هدف این مقاله بررسی رابطه بین سلامت روان و احساس حقارت با اضطراب اجتماعی در دانش‌آموزان دختر بوده است. برای این منظور ابزار جمع آوری اطلاعات، شامل پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ (1988) با 28 سوال، پرسشنامه عزت نفس روزنبرگ (1965) با 30 سوال و پرسشنامه اضطراب اجتماعی لیبویتس (۱۹۸۷) با 24 سوال است. پایایی پرسشنامه‌ها با استفاده از آلفای کرونباخ برای پرسشنامه سلامت عمومی، عزت نفس و اضطراب اجتماعی به ترتیب 93/0، 84/0 و 82/۰ محاسبه شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر۱۵۸۰ نفر از دانش‌آموزان دختر دوره دوم مقطع متوسطه در سال تحصیلی ۱۳۹4-۱۳۹5 بود که تعداد ۳۲۰ نفر از آنها به روش خوشه‌ای چند مرحله‌ای با استفاده از جدول مورگان انتخاب شدند. روش تحقیق این پژوهش از نوع توصیفی و همبستگی است که رابطه بین متغیر‌ها را از طریق ضریب همبستگی تعیین کرده است. تجزیه و تحلیل داده‌ها، با روش آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه انجام شد و نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها، نشان دهنده تایید تمام فرضیه‌ها می‌باشد. به منظور بررسی رابطه بین سلامت روان با احساس حقارت و اضطراب اجتماعی از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد که ضریب همبستگی سلامت روان با اضطراب اجتماعی (292/0)، ضریب همبستگی سلامت روان با احساس حقارت (17/0) در سطح معنی داری (01/0) معنی دار می‌باشد. در مجموع نتایج حاکی از این است که متغیرهای سلامت روان و احساس حقارت به میزان ۵۶ درصد اضطراب اجتماعی دانش‌آموزان را تبیین می‌کنند و ۴۴ درصد از واریانس اضطراب اجتماعی توسط متغیرهایی خارج از موضوع این پژوهش قابل تبیین می‌باشد. تفاصيل المقالة