با وجود اثرات سودمند فعالیت بدنی بر سلامتی و پیشگیری از بیماری‌ها، نتایج برخی مطالعات بیانگر آن است که انجام فعالیت بدنی موجب افزایش تولید گونه‌های واکنش‌پذیر اکسیژن می‌شود، بنایراین هدف از پژوهش حاضر مقایسه تاثیر فعالیت هوازی حاد در وضعیت اکسیدانی و آنتی‌اکسیدانی زنان با وزن نرمال و چاق می‌باشد. بدین منظور 20 زن غیرورزشکار (10 نفر دارای وزن نرمال و 10 نفر چاق) بصورت تصادفی انتخاب شدند. آزمودنی‌ها در پروتکل آزمون نوارگردان بروس (فعالیت هوازی حاد) شرکت نمودند. درصد چربی بدن آزمودنی‌ها با استفاده از کالیپر و از طریق اندازه‌گیری ضخامت چین پوستی سه نطقه‌ای مربوط به خانم‌ها طبق معادلات جکسون و پولاک اندازه‌گیری شد. نمونه های خونی از هر دو گروه در 2 مرحله قبل و بعد از فعالیت جهت اندازه گیری تغییرات مالون دی آلدهید و آنتی‌اکسیدان تام جمع‌آوری گردید. نتایج پژوهش نشان داد که سطوح مالون‌دی‌آلدهید بلافاصله پس از فعالیت نسبت به پیش‌آزمون، در هر دو گروه بطور معنی‌داری افزایش یافت ولی سطوح آنتی‌اکسیدان تام در زمان‌های اندازه‌گیری بین دو گروه تغییر معنی‌داری نداشت. انجام فعالیت هوازی در آزمودنی‌های غیرورزشکار منجر به افزایش سطوح مالون‌دی‌آلدهید که شاخص اکسیدانی می‌باشد، می‌گردد. . فعالیت هوازی حاد با تولید بیش از حد بنیان‌های آزاد و کاهش منابع ضداکسایشی، سبب فشار اکسایشی، تضعیف ظرفیت ضداکسایشی و افزایش آسیب‌های اکسایشی وارده به ماکرومولکول‌های زیستی از جمله پروتئین‌ها و لیپیدهای غشایی می-گردد. تفاصيل المقالة

هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط سطح فعالیت بدنی در دوران ویروس کرونا با اختلالات روانی و نیمرخ آنتروپومتریکی در زنان ورزشکار و غیر ورزشکار شهر مریوان بود. تعداد نمونه آماری 100 نفر می باشد. که از بین این 100 نفر 66 نفر از آنان ورزشکار و 34 نفر غیرورشکار بودند. ابزار مورد استفاده در پژوهش، پرسش‌نامه‌های 21-DASS و پرسش نامه فعالیت بدنی شارکلی می باشد. همچنین ابزار مورد استفاده برای نیمرخ آنتروپومتریک ترازوی دیجیتالی و قد سنج نواری با دقت 1/0 کیلوگرم و 1/0 سانتی متر و کالیپر است. روش جمع آوری اطلاعات از نوع میدانی و از طریق پرسشنامه و اجرای اندازه گیری پیکری و ترکیب بدنی می باشد. نمونه موردنظر به صورت در دسترس و هدفمند انتخاب شدند. با استفاده از ابزارهای مورد استفاده قد، وزن و درصد چربی آنان اندازه گیری و در نهایت پرسشنامه ها در بین نمونه‌ها توزیع و بعد از تکمیل پرسشنامه ها جمع آوری گردید. داده‌های پژوهش در دو بخش آمار توصیفی و آمار استنباطی تجزیه و تحلیل شدند. در بخش آمار استنباطی نیز از آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد که بین سطح فعالیت بدنی و اختلالات روانی و نیمرخ آنتروپومتریکی در دوران کرونا ارتباط معنا داری وجود دارد و بین اختلالات روانی و نیمرخ آنتروپومتریکی ورزشکاران و غیر ورزشکاران تفاوت معنی داری وجود دارد. فعالیت بدنی در دوران ویروس کرونا باعث کاهش اختلالات روانی و بهبود نیمرخ آنتروپومتریکی ورزشکاران و غیر ورزشکاران می باشد. تفاصيل المقالة

هدف: هدف از تحقیق حاضر بررسی مصرف برخی آمینواسیدها بر پاسخ آسیب کبدی به فعالیت انقباضی برونگرا بود. روش: بدین منظور 24 مرد جوان سالم غیرفعال داوطلب به صورت تصادفی به دو گروه مکمل و دارونما تقسیم شدند. هر دو گروه یک جلسه فعالیت مقاومتی برونگرای اکستنشن زانو با شدت 70 درصد یک تکرار بیشینه را انجام دادند. آزمودنی ها مکمل ال-گلوتامین-ال آرژنین یا دارونما را به مدت سه روز مصرف نمودند (12 گرم). قبل از مکمل دهی، بعد از مصرف مکمل، 24 و 48 ساعت بعد از فعالیت نمونه های خونی جمع‌آوری شد و برای آنالیز ALT، AST و ALP مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که فعالیت انقباضی برونگرا موجب افزایش سطح سرمی ALT، AST و ALP در 24 ساعت و 48 ساعت بعد از فعالیت شد (0.05>P). همچنین نتایج مشخص نمود که مصرف سه روز مکمل ال-گلوتامین و ال-آرژنین تأثیری بر غلظت استراحتی آنزیم‌های کبدی ندارد (0.05<P). علاوه بر این، هر چند سطح سرمی ALT، AST و ALP در 24 ساعت بعد از فعالیت افزایش یافت اما این افزایش از نظر آماری معنی‌دارد نبود. علاوه بر این، نتایج نشان داد در مقایسه با گروه دارونما، مصرف مکمل ال گلوتامین-ال آرژنین از افزایش سطح سرمی ALT (0.001>P) و AST (P=0.004) و ALP (0.001>P) در 24 و 48 ساعت بعد از فعالیت جلوگیری نمود.نتیجه گیری: بر این اساس می‌توان نتیجه گیری کرد که مصرف مکمل ال گلوتامین-ال آرژنین از آسیب کبدی ناشی از فعالیت مقاومتی برونگرا جلوگیری می‌کند.

تفاصيل المقالة

هدف از تحقیق حاضر بررسی مصرف حاد مکمل‌ ال‌گلوتامین و ال‌آرژنین بر پاسخ التهابی و آسیب عضلانی در فعالیت مقاومتی برونگرا بود. 24 مرد جوان سالم به دو گروه مکمل و دارونما تقسیم شدند. هر دو گروه یک جلسه فعالیت مقاومتی برونگرای اکستنشن زانو با شدت 70 درصد یک تکرار بیشینه را انجام دادند. آزمودنی‌ها مکمل ال‌گلوتامین-ال‌آرژنین یا دارونما را به مدت سه روز مصرف نمودند (12 گرم). قبل از مکمل‌دهی، سه روز بعد از مصرف مکمل، 24 و 48 ساعت بعد از فعالیت نمونه‌های خونی جمع‌آوری شد و برای آنالیز IL-6، TNF-α و کراتین کیناز مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که سه روز متوالی مصرف مکمل ال‌گلوتامین-ال‌آرژنین تأثیر معنی‌داری بر غلظت استراحتی IL-6، TNF-α و کراتین کیناز در گردش خون ندارد. 24 ساعت بعد از فعالیت در مقایسه با قبل از فعالیت غلظت IL-6، TNF-α و کراتین کیناز به طور معنی‌داری در هر دو گروه افزایش یافت اما این افزایش در گروه مکمل در مقایسه با گروه دارونما به طور معنی‌داری کمتر بود. همچنین در 48 ساعت بعد از فعالیت غلظت کراتین کیناز و IL-6 در گروه دارونما در سطح بالایی باقی ماند اما در گروه مکمل به طور معنی‌داری در مقایسه با گروه دارونما به سطح پایه برگشت. با این وجود غلظت TNF-α در هر دو گروه در 48 ساعت بعد از فعالیت به سطح قبل از فعالیت برگشت. می توان نتیجه‌گیری کرد که مصرف مکمل‌های تحقیق موجب کاهش آسیب عضلانی همراه با کاهش سایتوکاین‌های التهابی در پاسخ به فعالیت مقاومتی برونگرا در مردان غیرفعال می‌شود. تفاصيل المقالة