هدف از پژوهش حاضر ارائه الگوی راهبردی مدیریت رسانه‌ای در جهت ارتقای سلامت اجتماعی می باشد.این پژوهش که به صورت کیفی و کمی انجام شده است در فاز کیفی از روش های تحلیل محتوا و کیو بهره برداری کرده است و در فاز کمی نیز جهت تحلیل داده ها روش کیو از تحلیل عاملی استفاده شده است. تحلیل محتوای رسانه های مورد نظر در این پژوهش نشان داد که بیش ترین مطالب تولیدی رسانه ها در حوزه انحرافات اجتماعی با 576 مورد و کم ترین مطالب تولیدی رسانه حوزه خشونت با 237 مورد است. حوزه کیفیت اجتماعی با 485 و حوزه مسائل اجتماعی با 312 مورد در رتبه های دوم و سوم قرار دارد.با توجه به نتایج به دست آمده از تحلیل محتوای رسانه ها و هم چنین شناسایی ذهنیت ها طریق روش کیو؛ پرسشنامه کمی ساخته شده و بر اساس آن مدل مورد نظر با استفاده نرم افزار PLS طراحی گردید. این مدل نشان داد که با توجه به نتایج پرسشنامه کمی هر چهار کارکرد رسانه به ترتیب کارکرد اطلاع رسانی، کارکرد آموزش، نظارت بر محیط و کارکرد تامین اوقات فراغت بر ارتقاء سلامت اجتماعی افراد جامعه موثر است. بر این اساس الگوی راهبردی مدیریت رسانه ای می تواند بیشترین تاثیر را به ترتیب در ارتقاء کیفیت زندگی، کاهش خشونت، کاهش انحرافات اجتماعی و مسائل اجتماعی داشته باشد. تفاصيل المقالة

       جوامع روستایی با تأمین بیش از دوسوم مواد غذایی، نقش قابل توجهی را تأمین امنیت غذایی کشور ایفا می­کنند. با این وجود شواهد نشان می­دهد وضعیت تأمین­کنندگان اصلی امنیت غذایی کشور در اثر عللی که تاکنون به آن توجه نشده است، حداقل در مقایسه با جوامع شهری، در وضعیت نامساعدی قرار دارد. از این­رو هدف از پژوهش ترکیبی حاضر سنجش امنیت غذایی و تبیین چالش­های پیشِ­روی آن در مناطق روستایی کشور است که به صورت موردی در میان سرپرستان خانوار ساکن در 24 سکونتگاه روستایی دهستان بدر واقع در شهرستان روانسر انجام گرفته است. در بخش کمی پژوهش حاضر برای سنجش امنیت غذایی از پرسشنامه استاندارد و جهانی وزارت کشاورزی آمریکا که روایی و پایایی آن در مطالعات متعددی تأیید شده است، استفاده شد. در این مرحله  175 نفر از سرپرستان خانوار به­عنوان نمونه آماری برآورد شده و نظرات آن­ها مورد بررسی قرار گرفت. در بخش کیفی، گردآوری داده­ها از طریق مصاحبه با افراد کلیدی و مطلع با استفاده از نمونه­گیری هدفمند و با روش گلوله برفی، تا رسیدن به مرحله اشباع تئوریک ادامه داشت و داده­های گردآوری شده با استفاده از روش نظریه داده بنیاد (GTM) تحلیل شده­اند. نتایج بخش کمی پژوهش نشان داد امنیت غذایی در محدوده مورد مطالعه در شرایط نامساعدی قرار دارد به این صورت که 3/6 درصد افراد مورد مطالعه دارای امنیت غذایی، 7/9 درصد در شرایط ناامنی غذایی بدون گرسنگی، 1/25 درصد در شرایط ناامنی غذایی با گرسنگی متوسط و 9/58 درصد در شرایط ناامنی غذایی با گرسنگی شدید قرار گرفته­اند و بین روستاهای مورد مطالعه به لحاظ امنیت غذایی تفاوت معنی­داری وجود ندارد. همچنین، نتایج بخش کیفی پژوهش در ارتباط با چالش­های امنیت غذایی در محدوده مورد مطالعه نشان داد پنج چالش اساسی امنیت غذایی در محدوده مورد مطالعه که به­صورت زنجیره­واری با همدیگر در ارتباط هستند، عبارت­اند از: ضعف سیاست­گذاری­ها، ضعف شرایط اقتصادی، نارسایی­ها و مخاطره­های محیطی، موانع فرهنگی و تغییرات اجتماعی و ناپایداری کشاورزی. تفاصيل المقالة