اثر ریزساختارهای مختلف بر رفتار خستگی فولاد ابزار سردکار DIN 1.2210
الموضوعات : فصلنامه علمی - پژوهشی مواد نوینمصطفی دهقان طزرجانی 1 , علیرضا مشرقی 2
1 - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی مواد و متالورژی، دانشگاه یزد
2 - استادیار دانشکده مهندسی مواد و متالورژی، دانشگاه یزد
الکلمات المفتاحية: ریزساختار, فولاد ابزار سردکار DIN 1.2210, استحکام خستگی, شکست‌نگاری,
ملخص المقالة :
در این پژوهش، خواص خستگی فولاد ابزار سردکار DIN 1.2210 با ریزساختارهای مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور با اعمال سیکل‌های عملیات حرارتی مختلف، ساختارهای نرماله (N)، بینیت تمپر شده (TB)، دوفازی بینیت- مارتنزیت تمپر شده (TBM) و مارتنزیت تمپر شده (TM) با سختی تقریباً یکسان (32 HRC ~) از این فولاد ایجاد گردید و بر روی آنها آزمایشات سختی، خستگی خمشی چرخشی و کشش انجام شد. نتایج آزمون‌های مکانیکی نشان داد که در بین ریزساختارهای TB، TBM و TM، با افزایش کسر حجمی مارتنزیت (Vm) در حالی که انعطافپذیری کاهش مییابد، استحکام تسلیم و حد خستگی افزایش و استحکام نهایی تقریبا برابر است. مطالعات سطوح شکست با میکروسکوپ الکترونی SEM نشان داد که با کاهش استحکام تسلیم، اندازه متوسط دیمپلها افزایش، تعداد آنها در بزرگنمایی ثابت کاهش مییابد و صفحات کلیواژ جایگزین ساختار دیمپلی میشوند، که این موضوع کاهش حد خستگی و افزایش رفتار تردی را توجیه میکند.
