قرارگاه‌های رفتاری، به‌عنوان عرصه‌های حضورپذیر زندگی شهری، می‌تواند نقش مهمی در تجربه حیات مدنی گروه‌های خاص استفاده‌کننده ازجمله زنان ایفا کند. این پژوهش در پی بررسی عوامل و مولفه‌های مؤثر بر حضور زنان با تأکید بر «ادراک محیط» در قرارگاه‌های رفتاری است. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و روش تحقیق آن توصیفی – تحلیلی است. پس از تدوین چارچوب نظری به کمک مرور پژوهش‌های پیشین، به روش «پیمایش کمّی» و به کمک پرسشنامه و با استفاده از طیف لیکرت به آزمون شاخص‌های حاصل پرداخته‌شده است. نمونه موردی، محله گلدشت معالی آباد است و به‌منظور پیمایش وضعیت حضور زنان در قرارگاه‌های رفتاری این محله و عوامل مؤثر بر آن، 376 پرسشنامه در میان زنان حاضر در فضاهای محله، توزیع و جمع‌آوری‌شده است. داده‌ها در محیط نرم‌افزار SPSS و به کمک آزمون‌های فریدمن، همبستگی و رگرسیون تحلیل شد. یافته‌ها نشان می‌دهد که مطلوبیت قرارگاه رفتاری و ادراک مطلوب محیط شهری بر حضور زنان در فضای شهری تأثیری معنادار داشته و میان مطلوبیت قرارگاه رفتاری و ادراک محیط همبستگی معناداری با شدت قوی وجود دارد. تفاصيل المقالة