سابقه و هدف: لاکازها آنزیمهایی متعلق به گروه اکسیدازها هستند که کاربردهای متنوعی در صنایع مختلف دارند. هدف از این مطالعه، ارزیابی فعالیت و پایداری آنزیم لاکاز تولید شده توسط گونهای از جنس آسپرژیلوس بومی جداشده از ضایعات روغن کشی زیتون میباشد. علت اهمیت انتخاب این ضایعات به عنوان ماده اولیه برخورداری ترکیبات فنلی القاء کننده تولید آنزیم لاکاز می‌باشد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه، 12 سویه مختلف قارچی از ضایعات روغن کشی زیتون جداسازی و سویه برخوردار از بیشترین فعالیت آنزیمی بعنوان بهترین سویه انتخاب بر اساس ویژگیهای فنوتیپی و ژنوتیپی شناسایی گردید. تخلیص آنزیم با استفاده از روشهای دیالیز وآنالیز زایموگرافی انجام شد. در نهایت اثر عوامل مختلف فیزیکوشیمیایی مانند زمان گرمخانهگذاری (6 تا 216 ساعت)، درجه حرارت (20 تا 40 درجه سلسیوس) و pH (5، 6، 7 و 8) بر پایداری و فعالیت آنزیم مورد ارزیابی قرار گرفت. یافتهها: یافتهها نشان داد که بهترین سویه مولد به جنس آسپرژیلوس تعلق دارد. بیشترین فعالیت آنزیمی در دمای 30 درجه سلسیوس (IU/ml 1.57) و 6 pH=( IU/ml 1.86) و پس از طی مدت زمان 6 روز (IU/ml 1.53) مشاهده شد. مطالعات پایداری نشان داد فعالیت آنزیمی در دمای 35-30 درجه سلسیوس و 7-6pH= به مدت 6 دقیقه پایدار بوده و حدود90 درصد از فعالیت آنزیم تحت شرایط فوق حفظ میگردد. نتیجه‌گیری: آنزیم لاکاز با فعالیت و پایداری قابل ملاحظه تولیدی توسط سویه بومی از جنس آسپرژیلوس جدا شده از ضایعات روغن کشی زیتون بدلیل فعالیت وپایداری بالا میتواند کاندید قابل قبولی برای مصارف صنعتی باشد. تفاصيل المقالة