بررسی اثرات عملکردی و زیست‎محیطی چمن‌های یال‎اسبی و فستوکا تحت تأثیر باکتری‏های محرک رشد و انواع آب‏های بازیافتی در سیستم سبز عمودی

الموضوعات :

حسین زارعی ¹ ( گرگان- میدان بسیج- کوی افسران- افسان 2- سقایی 3 پ 7 )
منصوره جوزای ² ( دانشکده تولید گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران، )
سارا خراسانی نژاد ³ ( گروه علوم باغبانی، دانشکده تولید گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی، گرگان، ایران. )
تقی میری ⁴ ( دانشیار دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه بیرمنگهام، B15 2TT، انگلستان )

تاريخ الإرسال : 02 الإثنين , ذو القعدة, 1444 تاريخ التأكيد : 09 الجمعة , ذو القعدة, 1445 تاريخ الإصدار : 21 الثلاثاء , ربيع الأول, 1446

الکلمات المفتاحية: اقلیم خشک, آینده پایدار شهرها, تعدیل حرارتی و رطوبتی, دیوار سبز خارجی, کارایی مصرف آب, گونه‌های زینتی انباشتگر,

ملخص المقالة :

پوشش گیاهی در شهرها به‌دلیل شهرنشینی سریع و رشد جمعیت در حال کاهش است. توسعه زیرساخت‌های سبز عمودی به‌طور قابل‌توجهی در جبران عدم وجود محیط طبیعی در مناطق شهری کمک می کند. دیوارهای سبز بیرونی با تأثیر زیست‌محیطی و عملکردی که دارند، برای بهبود زیست‌پذیری شهرها ضروری می‎باشند. با توجه به نوظهور بودن دیوارهای سبز شهری و و از طرفی بحران جدی آب، استفاده از آب‌های بازیافتی در این ساختارهای سبز اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. پژوهش حاضر به‌منظور بررسی تأثیر انواع آب های نامتعارف و همچنین سویه های باکتری بر رشد و عملکرد برخی گیاهان زینتی انباشتگر در دیوار سبز خارجی به صورت 2 آزمایش مجزا و در قالب کرت های خردشده بر پایه طرح بلوک‎های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1401 انجام شد. فاکتور اصلی تیمار آب‎های بازیافتی شامل سه سطح (آب خاکستری، پساب فاضلاب ناحیه کشف رود و آب لوله کشی شهری (شاهد))، فاکتور فرعی سویه های مختلف باکتری در چهار سطح شامل سه ترکیب و شاهد (بدون باکتری) و گونه‌های گیاهی مورد بررسی شامل فستوکا روبرا (Festuca ovina glauca)، چمن یال اسبی (Ophiopogon japonicus) بود. تمام صفات عملکردی در سطح احتمال %5 اختلاف معنی دار نشان دادند. بالاترین تعداد گل، سطح برگ و بیشترین زیست‌توده و کارایی مصرف آب در چمن یال اسبی در بسترهای تلقیح شده با ترکیب B3 و آبیاری با پساب فاضلاب رویت شد. اما در چمن فستوکا بیشترین صفات عملکردی مذکور در بسترهای تلقیح‌شده با ترکیب B1 و آبیاری با آب خاکستری بود. تلفیق بستر کشت با ترکیب B3 و پس از آن ترکیب B2 و آبیاری با پساب فاضلاب در تعدیل حرارتی و رطوبتی دو چمن در هر سه فصل پژوهش موثر بود. نتایج این پژوهش تلفیق بستر کشت با ترکیب باکتری و استفاده از آب های بازیافتی در دیوارهای سبز خارجی را در اقلیم خشک برای آینده پایدار شهرهای معاصر در جهت گنجاندن فضای سبز پیشنهاد می‎کند.