تحقیقات تمثیلی در زبان و ادب فارسی
,
العدد2,السنة
9
,
تابستان
1396
مرزباننامه یکی از کتب مهم ادب پارسی و از جمله شاهکارهای نثر به شمار میرود، که با انشایی مصنوع و مزّین و در عین حال در اغلب موارد به طرزی ساده، بسیار فصیح و زیبا نگارش یافته است. این اثرِ ارزنده، توسّط مرزبان بن رستم بن شروین، یکی از شاهزادگان طبرستان، به گویش طبری به أکثر
مرزباننامه یکی از کتب مهم ادب پارسی و از جمله شاهکارهای نثر به شمار میرود، که با انشایی مصنوع و مزّین و در عین حال در اغلب موارد به طرزی ساده، بسیار فصیح و زیبا نگارش یافته است. این اثرِ ارزنده، توسّط مرزبان بن رستم بن شروین، یکی از شاهزادگان طبرستان، به گویش طبری به رشتۀ تحریر درآمده و در قرن ششم و اوایل قرن هفتم، به دست نویسنده و ادیب گرانقدر، سعدالدیّن وراوینی از لهجۀ طبریِ باستان به زبان فارسی دری، آراسته به صنایع لفظی و معنوی و اشعار تازی و پارسی و امثال و اخبار بازنویسی شده است. مرزباننامه از نوع ادب تمثیلی (فابل) محسوب میشود و نوع نثر آن، فنّی است. امثال عربی و پارسیِ فراوانی در این کتاب گرانقدر یافت میشود. یکی از شعرایی که از اشعارش در مرزباننامه به عنوان شاهد و مثال استفاده شده، شاعر پرآوازۀ عرب، متنبی است. وی از شعرای دورۀ عبّاسیان، در اوایل قرن چهارم هجری است، که صاحب این گنجینۀ نفیس از امثال و حِکَم وی در نگارش اثرش بهره برده است. حتّی مضامین مشترکی بین امثال متنبی و امثالی که در مرزباننامه وجود دارد، مشاهده میشود. در این پژوهش سعی بر این است، اَمثال و حِکمی که در این دو اثر دارای تشابه و اشتراکاتی است، تطبیق، بررسی و شناخته شود.
تفاصيل المقالة
تحقیقات تمثیلی در زبان و ادب فارسی
,
العدد5,السنة
12
,
زمستان
1399
شاعران عارف ازشعر به عنوان ابزاری برای بیان اصول اعتقادی واخلاقی به مریدان ورهروان طریق حق استفاده کردهاند. لذا برای تفهیم اصطلاحات غامض فلسفه، منطق و عرفان ناگزیراز صنایع ادبیی مانندتشبیه، تلمیح، استعاره وتمثیل بهره جستهاند. مثنوی خلاصه الحقایق اثر نجیب الدین رضاتبری أکثر
شاعران عارف ازشعر به عنوان ابزاری برای بیان اصول اعتقادی واخلاقی به مریدان ورهروان طریق حق استفاده کردهاند. لذا برای تفهیم اصطلاحات غامض فلسفه، منطق و عرفان ناگزیراز صنایع ادبیی مانندتشبیه، تلمیح، استعاره وتمثیل بهره جستهاند. مثنوی خلاصه الحقایق اثر نجیب الدین رضاتبریزی یکی ازآثارعرفانی و تعلیمی عصر صفویه است. نجیب الدین رضا از شاعران سدة یازدهم هجری، از معتقدان به سلسلة ذهبیه وازتالیان مولاناجلال الدین بلخی رومی بود. از آنجاکه تمثیل ازعناصر مهم ادبی درسبک هندی است، نگارندگان این مقاله برآنندتا بابکارگیری روش تحلیل اطلاعات ومنابع کتابخانهای گونههای تمثیل مانند مثل، ارسال المثل، حکایت تمثیلی و تمثیل های قرآنی وهمچنین مواردی از نمادها و حکایت های رمزی را در این اثر عرفانی- تعلیمی بررسی نمایند. بررسیهای به عمل آمده نشان میدهد که این منظومه یک اثرتمثیلی با مضامین عارفانه است وپربسامدترین نوع تمثیل دراین اثرحکایت تمثیلی (الیگوری) وارسال المثل است که باهدف تربیت انسان ورهنمون کردن او به سوی کمال بکارگرفته شدهاند.
تفاصيل المقالة
زبان و ادب فارسی واحد سنندج
,
العدد1,السنة
10
,
بهار
1397
محمّدصادق گلپایگانی، ادیب، شاعر و خطّاط دورۀ قاجار و ملّاباشی حیدرقلی میرزا، فرزند فتحعلیشاه قاجار است. وی با نام شعریِ مدهوش، از جمله بهترین و مهمترین صاحب‎کمالان دیار گلپایگان به حساب میآید. مدهوش از شاعران دورۀ بازگشت ادبی محسوب میشود. او به غیر از فنون نظم و أکثر
محمّدصادق گلپایگانی، ادیب، شاعر و خطّاط دورۀ قاجار و ملّاباشی حیدرقلی میرزا، فرزند فتحعلیشاه قاجار است. وی با نام شعریِ مدهوش، از جمله بهترین و مهمترین صاحب‎کمالان دیار گلپایگان به حساب میآید. مدهوش از شاعران دورۀ بازگشت ادبی محسوب میشود. او به غیر از فنون نظم و نثر، در علم عربی نیز مشهور بوده است. کلیّات مدهوش، مجموعه‎ای از منشآت، غزلیّات، مثنویّات، قصاید، رباعیّات و قطعات است و علاوه بر آن نوشته‎هایی تعلیمی و حکمی به نثر دارد که هنوز آنگونه که بایسته است، شناسانده نشدهاند. قصایدِ این مجموعه از نوع قصاید مدحی با زبانی روان و ساده و آرایههایی دلنشین است. سبک شعر مدهوش به دورههای غزنوی و سلجوقی نزدیک است. قصاید وی بیشتر به روش انوری و عنصری است و آنان بیشترین تأثیر را بر مدهوش داشتهاند؛ ولی سهم انوری در این اثرگذاری برجستهتر است. وی همچنین در به کارگیری واژههای کهن، به شعر فرّخی توّجه بیشتری داشته و در انتخاب ردیف، نگاه خود را به سوی دورههای نخست سبک خراسانی معطوف کرده است. شناخت و معرّفی ویژگیهای شعر مدهوش نیاز به مطالعه و بررسی آن از جنبههای مختلف دارد. انجام پژوهش و مطالعه دربارۀ این ویژگیها در عرصة تحقیقات ادبی از ضرورتها به حساب میآید. هدف از نگارش این تحقیق، بیان مختصاتی از سبک خراسانی، ویژگیهای شعر دورۀ بازگشت ادبی و نیز شعر مدهوش و میزان تأثیرپذیری و تقلید وی از شاعران سبک خراسانی است.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications