement of 4×4, with four levels of tomato pomace (0, 4, 8 and 12) and different enzymes (without enzyme, Natozyme, Rovabio and Kemin) with three replicates of 12 laying hens in each replication. These rations were fed for a 12-wk period by hens (Hy-Line W-36) beginning at 33 wk of age. The results showed that the inclusion of DTP significantly affected egg weight (g), egg production (%) and difference between means of treatments were significant (P<0.05). Egg mass (g), feed intake (g), feed conversion ratio (kg/kg) and egg quality traits (specific gravity, yolk Index, Eggshell thickness (mm) shell weight (g), Haugh unit) were not affected with DTP and different enzymes. There were no significant interactions between the DTP and enzyme supplementation on egg production and egg quality. There was a significant improvement in the egg yolk color in treatments containing DTP. The inclusion of DTP, resulted in a decrease of cholesterol in the serum (P<0.05). Moreover, the inclusion of DTP had no effect on yolk cholesterol. A suggested maximum inclusion level of 8% TP, based on these data can be used in commercial diets, but it is speculated that the incorporation of multi enzyme was not effective on improvement of DTP effects. تفاصيل المقالة

A total of 288 broiler chickens (1 d old) were used in a 42-d growth trial to study the effects of chicory (Cichorium intybus) and nettle (Urtica dioica) with or without multi-enzyme on growth performance, carcass traits, and biochemical parameters. The corn-soybean based control diet and 8 experimental diets were fed to each of 3 pens of chickens (12 chickens/pen). Treatments were as follows: 1. Basal diet (B), no additives, 2. B + 0.05% enzyme (E), 3. B + 1% chicory (C), 4. B + 1% nettle (N); 5. B + 1% N + E (NE), 6. B + 1% C + E (CE), 7. B + 0.5% N + 0.5% C (NC), 8. B + 0.5% N + 0.5% C + E (NCE). A higher body weight gain were found at 42 d of age in chickens fed the E, CE, NE, and NCE in diet (P<0.05), whereas BW did not differ between the control and C, N, and NC diets. A lower food conversion ratio was observed at 42 d of age in birds receiving the NE, and CE. No diet effects on carcass yield, and relative weights of gizzard, and ceca were detected. In contrast, a higher breast yield was found for all treatments except to N group (P<0.05). The intestinal weight decreased with E, NE, CE, NC, and NCE (P<0.05). Serum cholesterol decreased in birds fed C, and NC (P<0.05) as compared to N. Serum total protein and triglyceride content were similar among all treatments. Serum cholesterol concentration indicated the C and NC treatment had a lower concentration than N (P<0.05). Broiler performance and carcass traits for birds given dietary NE and CE supplement were similar to other treatment containing herb or enzyme or blend of them, and these supplements appear suitable for dietary inclusion. Careful choices are necessary when selecting dietary herb supplements for broilers, but beneficial effects can be observed. تفاصيل المقالة

This experiment was designed to evaluate the effects of different sources of calcium at different rates and cholecalciferol(Vitamin D3) on the performance and egg quality of Hy-line W-36 Laying hens. In this study a total of 648 hens were managed in a completely randomized design using a factorial arrangement of 3 × 3 × 2 treatments, with three calcium sources (oyster shell, OS; ground limestone, GLI; fine limestone, FLI) and three different rates (70:30, 30:70, 50:50) and two levels of vitamin D3 (3300 and 5000 IU/kg diet). At 33-wk of age, hens received 18 treatments (3 replicates per treatment) until 45 wk. The results showed that egg weight (g), egg production (%), egg mass (g), feed intake (g), feed conversion ratio and egg quality traits which involve egg gravity, yolk index, shell weight (g), and Haugh unit were not effected by calcium sources and different levels of vitamin D3. The high level of vitamin D3, resulted in an increase of eggshell thickness, ash and calcium percentage of eggshell (P<0.05). Moreover, replacement of 50-70% FLI or GLI with OS improved eggshell quality (P<0.05). There was a significant (P<0.05) interaction between Ca sources and vitamin D3 level on eggshell quality. Hens fed with diets containing OS/GLI at 70:30 and vitamin D3 at 5000 IU/kg showed the highest values for eggshell thickness, calcium and ash (P<0.05). These results clearly indicated that supplying calcium sources, with at least 1 / 2 OS (large particle) with or without high level of D3, can significantly improve eggshell quality without adverse effects on the laying performance in first cycle of the laying period. تفاصيل المقالة