دانش و پژوهش در روان شناسی کاربردی
,
العدد2,السنة
20
,
تابستان
1398
هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی گروهدرمانی وجودی بر خوددلسوزی و تابآوری مادران کودکان کمتوان ذهنی بود. این مطالعة نیمهآزمایشی با استفاده از طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه گواه انجام شد. جامعة آماری پژوهش شامل همة مادران کودک کمتوان ذهنی بود که به مراکز توانبخشی شهر أکثر
هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی گروهدرمانی وجودی بر خوددلسوزی و تابآوری مادران کودکان کمتوان ذهنی بود. این مطالعة نیمهآزمایشی با استفاده از طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه گواه انجام شد. جامعة آماری پژوهش شامل همة مادران کودک کمتوان ذهنی بود که به مراکز توانبخشی شهر اردبیل در سال 1396 مراجعه کرده بودند. 30 نفر با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و بهطور تصادفی در دو گروه برابر آزمایش و گواه قرار گرفتند. گروه آزمایشی طی 8 هفته تحت درمان وجودی قرار گرفت و در این مدت بر گروه گواه مداخله انجام نگرفت. پرسشنامة خوددلسوزی (ریس، پومر، نف و ون جاجت، 2011) و تابآوری (کانر و دیویدسون، 2003) بهعنوان ابزار ارزشیابی مورد استفاده قرار گرفت. دادهها با استفاده از روشهای آماری توصیفی و تحلیل کوواریانس مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده از مقایسة پسآزمون دو گروه، حاکی از این است که نمرات پسآزمون خوددلسوزی و تابآوری گروه مداخله و کنترل تفاوت معنیداری دارد (P<0.01). به این ترتیب میتوان گفت که گروهدرمانی وجودی موجب افزایش نمرات خوددلسوزی و تابآوری در مادران کودکان کمتوان ذهنی خواهد شد.
تفاصيل المقالة
دانش و پژوهش در روان شناسی کاربردی
,
العدد92,السنة
24
,
تابستان
1402
هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی درمان هیپوونتلاسیون بر علائم و ادراک کنترل اضطراب زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر بود. این مطالعه نیمه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر أکثر
هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی درمان هیپوونتلاسیون بر علائم و ادراک کنترل اضطراب زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر بود. این مطالعه نیمه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر بود که به مراکز جامع سلامت شهر اردبیل در پاییز سال 1398 مراجعه کرده بودند. 30 نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب، و به طور تصادفی در دو گروه برابر آزمایش و گواه قرار گرفتند. گروه آزمایشی طی 4 هفته (12 جلسه و هر جلسه 17 دقیقه) تحت درمان هیپوونتلاسیون قرار گرفت، و در این مدت بر گروه گواه مداخله ی انجام نگرفت. پرسشنامه های علائم اضطراب Beack (1986) و ادراک کنترل Rapee, Craske, Brown & Barlow (1996) به عنوان ابزار سنجش مورد استفاده قرار گرفت. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس و نرم افزار spss نسخه 20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری در نمرات علائم و ادراک کنترل اضطراب گروه مداخله و کنترل وجود دارد (01/0=P). به این ترتیب میتوان نتیجه گرفت که درمان هیپوونتلاسیون موجب کاهش علائم و افزایش ادراک کنترل اضطراب زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر خواهد شد.
تفاصيل المقالة
روانشناسی فرهنگی زن
,
العدد44,السنة
11
,
تابستان
1399
هدف از این پژوهش مقایسه اثربخشی درمان هیپوونتلاسیون و آموزش تنظیم هیجان بر علائم اضطراب زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر شهر اردبیل بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر بود که به مراکز جامع سلامت شهر اردبیل در پاییز سال 1398 مراجعه کرده بودند أکثر
هدف از این پژوهش مقایسه اثربخشی درمان هیپوونتلاسیون و آموزش تنظیم هیجان بر علائم اضطراب زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر شهر اردبیل بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر بود که به مراکز جامع سلامت شهر اردبیل در پاییز سال 1398 مراجعه کرده بودند و45 نفر با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب، و به طور تصادفی در سه گروه برابر آزمایش و کنترل قرار گرفتند. طرح پژوهش نیمه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. گروه های آزمایشی درمان هیپوونتیلاسیون (12 جلسه و هر جلسه 17 دقیقه) و آموزش تنظیم هیجان (8 جلسه و هر جلسه 90 دقیقه) طی 4 هفته تحت مداخله قرار گرفتند. و در این مدت بر گروه کنترل مداخله ی انجام نگرفت. پرسشنامه های علائم اضطراب بک (1986) به عنوان ابزار سنجش مورد استفاده قرار گرفت. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس یک راهه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری در نمرات علائم اضطراب گروه های مداخله و کنترل وجود دارد. هم چنین نتایج آزمون تعقیبی بنفرونی نشان داد که درمان هیپووینتلاسیون در مقایسه با آموزش تنظیم هیجان در کاهش علائم اضطراب زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر موثرتر است.
تفاصيل المقالة
روانشناسی فرهنگی زن
,
العدد38,السنة
10
,
زمستان
1397
هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی گروه درمانی وجودی بر حساسیت اضطرابی و بهزیستی روان شناختی زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر بود. جامعه آماری شامل کلیه بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر که به کلینیک روان شناسی در شهرستان اردبیل مراجعه کرده بودند، که از جامعه مذکور 30 أکثر
هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی گروه درمانی وجودی بر حساسیت اضطرابی و بهزیستی روان شناختی زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر بود. جامعه آماری شامل کلیه بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر که به کلینیک روان شناسی در شهرستان اردبیل مراجعه کرده بودند، که از جامعه مذکور 30 نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند و به روش تصادفی در دو گروه برابر آزمایش و گواه قرار گرفتند. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف (1995) و حساسیت اضطرابی تیلور و کاکس (1998) به عنوان ابزار ارزشیابی در پیش آ‍زمون، پس آ‍زمون مورد استفاده قرار گرفت. شرکت کنندگان با استفاده از مصاحبه ساختار یافته بالینی و بر اساس اختلال های محور یک انتخاب شدند. گروه آزمایشی طی 8 هفته تحت درمان وجودی قرار گرفت، و در این مدت در گروه کنترل هیچ گونه مداخله درمانی انجام نگرفت. داده ها با استفاده از روش های آماری توصیفی و آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که نمرات پس آزمون حساسیت اضطرابی و بهزیستی روان شناختی گروه مداخله و کنترل تفاوت معنی داری دارد. بدین ترتیب بر اساس یافته های این پژوهش می توان بیان کرد که شیوه گروه درمانی وجودی موجب کاهش علائم حساسیت اضطرابی و افزایش بهزیستی روان شناختی در زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر خواهد شد.
تفاصيل المقالة
روانشناسی فرهنگی زن
,
العدد52,السنة
13
,
تابستان
1401
هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی واقعیتدرمانی بر نگرانی و نشخوارفکری در مادران دارای کودک کمتوانذهنی بود. جامعه آماری شامل کلیه مادران دارای کودک کمتوانذهنی مراجعه کننده به مرکز توانبخشی سلامت سیدحاتمی اردبیل در سال 1400 می-باشد. از جامعه مذکور 30 نفر، با استفاده از أکثر
هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی واقعیتدرمانی بر نگرانی و نشخوارفکری در مادران دارای کودک کمتوانذهنی بود. جامعه آماری شامل کلیه مادران دارای کودک کمتوانذهنی مراجعه کننده به مرکز توانبخشی سلامت سیدحاتمی اردبیل در سال 1400 می-باشد. از جامعه مذکور 30 نفر، با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب، و به طور تصادفی در دو گروه برابر آزمایش و کنترل جایگزین شدند. این پژوهش نیمهآزمایشی و از نوع پیشآزمون - پسآزمون با گروه کنترل و مرحله پیگیری بود. گروه آزمایش طی 8 هفته و هرجلسه 90 دقیقه مداخله واقعیتدرمانی را دریافت کرد. و پس از خاتمه جلسات مرحله پیگیری دو ماه بعد انجام شد. و در این مدت گروه کنترل، مداخلهی را دریافت نکرد. برای سنجش آزمودنیها از ابزار اندازه گیری پرسشنامه نگرانی ایالت پنسیلوانیا (PSWQ) مایر،میلر،میتزگر و بورکویز(1990) و مقیاس پاسخ های نشخواری(RRS ) نولن هوکسیما و مورو(1991) استفاده شد. داده با استفاده از تحلیل کواریانس چند متغییره و تک متغییره تحلیل شدند. نتایج نشان داد که، واقعیت درمانی بر نگرانی و نشخوار فکری اثر بخش بود. بدین ترتیب میتوان گفت واقعیتدرمانی موجب کاهش نگرانی و نشخوارفکری در مادران کودکان کمتوانذهنی شد. واین نتیجه تا مرحله پیگیری دوام داشت.
تفاصيل المقالة
روانشناسی فرهنگی زن
,
العدد57,السنة
15
,
پاییز
1402
هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر شفقت بر نگرانی و تاب آوری دختران آزار دیده جنسی با تاکید بر فرهنگ بود. جامعه آماری شامل کلیه دختران آزاردیده جنسی بود که به مرکز استاد شهریار اردبیل در سال1401مراجعه کرده بودند. از جامعه مذکور 30 نفر، با استفاده ا أکثر
هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر شفقت بر نگرانی و تاب آوری دختران آزار دیده جنسی با تاکید بر فرهنگ بود. جامعه آماری شامل کلیه دختران آزاردیده جنسی بود که به مرکز استاد شهریار اردبیل در سال1401مراجعه کرده بودند. از جامعه مذکور 30 نفر، با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب، و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. این پژوهش نیمه آزمایشی واز نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل و مرحله پیگیری بود. و برای ابزار ارزشیابی از پرسشنامه نگرانی مایر و همکاران(1990) و پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) استفاده شد.گروه آزمایش طی 8 هفته تحت آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر شفقت قرار گرفت، و پس از خاتمه جلسات مرحله پیگیری دو ماه بعد انجام شد و در این مدت بر گروه گواه مداخله ی انجام نگرفت. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیره و چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده از مقایسه پس آزمون دو گروه، حاکی از این است که نمرات پس آزمون نگرانی و تاب آوری گروه مداخله و کنترل تفاوت معنی داری دارد (01/0=P). با توجه به نتایج به دست آمده می توان گزارش کرد که آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر شفقت بر نگرانی و تاب آوری دختران آزار دیده جنسی اثر بخش بود و این نتیجه تا مرحله پیگیری تدوام داشت.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications