برنامه‌ریزی توسعه منطقه‌ای، توسط برنامه‌ریزان و سیاستگذاران برای سرزمین‌ها و مناطق گوناگون طی دهه‌های گذشته به‌منظور کاهش فاصله بین مناطق یک سرزمین بیش از پیش مورد استقبال قرار گرفته‌است طوری‌که درحال‌حاضر سازمان‌ها، نهادها و برنامه‌ریزان در جستجوی راه‌حل‌هایی جهت خروج از عدم‌ توسعه‌یافتگی مناطق می‌باشند. از طرفی جهانی که در آن زندگی می‌کنیم، جهانی پویاست. بنابراین از آنجا که رفتار و برنامه‌های انسانی پیامدهای پویایی جهان را رقم می‌زند شایسته است که انسان نسبت به این رفتارها، برنامه‌ها و پویایی جهان پیرامون خود آگاهی داشته باشد و براساس این دانش و آگاهی، بهترین اقدامات را جهت ایجاد آینده‌ای روشن و دلخواه انجام دهد. بنابر آنچه گفته شد، این پژوهش به دنبال شناسایی پیشران‌های کلیدی در توسعه اقتصادی منطقه‌ای سواحل اقیانوسی ایران می‌باشد. باتوجه به اهمیت و پویایی نقش سواحل در توسعه منطقه‌ای، در این پژوهش ابتدا با استفاده از روش کتابخانه‌ای به استخراج متغیرهای اثرگذار در این زمینه پرداخته‌شد و سپس باتوجه به نظر خبرگان در این زمینه، از بین متغیرهای شناسایی شده تعداد 54 متغیر مهم، در ابعاد اقتصادی، اجتماعی-فرهنگی، کالبدی، مدیریتی و زیست محیطی استخراج شد. سپس با استفاده از تکنیک آینده‌پژوهی میک مک از بین آن‌ها، به شناسایی پیشران‌های کلیدی توسعه اقتصادی مناطقه‌ای سواحل اقیانوسی ایران پرداخته شد. درنهایت شاخص‌های شناسایی شده در این پژوهش، در ابعاد مذکور، مورد ارزیابی قرارگرفتند و سرانجام  هشت شاخص شامل: سیاست‌های کلان دولت، رفاه و امنیت اجتماعی، گردشگری و بوم‌گردی، بازرگانی و تجارت، شبکة حمل‌ونقل منطقه‌ای، اشتغال‌زایی، میزان درآمد مردم و تورم  به‌عنوان پیشران‌های کلیدی و اثرگذار در توسعه اقتصاد منطقه‌ای، در سواحل اقیانوسی ایران معرفی شدند.
باتوجه به اهمیت و پویایی نقش سواحل در توسعه منطقه‌ای، در این پژوهش ابتدا با استفاده از روش کتابخانه‌ای به استخراج متغیرهای اثرگذار در این زمینه پرداخته‌شد و سپس باتوجه به نظر 30 نفر از خبرگان در این زمینه، از بین متغیرهای شناسایی شده تعداد 54 متغیر مهم، در ابعاد اقتصادی، اجتماعی-فرهنگی، کالبدی، مدیریتی و زیست محیطی استخراج شد. سپس با استفاده از تکنیک آینده‌پژوهی میک‌مک از بین آن‌ها، به شناسایی پیشران‌های کلیدی توسعه اقتصادی مناطقه‌ای سواحل اقیانوسی ایران پرداخته شد.
درنهایت شاخص‌های شناسایی شده در این پژوهش، در ابعاد مذکور، مورد ارزیابی قرارگرفتند و سرانجام هشت شاخص شامل: سیاست‌های کلان دولت X49، رفاه و امنیت اجتماعی X22 ، گردشگری و بوم‌گردی X13، بازرگانی و تجارت X8، شبکة حمل‌ونقل منطقه‌ای X45، اشتغال‌زایی X2 ، میزان درآمد مردم X1 و تورم X15 به‌عنوان پیشران‌های کلیدی و اثرگذار در توسعه اقتصاد منطقه‌ای، در سواحل اقیانوسی ایران معرفی شدند. تفاصيل المقالة