پنجمین راهنمای تشخیصی و آماری اختلال‌های روانی و رهیافت‌های نوین موج سوم رفتاردرمانی بافتارگرا، فهم دقیق‌تری از اختلال اضطراب اجتماعی را فراهم کرده‌اند. پژوهشگران در بررسی سازوکارهای بنیادی این اختلال، به این نتیجه رسیدند که دور شدن از تجربه‌های هیجانی، حس‌های بدنی، افکار و حوزه‌های ارزشمندانه زندگی، باعث نیرومندسازی انعطاف‌ناپذیری روان‌شناختی در بافت اجتماعی و کارکردهای رفتاری، هیجانی و شناختی درمان‌جویان می‌شود. هدف این پژوهش، بازنگری الگوی شش ضلعی انعطاف‌پذیری روان‌شناختی، درمان مبتنی بر شفقت، روان‌درمانی تحلیلی کارکردی و ماتریکس درمان پذیرش و پایبندی در اختلال اضطراب اجتماعی بود. برای این منظور، طی یک مطالعۀ مروری، مقاله‌های موجود در رابطه با درمان‌ اختلال اضطراب اجتماعی و واژه‌های کلیدی پیوسته با آن، در پایگاه‌های‌ اطلاعاتی اسکوپوس، پابمد و جستجوی گوگل اسکالر، از سال‌های 1995 تا 2020 جمع‌‌آوری شد. نتایج نشان داد الگوی شش ضلعی انعطاف‌پذیری روان‌شناختی و درمان مبتنی بر شفقت در اضطراب اجتماعی موثر است. نتایج این پژوهش از وجود دشواری‌ها در تنظیم هیجان‌ها، حساسیت‌های اضطرابی و انعطاف‌پذیری روان‌شناختی در اختلال اضطراب اجتماعی حمایت می‌کند. به نظر می‌رسد الگوی یکپارچه‌نگر ماتریکس درمان پذیرش و پایبندی برای اضطراب اجتماعی، نیازمند شواهد پژوهشی‌ بیشتری دارد تا سازوکارها، کیفیت و نتایج درمان‌ مشخص تر شود. تفاصيل المقالة