پوشش گیاهی در شهرها به‌دلیل شهرنشینی سریع و رشد جمعیت در حال کاهش است. توسعه زیرساخت‌های سبز عمودی به‌طور قابل‌توجهی در جبران عدم وجود محیط طبیعی در مناطق شهری کمک می کند. دیوارهای سبز بیرونی با تأثیر زیست‌محیطی و عملکردی که دارند، برای بهبود زیست‌پذیری شهرها ضروری می‎باشند. با توجه به نوظهور بودن دیوارهای سبز شهری و و از طرفی بحران جدی آب، استفاده از آب‌های بازیافتی در این ساختارهای سبز اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. پژوهش حاضر به‌منظور بررسی تأثیر انواع آب های نامتعارف و همچنین سویه های باکتری بر رشد و عملکرد برخی گیاهان زینتی انباشتگر در دیوار سبز خارجی به صورت 2 آزمایش مجزا و در قالب کرت های خردشده بر پایه طرح بلوک‎های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1401 انجام شد. فاکتور اصلی تیمار آب‎های بازیافتی شامل سه سطح (آب خاکستری، پساب فاضلاب ناحیه کشف رود و آب لوله کشی شهری (شاهد))، فاکتور فرعی سویه های مختلف باکتری در چهار سطح شامل سه ترکیب و شاهد (بدون باکتری) و گونه‌های گیاهی مورد بررسی شامل فستوکا روبرا (Festuca ovina glauca)، چمن یال اسبی (Ophiopogon japonicus) بود. تمام صفات عملکردی در سطح احتمال %5 اختلاف معنی دار نشان دادند. بالاترین تعداد گل، سطح برگ و بیشترین زیست‌توده و کارایی مصرف آب در چمن یال اسبی در بسترهای تلقیح شده با ترکیب B3 و آبیاری با پساب فاضلاب رویت شد. اما در چمن فستوکا بیشترین صفات عملکردی مذکور در بسترهای تلقیح‌شده با ترکیب B1 و آبیاری با آب خاکستری بود. تلفیق بستر کشت با ترکیب B3 و پس از آن ترکیب B2 و آبیاری با پساب فاضلاب در تعدیل حرارتی و رطوبتی دو چمن در هر سه فصل پژوهش موثر بود. نتایج این پژوهش تلفیق بستر کشت با ترکیب باکتری و استفاده از آب های بازیافتی در دیوارهای سبز خارجی را در اقلیم خشک برای آینده پایدار شهرهای معاصر در جهت گنجاندن فضای سبز پیشنهاد می‎کند. تفاصيل المقالة