هدف این پژوهش تعیین رابطه بین خودمهارگری و رضایت از زندگی با نقش واسطه‌ای هیجان‌های خودآگاه شرم و گناه در بزرگسالی در حال ظهور بود. نمونه پژوهش شامل 257 دانشجوی کارشناسی (161 زن و 96 مرد) بود که با استفاده از روش نمونه‌برداری خوشه‌ای چندمرحله‌ای تصادفی انتخاب شدند و مقیاس خودمهارگری (تانجنی، باومیستر و بون، 2004)، مقیاس شرم و گناه (تامپسون، شارپ و الکساندر، 2008) و مقیاس رضایت از زندگی (داینر، ایمونز، لارسن و گریفین، 1985) را تکمیل کردند. تحلیل داده‌ها با روش مدل‌یابی معادلات ساختاری انجام شد. نتایج نشان داد که خودمهارگری به‌طور مستقیم و مثبت رضایت از زندگی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. اثر خودمهارگری بر هیجان شرم، منفی معنادار و بر گناه، مثبت معنا‌دار بود. همچنین، هیجان شرم اثر منفی معنا‌دار بر رضایت از زندگی نشان داد، اما هیجان گناه نتوانست به‌طور معنا‌دار رضایت از زندگی را پیش‌بینی کند. آزمون بوت‌استراپ نقش واسطه‌ای هیجان شرم در رابطه بین خودمهارگری و رضایت از زندگی را مورد تأیید قرار داد. درواقع با افزایش خودمهارگری، هیجان شرم، کاهش یافته و از این طریق، رضایت از زندگی بهبود یافته است. این پژوهش الگوی متفاوتی از نقش واسطه‌ای دو هیجان شرم و گناه در رابطه بین خودمهارگری و رضایت از زندگی بزرگسالی در حال ظهور را آشکار ساخته است. تفاصيل المقالة

مقدمه و هدف: یکی از شاخصه‌های بهزیستی، نشاط ذهنی است. شناخت عوامل پیش­بینی کنندۀ نشاط ذهنی به عنوان یک شاخص مهم و اساسی از سلامتی و انگیزش از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف مطالعۀ حاضر بررسی رابطه­ علّی کنترل روان­شناختی والدین با نشاط ذهنی دانشجویان با نقش واسطه­گری راهبردهای تنظیم شناختی هیجان بود.
مواد و روش­ها: شرکت‌کنندگان شامل 346 دانشجوی کارشناسی دانشگاه شیراز بودند که با استفاده از روش نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای انتخاب شده و مقیاس کنترل روان­شناختی وابسته­مدار و پیشرفت­مدار سوننز و همکاران، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و کرایج، و مقیاس نشاط ذهنی ریان و فردریک را تکمیل نمودند.
یافته ­ها: یافته‌ها نشان دادند که کنترل روان­شناختی والدین به‌ صورت منفی نشاط ذهنی و راهبردهای انطباقی تنظیم شناختی هیجان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. همچنین اثر کنترل روان­شناختی والدین بر راهبردهای غیر انطباقی تنظیم شناختی هیجان، به صورت مثبت و از لحاظ آماری معنی‌دار بود. راهبردهای غیر انطباقی اثر منفی و معنی‌دار و راهبردهای انطباقی اثر مثبت و معنی‌دار بر نشاط ذهنی داشتند. آزمون بوت‌استراپ معنی‌داری اثر واسطه‌ای راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در رابطه­ بین کنترل روان­شناختی والدین و نشاط ذهنی را مورد تأیید قرار داد.
بحث و نتیجه ­گیری: بر اساس یافته‌های این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که کاهش کنترل روان‌شناختی والدین موجب افزایش استفاده از راهبردهای انطباقی تنظیم شناختی هیجان در فرزندان شده و از این طریق نشاط ذهنی آن‌ها را ارتقا می‌بخشد. تفاصيل المقالة

هدف از پژوهش حاضر، تبیین نقش واسطه‌ای کمال‌گرایی در رابطه‌ی بین سبک‌های دلبستگی و خودشفقت‌ورزی دانشجویان بود. طرح پژوهش حاضر از نوع همبستگی بوده که در آن روابط علّی بین متغیرها در قالب مدل‌یابی معادلات ساختاری مورد مطالعه قرار گرفت. جامعه‌ی آماری پژوهش حاضر، شامل تمامی دانشجویان دختر و پسر مقطع کارشناسی دانشگاه شیراز در سال تحصیلی 98-97 بود که از این بین 295 دانشجو (162دختر (%9/54) و 133 پسر(%1/45)) با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند‌مرحله‌ای تصادفی انتخاب شدند و مقیاس بازبینی‌شده‌ی سبک دلبستگی بزرگسال (کولینز و رید، 1990)، خودشفقت‌ورزی- فرم کوتاه (رائس، نف و ون گوچت، 2010) و کمال-گرایی (هیل و همکاران، 2004) را تکمیل کردند. نتایج معادلات ساختاری با استفاده از نرم‌افزار Amos، حاکی از برازش خوب مدل نهایی با داده‌های پژوهش بود. نتایج بررسی مدل معادلات ساختاری نشان داد که سبک دلبستگی اجتنابی، اثر مستقیم بر خود‌شفقت‌ورزی دارد. هم‌چنین، سبک‌های دلبستگی، کمال‌گرایی سازگار و ناسازگار را تحت تاثیر قرار دادند. علاوه بر این، نقش واسطه‌ای کمال‌گرایی سازگار و ناسازگار در رابطه‌ی بین سبک‌های دلبستگی و خودشفقت‌ورزی مورد تایید قرار گرفت. در مجموع، نتایج این پژوهش نشانگر نقش تعیین‌کننده‌ی سبک‌های دلبستگی و کمال‌گرایی در خودشفقت‌ورزی دانشجویان است. تفاصيل المقالة