The present investigation was an attempt to study the effect of difference in textualcohesion of different teaching materials on Iranian intermediate EFL learners' readingcomprehension. To that end, a QPT test was administered to 105 EFL students learningEnglish language in institutes. Based on QPT test direction individuals who get 31+ ingrammar and vocabulary, 8+ in reading section, and 8+ in writing are considered to be atintermediate level of foreign language proficiency. So 45 learners were selected for thisstudy and they were divided into three groups, two experimental groups and one controlgroup, the first experimental group, studying Topnotch, the second experimental groupstudying Touchstone and the control group studying high school English book. Allgroups contained 15 participants. Then a reading test was administered to all groups as apre-test to take their initial knowledge of reading comprehension. The experimentalgroups received treatment in using the above mentioned books containing more cohesiveelements in ten sessions. The control group was taught the high school English bookreading passages. Finally all experimental and control groups sat for the posttest forreading comprehension test. ANOVA was conducted to see if there was a significantdifference between groups or not. The results were computed and analyzed through SPSSand it was explored that difference in textual cohesion in different teaching materials,namely texts containing more cohesive elements, had a positive effect on Iranianintermediate EFL learners' reading comprehension ability. تفاصيل المقالة

پژوهش حاضر به بررسی زبان ترکی گِرمی در منطقۀ مغان استان اردبیل می پردازد. چنین بررسی ای از منظر رده شناختی بر مبنای دیدگاه رده شناسان برجسته ای چون کامری (1989) و گرینبرگ (1974) صورت می گیرد. هدف از این مطالعه، توصیف و ثبت ویژگی های رده ای آن در گروه های متفاوت نحوی است. نگارندگان معتقدند که با توجه به تنوّعات زبانی در مناطق مختلف ایران و سرعت نابودی بسیاری از زبان ها و گویش ها، مطالعه و بررسی گویش ها و زبان های متفاوت از ضروریات است. بنابراین، در پژوهش اخیر سعی شده تا با گردآوری داده ها و بررسی بسیاری از آن‌ها، نحوۀ قرار گرفتن سازه ها در جمله و گروه های نحوی مشخص و معرفی شود. مرور شواهد و داده های زبان ترکی گرمی نشان می دهد که ترتیب سازه ها در آن فاعل + مفعول + فعل است. چنین آرایش واژگانی، صورت بی نشان گروه های نحوی این زبان است. بنابراین، قرار گرفتن فاعل و مفعول پیش از فعل و قرار گرفتن حرف اضافه و صفت پیش از اسم از ویژگی های بارز این زبان است. به عنوان یکی از گونه های زبان فعل پایانی، فرایندهای نحوی ای مانند اسنادسازی، برجسته سازی و جابه جایی می توانند ترتیب واژه ها را در جمله تغییر دهند و آرایش سازه ای دیگری (نشان دار) ارائه دهند. در زبان ترکی گِرمی، فرایند تکرار گروه های نحوی، از نشانه های تأکید است. تفاصيل المقالة