هدف اصلی این پژوهش، بررسی رویکرد موافق در مورد فناوری تراریخته در بخش کشاورزی ایران است. بدین منظور با استفاده از تحلیل محتوا، رویکرد موافق در مورد فناوری تراریخته مورد بررسی قرار گرفت. برای گرد‏آوری داده‏ها، مصاحبه با 23 نفر از پژوهشگران انجام شد. یافته‏های پژوهش نشان داد چهار عامل «حفظ محیط‏زیست»، «بهبود سلامتی انسان»، «اجتناب ناپذیربودن توجه به نظام کشاورزی مبتنی بر مهندسی ژنتیک» و «عدم مقبولیت ادعاهای مخالفان» از دلایل موافقت با کشت و مصرف محصولات تراریخته از دیدگاه پژوهشگران می‏باشند. برای رسیدن به خودکفایی در شرایط تحریم کنونی و رفع نگرانی در مورد احتمال آلودگی بذور تراریخته وارداتی، در مرحله نخست انجام پژوهش‌های بیش‌تر بر روی ابعاد گوناگون محصولات تراریخته (سلامتی، محیط‏زیست، اقتصادی و غیره) و تقویت بخش پژوهش‌های بیوفناوری در عرصه کشاورزی و پزشکی پیشنهاد می‏شود و پس از رسیدن به توانایی لازم در زمینه تولید بذر و سایر نهاده‏های تراریخته و هم‌چنین، ارزیابی ایمنی این محصولات، تولید محصولات تراریخته با اهداف غیرخوراکی نظیر پنبه تراریخته و محصولات تراریخته به عنوان خوراک دام می‏تواند در دستور کار قرار گیرد. تفاصيل المقالة