مقدمه: مسیریابی یکی از حساس ترین بخش های طراحی خطوط انتقال نیرو است. هرگونه اشتباه در انتخاب مسیر انتقال آب می تواند در زمان اجرا و یا بهره برداری خط به بروز خسارات یا هزینه زیاد برای شرکت های آب منطقه ای منجر شود. روش­: در این تحقیق برای حل مسأله تعیین مسیر بهینه خطوط انتقال آب با استفاده از پردازش های  مکانی GIS، تصمیم گیری چندمعیاره و الگوریتم کوتاه ترین مسیر در رستر از ارداک به مشهد استفاده شد. جهت انجام تحقیق، ابتدا پارامترهای موثر در تعیین مسیر که شامل: شیب، زمین شناسی، کاربری اراضی، مناطق مسکونی، آبراهه­ها، راه­ها، گسل­ها و مناطق حفاظت شده تعیین و سپس به شکل لایه های اطلاعاتی در محیط GIS به منظور تولید نقشه هزینه ارزش گذاری  و با شیوه های تصمیم گیری چند معیاره فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP)، TOPSIS و منطق فازی، وزن دهی و همپوشانی شدند. سپس با استفاده از الگوریتم کمترین هزینه در محیط GIS اقدام به تعیین مسیر بهینه شد. یافته­ها: نهایتٌا مسیرها شامل مسیر ارائه شده به شیوه سنتی توسط مشاور و مسیر پیشنهادی با الگوریتم کمترین هزینه مقایسه شدند. طبق نتایج طول مسیرها در منطق AND، GAMA، مدل AHP و TOPSIS به ترتیب 44.798، 46.755، 45.731 و 45.531 کیلومتر به دست آمد. در مسیرهای پیشنهادی مشاور، مسیر 1 دارای طول 72.306، مسیر پیشنهادی 2 دارای طول 63.108 و مسیر پیشنهادی 3 دارای طول 48.690 بوده است. در بررسی مناطق عبوری تحلیل های GIS و مسیرهای پیشنهادی مشاور مسیر مدل TOPSIS به دلیل رعایت حریم های در نظر گرفته شده بهترین مسیر انتخاب گردید. نتیجه­گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهند که اولاً دقت انجام اینگونه مطالعات به مقدار زیادی وابسته به دقت نتایج استخراج شده از GIS است. ثانیاً بدون به کارگیری این سیستم ها و روش های تصمیم گیری چندمعیاره، عملاً انجام بسیاری از قسمت های یک مطالعه اصولی با توجه به در نظر گرفتن چندین معیار با یکدیگر امکان پذیر نبوده است و یا نتایج قابل قبول و منطقی به همراه نخواهد داشت. تفاصيل المقالة