اگرچه سوگ پدیده‌ای رایج و همگانی است، اما کنارآیی با آن بخصوص در رابطه با کودکان و بیماری های سخت، پیچیدگی‌های خاصی دارد. سوگ به طور ویژه به فرایند تجربه‌یمرگیا برای همیشه از دست دادن یکی از عزیزان بر می‌گردد. اندوه و سوگ، طیفی ازاحساسان را از ماتم عمیق تاخشم، در بر می‌گیرند. فرایند کنار آمدن با سوگ، بسته به پیش‌زمینه، اعتقادات، رابطه‌ی فرد با چیزی که از دست رفته است و سایر عوامل، می‌تواند از شخصی به شخص دیگر تفاوت‌ کند. هدف این پژوهش، بررسی فرایند کنارآیی و مقابله‌ی مادرانی بود که مرگ کودکان مبتلا به سرطان خود را تجربه‌ کرده بودند. برای این مکنظور، طی یک پژوهش توصیفی ، از نیمه دوم سال 2018 تا نیمه‌ی اول سال 2018، 19 مادر که فرزند آنها به علت ابتلا به بیماری سرطان در گذشته بودند، به شیوه‌ی در دسترس انتخاب و طی دوازده ماه (شش بار) از نظر واکنش به سوگ پیگیری شدند. نتایج این پژوهش نشان داد که، واکنش بدنی، خشم، گریز، خودداری، احساس گناه، در طول یکسال کاهش و جستجوی حمایت اجتماعی، انکار، عقلانی سازی و رشد فردی در طول یکسال افزایش می یاید. و مادران در شش بار مشاهده، در رابطه با هریک از این متغیرها تفاوت معناداری نشان می دهند. این پژوهش از کاهش میزان مقابله‌های هیجانی مادران سوگوار در طی زمان حمایت می‌کند. تفاصيل المقالة