مقایسه تاثیر فعالیت هوازی حاد در وضعیت اکسیدانی و آنتیاکسیدانی زنان با وزن نرمال و چاق
الموضوعات :
1 - هیات علمی
2 - دبیر تربیت بدنی/آموزش و پرورش مریوان
الکلمات المفتاحية:
ملخص المقالة :
با وجود اثرات سودمند فعالیت بدنی بر سلامتی و پیشگیری از بیماریها، نتایج برخی مطالعات بیانگر آن است که انجام فعالیت بدنی موجب افزایش تولید گونههای واکنشپذیر اکسیژن میشود، بنایراین هدف از پژوهش حاضر مقایسه تاثیر فعالیت هوازی حاد در وضعیت اکسیدانی و آنتیاکسیدانی زنان با وزن نرمال و چاق میباشد. بدین منظور 20 زن غیرورزشکار (10 نفر دارای وزن نرمال و 10 نفر چاق) بصورت تصادفی انتخاب شدند. آزمودنیها در پروتکل آزمون نوارگردان بروس (فعالیت هوازی حاد) شرکت نمودند. درصد چربی بدن آزمودنیها با استفاده از کالیپر و از طریق اندازهگیری ضخامت چین پوستی سه نطقهای مربوط به خانمها طبق معادلات جکسون و پولاک اندازهگیری شد. نمونه های خونی از هر دو گروه در 2 مرحله قبل و بعد از فعالیت جهت اندازه گیری تغییرات مالون دی آلدهید و آنتیاکسیدان تام جمعآوری گردید. نتایج پژوهش نشان داد که سطوح مالوندیآلدهید بلافاصله پس از فعالیت نسبت به پیشآزمون، در هر دو گروه بطور معنیداری افزایش یافت ولی سطوح آنتیاکسیدان تام در زمانهای اندازهگیری بین دو گروه تغییر معنیداری نداشت. انجام فعالیت هوازی در آزمودنیهای غیرورزشکار منجر به افزایش سطوح مالوندیآلدهید که شاخص اکسیدانی میباشد، میگردد. . فعالیت هوازی حاد با تولید بیش از حد بنیانهای آزاد و کاهش منابع ضداکسایشی، سبب فشار اکسایشی، تضعیف ظرفیت ضداکسایشی و افزایش آسیبهای اکسایشی وارده به ماکرومولکولهای زیستی از جمله پروتئینها و لیپیدهای غشایی می-گردد.
_||_