یسعی هذا البحث أن یدرس دور الثقافة ومکانتها فی تعلیم اللغة الخارجیة وتأثیرها فی تعلّم اللغة الخارجیة و تأثیرها فی تعلّم اللغة العربیة کلغة خارجیة. فی تعلّم اللغة الخارجیة و منها اللغة العربیة و استخدامها المتناسب، تعلیم الثقافة لم یکن مؤثراً للسیاقات المختلفة فقط، بل فی مواضع تعلیم الثقافة مع اللغة الخارجیة التی لا مفرّ منها نستطیع أن نستخدم طرقا مختلفة.فی الواقع تعلیم اللغة العربیة خارج عن إطار لغة المقصد الثقافیة لم یکن مفیداً إلاّ إت یرافق بعض مواصفات ثقافة مجتمع تلک اللغة، لهذا حلّ مسائل تتعلّق باللغة والثقافة تساعد جودة عملیة تعلیم اللغة العربیة کلغة خارجیة وتحقّق الأهداف العلمیّة للتعلیم أی الإشراف علی اللغة العربیّة من قبل متعلّمیها کأداة لإیجاد العلاقة. النقطة الهامة فی تعلم إحدی اللغات الأجنبیة هی إننا بالنظر إلى الإتجاهات الثقافیة للمجتمعات لتعلّمها اللغات الأجنبیة، نجد أن هذا النهج یتأثر بالثقافة بالمعنى العام للکلمة. هذا البحث ، یحاول من جهة ، أن یدرس دور اللغة والثقافة فی تعلیم اللغة العربیة من خلال النظر فی هذین المفهومین. لتحقق هذا الهدف، قد عالجنا المباحث النظریة المعروضة فی هذا المجال وتقدیم أمثلة لتوضیح المناقشة. من ناحیة أخرى، یتم دراسة القضایا المتعلقة بعملیة تدریس اللغة وتعلمها فی هذا المجال. فی هذا البحث اعتمدنا علی الأسلوب التوصیفی- التحلیلی. تفاصيل المقالة

در نوع تعلیمی ادبیات هدف سراینده و گوینده، آموزش حکمت و اخلاق، همچنین تشریح و تبیین مسایل اخلاقی و تربیتی و اندیشه‌های مذهبی، حکمی و فلسفی جامعه است. بروز انحطاط فکری و اخلاقی و روابط غیرانسانی در جامعه سبب می‌شود که اشعار تعلیمی در کلام سخنوران گسترش روزافزون یابد. به علاوه کثرت و شدت انحرافات موجود در جامعه، به خصوص طبقات بالای آن (حاکمان سیاسی و دینی) و سپس شیوع آن در بین مردم، باعث می‌شود تا بسیاری از شاعران به عنوان روشنفکر عصر خویش به بررسی و نقد اعمال این عاملان در آثار خود بپردازند و در کنار آموزه‌های اخلاقی و تشریح و تبیین مسایل تربیتی، به شعر خود رنگی از اعتراض و انتقاد نیز بزنند. نظامی که همچون جامعه شناسی آگاه به بررسی رفتارهای مردم جامعه زمان خود می‌پردازد، شعرش آیینه تمام نمای رفتارهای فردی و اجتماعی زمانش است که توانسته آن را به بهترین شکل به تصویر بکشد. حافظ نیز حامی ارزش‌ها و منش‌های اخلاقی است و پند و اندرزهایش مبتنی بر این اصول است. حافظ در پاره‌ای از موارد از کلام نظامی تأثیر پذیرفته اما مقلد او نیست. به طور کلی از شعر وی به دو صورت استفاده می‌کند: یکی گرفتن مضامین و دیگر قالب‌های شعری اما خیلی اسیر چارچوب تفکرات نظامی نمی‌شود. تفاصيل المقالة