در این پژوهش، خواص خستگی فولاد ابزار سردکار DIN 1.2210 با ریزساختارهای مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور با اعمال سیکل‌های عملیات حرارتی مختلف، ساختارهای نرماله (N)، بینیت تمپر شده (TB)، دوفازی بینیت- مارتنزیت تمپر شده (TBM) و مارتنزیت تمپر شده (TM) با سختی تقریباً یکسان (32 HRC ~) از این فولاد ایجاد گردید و بر روی آنها آزمایشات سختی، خستگی خمشی چرخشی و کشش انجام شد. نتایج آزمون‌های مکانیکی نشان داد که در بین ریزساختارهای TB، TBM و TM، با افزایش کسر حجمی مارتنزیت (V_m) در حالی که انعطاف­پذیری کاهش می­یابد، استحکام تسلیم و حد خستگی افزایش و استحکام نهایی تقریبا برابر است. مطالعات سطوح شکست‌ با میکروسکوپ الکترونی SEM نشان داد که با کاهش استحکام تسلیم، اندازه متوسط دیمپل­ها افزایش، تعداد آنها در بزرگنمایی ثابت کاهش می­یابد و صفحات کلیواژ جایگزین ساختار دیمپلی می­شوند، که این موضوع کاهش حد خستگی و افزایش رفتار تردی را توجیه می­کند. تفاصيل المقالة