به منظور تعيين ژنوتيپ هاي پرمحصول و پایدار، 24 لاين و رقم جو در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با چهار تكرار در سه سال و 6 منطقه مورد مطالعه و ارزيابي قرار گرفتند. مناطق اجرای آزمایش شامل مناطق سرد معتدل سرد ديم مراغه،كردستان، زنجان، اروميه، سرارود و اردبیل بودند. پس از انجام آزمون یکنواختی واریانس اشتباهات آزمایشی، برای کل مناطق در سالهای مختلف تجزیه مرکب نهایی انجام شد. نتیجه تجزيه واریانس مركب نشان داد كه اثرات ساده سال، مكان و ژنوتيپ و اثرات متقابل سال× مکان، مكان× ژنوتيپ و اثر سه جانبة سال × مكان × ژنوتيپ بر عملكرد دانه از نظر آماري معني‏دار بودند. بيشترين وكمترين عملکرد دانه در سه سال برای کل ژنوتيپ‌ها به ترتيب مربوط به ايستگاه سرارود (2893 کیلوگرم در هكتار) و ايستگاه اردبیل (1524 کیلوگرم در هكتار) بوده و لاين 22 با عملكرد دانه 2499 و لاین 12 با 2471 کیلوگرم در هكتار بيشترين عملكرد دانه را در بين ژنوتيپ‌هاي آزمايشي در سه سال و شش منطقه داشتند. نتایج حاصل از تجزیه پایداری به روش پارامتر چهار لین و بینز، ضریب تغییرات عملکرد دانه، واریانس محیطی و مدل رتبه بندی نشان داد که لاین‌ 14 با پدیگری (Schuyler//Alpha/Durra/3/…) پایدارترین لاین بود. ژنوتیپ های شماره 11 و 12 دارای پایداری نسبی بودند. تفاصيل المقالة